Pobierz aplikacjęPrzygotowując nasze serca na Wielkanoc: Rozważania wielkopostnePrzykład
„Dzień 31: Trędowaty”
Nabawienie się trądu było jedną z najgorszych rzeczy, jaka mogła przytrafić się człowiekowi w starożytnym świecie. Ilekroć trędowaty pojawiał się wśród ludzi, musiał krzyczeć: „Nieczysty, nieczysty”, aby każdy przechodzień wiedział, że powinien utrzymywać dystans. Trędowaty musiał mieszkać „na odosobnieniu, z dala od obozu”, by zmniejszyć ryzyko zarażenia innych (Ks. Kapłańska 13:45-46). Bycie trędowatym oznaczało izolację i ciągłe upokorzenie.
I wtedy przyszedł Jezus i wszystko zmienił. Piękno Ewangelii wyraża się również w tym, jak często odnotowywała kontakty Jezusa z trędowatymi. On zbliżał się do nich, a oni do Niego. Traktował ich z szacunkiem i życzliwością. Robił też coś, co nikomu nie mieściło się w głowie: dotykał ich, a Jego dotyk sprawiał, że zostawali oczyszczeni. Jezus uzdrawiał trędowatych.
Wielu nauczycieli biblijnych podkreśla, że istnieje analogia między fizycznym stanem trądu a duchowym stanem grzechu. Grzech w sercu oddziela nas od Boga oraz od innych ludzi. Na ile to możliwe próbujemy go ukryć lub usunąć, ale plamy grzechu wciąż są obecne. Próbujemy pozbyć się ich krzycząc jak Lady Makbet: „znikajcie”, ale to nic nie daje. Pozostajemy nieczyści i jesteśmy tego świadomi.
Dobra nowina Ewangelii jest taka, że czystość Jezusa jest zaraźliwa. Kiedy dotyka trędowatego, nie przejmuje od niego trądu. Mało tego, to trędowaty staje się czysty. Ci, którzy na próżno starają się oczyścić z grzechów, muszą pozwolić się dotknąć komuś, kto zaraża czystością. Obyśmy my, którzy doświadczyliśmy dotyku Jezusa, tak jak trędowaty z tej historii, odczuwali podobnie niepowstrzymaną radość i opowiadali wszystkim o spotkaniu z człowiekiem, od którego można się zarazić czystością.
Modlitwa:
Niebieski Ojcze, dziękujemy Ci za Twojego Syna, który oczyszcza każdego, kogo dotyka. Niech dzięki Jego łasce nasze serca i działania zostaną przez Niego dotknięte dziś i każdego innego dnia. W imię Chrystusa. Amen.
Wszystkie prawa zastrzeżone (c) 2012 przez Redeemer Presbyterian Church.
Nabawienie się trądu było jedną z najgorszych rzeczy, jaka mogła przytrafić się człowiekowi w starożytnym świecie. Ilekroć trędowaty pojawiał się wśród ludzi, musiał krzyczeć: „Nieczysty, nieczysty”, aby każdy przechodzień wiedział, że powinien utrzymywać dystans. Trędowaty musiał mieszkać „na odosobnieniu, z dala od obozu”, by zmniejszyć ryzyko zarażenia innych (Ks. Kapłańska 13:45-46). Bycie trędowatym oznaczało izolację i ciągłe upokorzenie.
I wtedy przyszedł Jezus i wszystko zmienił. Piękno Ewangelii wyraża się również w tym, jak często odnotowywała kontakty Jezusa z trędowatymi. On zbliżał się do nich, a oni do Niego. Traktował ich z szacunkiem i życzliwością. Robił też coś, co nikomu nie mieściło się w głowie: dotykał ich, a Jego dotyk sprawiał, że zostawali oczyszczeni. Jezus uzdrawiał trędowatych.
Wielu nauczycieli biblijnych podkreśla, że istnieje analogia między fizycznym stanem trądu a duchowym stanem grzechu. Grzech w sercu oddziela nas od Boga oraz od innych ludzi. Na ile to możliwe próbujemy go ukryć lub usunąć, ale plamy grzechu wciąż są obecne. Próbujemy pozbyć się ich krzycząc jak Lady Makbet: „znikajcie”, ale to nic nie daje. Pozostajemy nieczyści i jesteśmy tego świadomi.
Dobra nowina Ewangelii jest taka, że czystość Jezusa jest zaraźliwa. Kiedy dotyka trędowatego, nie przejmuje od niego trądu. Mało tego, to trędowaty staje się czysty. Ci, którzy na próżno starają się oczyścić z grzechów, muszą pozwolić się dotknąć komuś, kto zaraża czystością. Obyśmy my, którzy doświadczyliśmy dotyku Jezusa, tak jak trędowaty z tej historii, odczuwali podobnie niepowstrzymaną radość i opowiadali wszystkim o spotkaniu z człowiekiem, od którego można się zarazić czystością.
Modlitwa:
Niebieski Ojcze, dziękujemy Ci za Twojego Syna, który oczyszcza każdego, kogo dotyka. Niech dzięki Jego łasce nasze serca i działania zostaną przez Niego dotknięte dziś i każdego innego dnia. W imię Chrystusa. Amen.
Wszystkie prawa zastrzeżone (c) 2012 przez Redeemer Presbyterian Church.
Pismo Święte
O tym planie
Czym jest Wielki Post? Jest czasem, w którym oczekujemy zwycięstwa światła i życia, które niesie Chrystus, nad ciemnością grzechu i śmierci. Podczas naszej podróży od Środy Popielcowej do Wielkanocy, ponownie uzmysławiamy sobie jak bardzo rzeczywiste są zarówno nasza słabość, jak i zbawienna Boża łaska.
More
Rozważania zostały opracowane przez zespół Redeemer Presbyterian Church i pierwotnie opublikowane na www.redeemer.com w 2012 roku. Wykorzystane za zgodą.
