Wybrani: Codziennie przypominajcie sobie o EwangeliiPrzykład

Prawie upuściłem książkę, kiedy przeczytałem znaczenie słowa „błogosławiony” w Biblii tłumaczonej przez Davida Bentleya Harta. Słynny uczony mówi o tym, jak słowo to utraciło znaczenie w naszej kulturze: jest używane mniej więcej jako „szczęśliwy” lub „pomyślny”. Jednak Hart twierdzi, że prawdziwe znaczenie byłoby znacznie bliższe słowu "błogi" lub "stan zachwyconego szczęścia". 

Właśnie to Bóg dla nas uczynił w Ewangelii: obdarzył nas wszelkim wiecznym błogosławieństwem, jakie tylko możemy sobie wyobrazić, aż do stanu, w którym posiadamy pełnię błogości! 

Nasze codziennie wybory, nasze codziennie bitwy, nasze codziennie próby to walka o to, by pamiętać, realizować i żyć w tej rzeczywistości. 

I nie ma to nic wspólnego z okolicznościami. Naprawdę nie. Młody mężczyzna, Meisha nauczył mnie tego w sposób, którego nigdy nie zapomnę. 

Meisha był uchodźcą w zniszczonym wojną kraju. Jego wioska i wszystko, co kiedykolwiek znał, zostały zniszczone przez opresyjną armię, a on musiał zostać tragarzem, niosąc zapasy żołnierza przez deszczową dżunglę, wpatrując się w lufę pistoletu — podobnie jak w czasach Jezusa, kiedy rzymski żołnierz zmuszał kogoś innego do noszenia swojego ekwipunku przez milę. 

Pewnego dnia żołnierz pod groźbą broni nakazał Meishy, by zdemontował minę lądową. Mina eksplodowała, a Meisha w jednej chwili stracił obie ręce i oczy. Pozostawiono go tam, myśląc, że nie żyje, ale nie umarł. 

Kilka lat wcześniej ktoś podzielił się z nim historią cierpiącego Zbawiciela. Utożsamił się z Bogiem, który znał jego ból. Jego życie zostało cudownie odmienione. 

Meisha jest tak błogo podekscytowany Ewangelią, że znaleźli się ludzie, którzy prowadzą go z obozu dla uchodźców do obozu dla uchodźców, aby mógł dzielić się Ewangelią z tymi, którzy nie słyszeli o Jezusie. 

Radość Meishy jest zaraźliwa. Jest znacznie szczęśliwszy niż większość ludzi, którzy widzą, mają obie ręce i nie doświadczają ubóstwa na granicy życia i śmierci w obozie dla uchodźców. Jego radość wypływa z wdzięczności za krzyż. Meisha wie, że niedługo będzie z Chrystusem na zawsze. 

Meisha ukazuje to, wylewając Ewangeliczną błogość w środku obozu dla uchodźców. Ucieleśnia tekst apostoła Pawła, który powiedział: "Chwilowa lekkość naszego ucisku zapewnia nam nieporównywalnie większą wagę wiecznej chwały" (2 Koryntian 4:17).