Nehemiasza 9
9
Modliwa pokutna
1A w dwudziestym czwartym [dniu] tego miesiąca#9:1 Wydarzenie to miało miejsce w miesiącu siódmym (wrzesień/październik) 444 r. p. Chr. zgromadzili się synowie Izraela w poście, w worach, z prochem na sobie.#1Sm 4:12; 2Sm 1:2; Jb 2:12; Dn 9:3; Jo 3:5, 8 2I oddzieliło się nasienie Izraela od wszystkich synów obcych,#Ezd 9-10 stanęli i wyznali swoje grzechy oraz winy swoich ojców. 3I powstali na swych miejscach, i czytali zwój Prawa JHWH, swojego Boga, przez ćwierć dnia, a przez ćwierć wyznawali i kłaniali się JHWH, swojemu Bogu. 4I powstali na stopniu [przeznaczonym] dla Lewitów: Jeszua, Bani,#9:4 G odczytuje to imię jako: synowie, υἱοὶ (Kadmiela); wg BHS: Binuj, בִּנּוּי, Ne 9:4L. Kadmiel, Szebaniasz, Buni, Szerebiasz, Bani i Kenani – i wołali donośnym głosem do JHWH, swojego Boga, 5Lewici zaś: Jeszua i Kadmiel, Bani, Chaszabnejasz, Szerebiasz, Hodiasz, Szebaniasz [i] Petachiasz#9:5 Bani, […i] Petachiasz: brak w G*. wezwali: Powstańcie! Błogosławcie JHWH, waszego Boga!
[Błogosławiony niech będzie
JHWH, Bóg Izraela],#Ps 41:14; 106:48#9:5 Za G: εὐλογητὸς κύριος ὁ θεὸς Ισραηλ, pod. בָּרוּךְ יְהוָה אֱלֹהֵי יִשְׂרָאֵל w Ps 41:14; 106:48.
od wieków aż na wieki!
I błogosławili chwalebne Twoje imię, wyniesione ponad wszelkie błogosławieństwo i uwielbienie:#Ezd 9:6-15#9:5 Wg G Ne 9:6 rozpoczyna się słowami: I powiedział Ezdrasz, καὶ εἶπεν Εσδρας.
6Ty jesteś tym jedynym JHWH!
Ty stworzyłeś niebiosa,
niebiosa niebios i cały ich zastęp,
ziemię i wszystko, co jest na niej,
morza i wszystko, co jest w nich,
Ty też wszystko utrzymujesz
przy życiu,
a zastęp niebios Tobie oddaje
pokłon.#Rdz 1:1; Wj 20:11; Pwt 10:14; 1Krl 8:27; 2Krl 19:15; Ps 86:10; Iz 37:16
7Ty jesteś tym JHWH – Bogiem,
który wybrał Abrama,
wyprowadził go z Ur chaldejskiego
i nadał mu imię Abraham.#Rdz 11:31; 12:1; 17:5
8A gdy stwierdziłeś, że jego serce
jest Tobie wierne,
zawarłeś z nim przymierze,
że dasz mu ziemię Kananejczyka,
Chetyty, Amoryty,
Peryzyty, Jebuzyty
i Girgaszyty,
że dasz [ją] jego nasieniu,#Rdz 15:18-21; 17:4-8; 8
i dotrzymałeś swego słowa,#9:8 Lub: swojej obietnicy, וַתָּקֶם אֶת־דְּבָרֶיךָ.
bo jesteś sprawiedliwy.#Pwt 32:4; Ps 119:137
9Wejrzałeś na niedolę naszych ojców
w Egipcie#Wj 2:23-25; 3:7; 14:1-15:27
i wysłuchałeś ich wołania nad
Morzem Czerwonym.
10Dokonałeś znaków i cudów#Wj 7:8-12:32#9:10 znaków i cudów, אֹתֹת וּמֹפְתִים: hendiadys (?).
na faraonie
i na wszystkich jego sługach,
i na całym ludzie jego ziemi,
bo wiedziałeś, jak pysznili się
nad nimi,
uczyniłeś więc sobie imię,
jak to jest i dzisiaj.
11Rozdzieliłeś przed nimi morze,
przeszli zatem środkiem morza
po suchej ziemi,
a ścigających ich wrzuciłeś
w głębinę,
jak kamień w potężne wody.#Wj 14:21-29; 15:4-5
12I w słupie obłoku wiodłeś
ich za dnia,
a w słupie ognia nocą,#Wj 13:21-22
aby oświetlić im drogę,
po której mieli iść.
13I na górę Synaj zstąpiłeś
i rozmawiałeś z nimi z niebios,
i dałeś im sprawiedliwe
rozstrzygnięcia,
sprawdzone pouczenia,
dobre ustawy i przykazania.#Wj 20:22-23:19
14Ogłosiłeś im też swój święty szabat
i nadałeś im przykazania,
ustawy – i Prawo#Wj 19:18-23:33
za pośrednictwem Mojżesza,
swego sługi.
15I chleb z niebios dałeś
im, kiedy byli głodni,
i wodę ze skały wydobyłeś
im, kiedy byli spragnieni,#Wj 16:4-15; 17:1-7
i powiedziałeś im, aby weszli
i wzięli w dziedzictwo ziemię,
co do której podniosłeś rękę,#9:15 podniosłeś rękę, אֲשֶׁר־נָשָׂאתָ אֶת־יָדְךָ לָתֵת לָהֶם: idiom: przysiągłeś.
że im ją dasz.#Pwt 1:21
16Lecz oni, a nasi ojcowie, postąpili
wyniośle,
usztywnili swe karki#9:16 usztywnili swe karki, וַיַּקְשׁוּ אֶת־עָרְפָּם: stali się uparci.
i nie słuchali Twoich przykazań.
17I odmawiali słuchania,
i nie pamiętali o Twoich cudach,
których dokonywałeś z nimi,
lecz usztywnili swoje karki
i ustanowili sobie głowę,#Lb 14:4#9:17 ustanowili sobie głowę, וַיִּתְּנוּ־רֹאשׁ, lub: ustanowili sobie wodza, por. G: καὶ ἔδωκαν ἀρχὴν.
aby wrócić do niewoli
w swoim buncie.#9:17 w swoim buncie, בְּמִרְיָם MT: em. na: w Egipcie, בְּמִצְרָיִם, por. G, ἐν Αἰγύπτῳ.
Ale Ty jesteś Bogiem [wielkiego]
przebaczenia,
miłosiernym i litościwym,
cierpliwym i wielce łaskawym –
i ich nie porzuciłeś.#Wj 34:6-7; Lb 14:1-18; Pwt 1:26-33
18Nawet gdy uczynili sobie
lanego cielca
i powiedzieli: To jest twój Bóg,
który cię wyprowadził z Egiptu!
I [kiedy] popełniali wielkie
bluźnierstwa,#Wj 32:1-4; Pwt 9:7-21
19Ty w swoim ogromnym miłosierdziu
nie porzuciłeś ich na pustyni!
Słup obłoku nie odstąpił od nich,
by za dnia prowadzić ich w drodze,
ani słup ognia w nocy,
aby oświetlać im drogę,
po której mieli kroczyć.
20I swego dobrego Ducha
dałeś, aby ich pouczał,
i swojej manny nie wstrzymałeś
od ich ust,
i wodę dałeś im, gdy byli
spragnieni.
21Przez czterdzieści lat
ich utrzymywałeś,
na pustyni nie odczuwali braku:
Ich odzienia się nie zużyły
i nogi ich nie opuchły.#Pwt 2:7; 8:2-4
22I dałeś im królestwa i ludy,
i przydzieliłeś im [do ostatniego]
zakątka#9:22 zakątek, פֵּאָה (pe’aʰ), lub: granica, brzeg, tj. i przydzieliłeś im jako granice. –
i wzięli w posiadanie ziemię Sychona
i ziemię króla Cheszbonu,
i ziemię Oga, króla Baszanu.#Lb 21:21-35; Pwt 2:26-3:11
23Synów ich pomnożyłeś
jak gwiazdy niebios#Rdz 15:5; 22:17; Pwt 1:10
i sprowadziłeś ich do ziemi,
o której powiedziałeś ich ojcom,
by do niej weszli i wzięli ją
w posiadanie.#Joz 3:14-17
24I przyszli synowie,
i wzięli ziemię#9:24 by do niej weszli i wzięli ją w posiadanie. I przyszli synowie, i wzięli ziemię: wg G: i wzięli ją w posiadanie. w posiadanie,
i upokorzyłeś przed nimi
mieszkańców tej ziemi,
Kananejczyków,
i wydałeś ich w ich rękę,
zarówno ich królów, jak i ludy
tej ziemi,
by postąpili z nimi według
swojej woli.#Joz 11:23
25Zdobyli niedostępne miasta
oraz żyzną ziemię,
wzięli w posiadanie domy
pełne wszelkiego dobra,
drążone cysterny, winnice,
gaje oliwne
i drzewa owocowe w obfitości.
Wówczas jedli i nasycili się,
utyli i pławili się w Twojej
wielkiej dobroci.#Pwt 6:10-11; 8:7-20
26Wkrótce jednak zhardzieli
i zbuntowali się przeciw Tobie,
i rzucili Twoje Prawo za siebie,
zabijali Twoich proroków,#Mt 23:31; Dz 7:52
którzy ich ostrzegali,
aby zawrócili do Ciebie –
i popełnili wielkie bluźnierstwa.
27I wydałeś ich w rękę ich wrogów,
i ciemiężyli ich.
Gdy w czasie ucisku wołali
do Ciebie,
Ty wysłuchiwałeś ich z niebios
i według Twego ogromnego
miłosierdzia dawałeś im
wybawicieli – i ratowali ich
z ręki ich wrogów.
28Gdy jednak zaznali spokoju,
wracali
do czynienia zła przed Tobą,
dlatego wydawałeś ich w rękę
ich wrogów,
którzy brali ich we władanie –
a ci zawracali
i wołali do Ciebie o pomoc,
Ty zaś z niebios wysłuchiwałeś
i wyrywałeś ich
według swojego ogromnego
miłosierdzia – wiele razy.#Sdz 2:11-16
29Ostrzegałeś ich, by ich zawrócić
do swego Prawa,
lecz oni byli wyniośli i nie słuchali
Twoich przykazań,
i grzeszyli przeciw Twoim
rozstrzygnięciom –
które, jeśli człowiek je wypełnia,
żyje dzięki nim#Kpł 18:5 –
i podawali uparte ramię,
i swój kark usztywniali –
i nie słuchali.
30Znosiłeś ich tak przez wiele lat
i ostrzegałeś ich przez swego
Ducha,
za pośrednictwem swoich
proroków,
lecz nie skłonili swego ucha,
więc ich wydałeś
w rękę ludów [różnych] ziem.
31W swoim ogromnym miłosierdziu
nie położyłeś im kresu#2Krn 36:22-23
i nie porzuciłeś ich,
bo Bogiem miłosiernym
i litościwym Ty jesteś.
32A teraz, nasz Boże, Boże wielki,
potężny i budzący lęk,
dotrzymujący przymierza i łaski,#9:32 przymierza i łaski, הַבְּרִית וְהַחֶסֶד: hend. (?).
nie pomniejszaj przed swym
obliczem tych wszystkich
trudności,
które spotkały nas, naszych
królów, naszych książąt,
naszych kapłanów i naszych
proroków,
i naszych ojców – i cały Twój lud,
od dni królów Asyrii
aż po dzień dzisiejszy.#2Krl 15:19, 29; 17:3-6, 24-25; Ezd 4:2, 10
33Bo Ty jesteś sprawiedliwy
we wszystkim, co na nas
przyszło –
tak, postępowałeś wiernie,
lecz my byliśmy bezbożni.
34Nasi królowie, nasi książęta,
nasi kapłani i nasi ojcowie
nie wypełniali Twojego Prawa
i nie zważali na Twe przykazania
ani na Twoje przestrogi,
przez które ich ostrzegałeś.
35Gdy jeszcze byli w swoim
królestwie i [opływali] w Twe
wielkie dobra,
które im dałeś
w ziemi rozległej i żyznej,
którą położyłeś przed ich obliczem,
nie służyli Ci i nie odwrócili się
od swoich niegodziwych uczynków.
36Oto my dziś jesteśmy niewolnikami,
a ziemia, którą dałeś naszym ojcom,
aby spożywali jej plony i jej dobra –
oto my jesteśmy w niej
niewolnikami.
37Jej obfite płody#9:37 i jej dobra – oto my jesteśmy w niej niewolnikami. Jej obfite płody: brak w G. są dla królów,
których ustanowiłeś nad nami
za nasze grzechy,
i nad naszymi ciałami panują,
i nad naszym bydłem według
swojej woli –
a my jesteśmy w wielkim ucisku.
Obecnie wybrane:
Nehemiasza 9: SNPD4
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej