De reis van Mary Magdalene, Deel 2: 'Genezen en bevrijd'

Hoe zou God eruit zien?

De reis van Mary Magdalene, Deel 3: ‘Niet buitengesloten!’

Bijbelse principes over ontwikkelen I Authentiek ontwikkelen I Deel 1

Vaderhart van God

De reis van Mary Magdalene, Deel 4: ‘Hersteld door genade’

De reis van Mary Magdalene, Deel 1: 'Geroepen worden'

De reis van Matthew, Deel 1: 'Welkom zoals je bent'

De reis van Matthew, Deel 2: 'Genade geneest'

De reis van Matthew, Deel 3: ‘Ontdek je roeping’

Het Boek

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkNUM">
 <div class="chapter ch6" data-usfm="NUM.6">
 <div class="label">6</div><div class="s1">Het Naziree&#235;rschap</div><div class="p"> 1-2 De Here gaf Mozes ook de volgende opdrachten voor het volk Isra&#235;l: &#8216;Als een man of een vrouw een Naziree&#235;rgelofte wil afleggen en zich zo op een speciale manier aan de Here wil toewijden, 3-4 mag hij gedurende zijn speciale wijding aan de Here geen sterke drank of wijn drinken. Zelfs jonge wijn, druivensap, druiven en rozijnen zijn verboden voor hem! Hij mag niets eten dat afkomstig is van de wijnrank, zelfs de pitten en velletjes niet. 5Gedurende de hele periode van zijn Naziree&#235;rschap mag hij zijn haar niet laten knippen, want hij is heilig en aan de Here gewijd, daarom moet hij zijn haar laten groeien. 6-7 Gedurende de periode van zijn wijding mag hij niet in de buurt van een dode komen, zelfs al is het zijn vader, moeder, broer of zuster. 8Want het Naziree&#235;rschap van God rust op zijn hoofd en gedurende de hele periode is hij heilig voor de Here. 9Als iemand in zijn naaste omgeving plotseling sterft en hem verontreinigt, moet hij op de zevende dag zijn hoofdhaar afknippen en zo worden gereinigd van de nabijheid van de dood. 10De volgende dag, de achtste, moet hij twee tortelduiven of jonge duiven naar de priester brengen bij de ingang van de tabernakel. 11De priester zal de ene duif als zondoffer en de andere als brandoffer offeren en zo verzoening over hem doen. Die dag moet hij zijn gelofte opnieuw afleggen en zijn haar weer laten groeien. 12De dagen van zijn gelofte voor zijn verontreiniging tellen niet meer mee. Hij moet opnieuw beginnen met een nieuwe gelofte en een eenjarig lam als schuldoffer brengen.</div><div class="p"> 13Aan het einde van zijn Naziree&#235;rschap moet hij naar de ingang van de tabernakel gaan met de volgende offers: 14een eenjarig lam zonder gebreken als brandoffer, een eenjarige ooi zonder gebreken als zondoffer, een ram zonder gebreken als vredeoffer, 15een mand met ongezuurd brood, koeken van meelbloem met olie vermengd en ongezuurde wafels met olie bestreken, het begeleidende spijsoffer en de drankoffers. 16De priester zal deze offers aan de Here aanbieden, eerst het zondoffer en het brandoffer, 17dan de ram van het vredeoffer, samen met de mand met ongezuurd brood en ten slotte het spijsoffer met het drankoffer. 18Dan moet de Naziree&#235;r zijn hoofdhaar&#8212;het teken van zijn wijding aan de Here&#8212;afknippen. Dit zal worden gedaan bij de ingang van de tabernakel, waarna het haar op het vuur onder het vredeoffer zal worden verbrand. 19Nadat zijn haar is afgeknipt, zal de priester de geroosterde schouder van de ram, een van de ongezuurde koeken en een van de ongezuurde wafels nemen en deze in de handen van de man leggen. 20De priester zal het daarna allemaal aan de Here offeren door het omhoog te heffen. Alles is heilig voor de priester, evenals de borst en de schouder die als een beweegoffer aan de Here zijn geofferd. Daarna mag de Naziree&#235;r weer wijn drinken, omdat hij van zijn gelofte is ontslagen.</div><div class="p"> 21Dit zijn de voorschriften voor het Naziree&#235;rschap en de offers die hij moet brengen aan het einde van de periode van speciale wijding aan de Here. Naast deze offers moet hij ook die offers brengen die hij de Here beloofde toen hij zijn gelofte aflegde.&#8217;</div><div class="p"> 22-23 Toen zei de Here tegen Mozes: &#8216;Zeg tegen A&#228;ron en zijn zonen dat zij de Isra&#235;lieten op de volgende wijze moeten zegenen:</div><div class="p"> 24-26De Here geve u zijn zegen en bescherming, de Here geve u zijn nabijheid en inzicht, de Here geve u zijn genade, laat de Here zijn oog op u gericht houden en u vrede geven.</div><div class="p"> 27Zo zullen zij mijn naam op de Isra&#235;lieten leggen en Ik Zelf zal hen zegenen.&#8217;</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkNUM">
 <div class="chapter ch9" data-usfm="NUM.9">
 <div class="label">9</div><div class="s1">Aanwijzingen voor viering van Pesach</div><div class="p"> 1De Here gaf Mozes de volgende instructies, terwijl hij en de Isra&#235;lieten verbleven in de woestijn op het Sina&#239;-schiereiland in de eerste maand van het tweede jaar na de uittocht uit Egypte: 2-3 &#8216;Het volk Isra&#235;l moet Pesach, het Paasfeest, jaarlijks vieren op de veertiende dag van de eerste maand. Het feest begint &#700;s avonds. Zorg ervoor dat u al mijn opdrachten voor dit feest nauwgezet uitvoert.&#8217; 4-5 Dus kondigde Mozes aan dat Pesach op de avond van de veertiende dag daar in de Sina&#239; zou beginnen, net zoals de Here hem had opgedragen en zo gebeurde het. 6Het geval deed zich voor dat enkele mannen onrein waren omdat zij een dode hadden aangeraakt. Zij konden Pesach dus niet meevieren en niet van het lam eten. 7Zij legden hun probleem aan Mozes en A&#228;ron voor en vertelden dat zij zich tekort gedaan voelden omdat zij hun offers niet op de vastgestelde tijd mochten brengen. 8Mozes zei dat hij God om raad zou vragen 9en dit was het antwoord dat hij van de Here ontving: 10&#8216;Als de Isra&#235;lieten&#8212;nu of in de toekomst&#8212;op het moment van Pesach, het Paasfeest, onrein zijn doordat zij een dode hebben aangeraakt of omdat zij op reis zijn, mogen zij Pesach wel vieren, maar dan een maand later. 11Zij doen dit dan op de veertiende van de tweede maand, beginnend in de avond. Zij moeten dan het lam eten met ongezuurd brood en bittere kruiden. 12Zij mogen niets laten liggen tot de volgende morgen, geen enkel bot van het lam breken en de gegeven aanwijzingen voor Pesach nauwkeurig opvolgen. 13Maar iemand die niet onrein of onderweg is en weigert Pesach op de aangegeven tijd te vieren, moet uit het volk Isra&#235;l worden verbannen, omdat hij weigert de Here op de vastgestelde tijd een offer te brengen, hij moet zijn schuld dragen. 14Als er een buitenlander bij u woont die Pesach, het Paasfeest voor de Here, wil meevieren, moet hij dezelfde instructies opvolgen. Er is &#233;&#233;n wet voor allen, zowel voor uw volksgenoten als voor vreemdelingen.&#8217;</div><div class="p"> 15Op de dag dat de tabernakel werd opgezet, bedekte de wolk deze en &#700;s nachts veranderde de wolk in een zuil van vuur die de hele nacht zichtbaar bleef. 16Zo ging het voortdurend: overdag een wolk en &#700;s nachts een vuurzuil. 17Wanneer de wolk opsteeg, braken de Isra&#235;lieten op, volgden hem naar de plaats waar hij stopte en sloegen daar het kamp op. 18Op die manier reisden zij op bevel van de Here, stopten waar Hij het wilde en bleven daar tot de wolk weer verder ging. 19-20 Als hij lang bleef, bleven zij ook lang. Maar als hij maar enkele dagen bleef, bleven zij ook maar enkele dagen, want dat had de Here hun opgedragen. 21Soms bleef de vuurzuil slechts &#233;&#233;n nacht stilstaan om de volgende morgen verder te trekken. Maar of het nu dag of nacht was, wanneer de wolk zich bewoog, braken de Isra&#235;lieten op en volgden hem. 22Als de wolk twee dagen, een maand of een jaar boven de tabernakel bleef, bleven de Isra&#235;lieten ook zolang, maar zo gauw hij weer bewoog, trokken zij verder. 23Op aanwijzing van de Here sloegen zij hun kamp op en op zijn bevel trokken zij weer verder. Zij volgden precies alle aanwijzingen op die de Here hun door Mozes gaf.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkNUM">
 <div class="chapter ch10" data-usfm="NUM.10.11+NUM.10.12+NUM.10.13+NUM.10.14+NUM.10.15+NUM.10.16+NUM.10.17+NUM.10.18+NUM.10.19+NUM.10.20+NUM.10.21+NUM.10.22+NUM.10.23+NUM.10.24+NUM.10.25+NUM.10.26+NUM.10.27+NUM.10.28+NUM.10.29+NUM.10.30+NUM.10.31+NUM.10.32+NUM.10.33+NUM.10.34+NUM.10.35+NUM.10.36">
 <div class="p">11De wolk steeg op boven de tabernakel op de twintigste dag van de tweede maand van het tweede jaar na Isra&#235;ls uittocht uit Egypte. 12De Isra&#235;lieten verlieten de Sina&#239;-woestijn en volgden de wolk naar de woestijn Paran. 13Dit was hun eerste reis sinds de Here aan Mozes de reisopdrachten had gegeven.</div><div class="p"> 14Aan het hoofd van de stoet liep de stam Juda, gegroepeerd achter de stambanier, onder leiding van Nachson, de zoon van Amminadab. 15Daarachter kwamen de stam van Issachar, onder leiding van Netanel, de zoon van Suar, 16en de stam van Zebulon, geleid door Eliab, de zoon van Chelon. 17De tabernakel was afgebroken en de Gersonieten en Merarieten waren de volgende groep in de stoet. Zij droegen de tabernakel op hun schouders. 18Daarachter kwam de banier van Ruben, waar Elisur, de zoon van Sede&#252;r zijn mensen leidde. 19De volgende stammen waren die van Simeon, onder leiding van Selumi&#235;l, de zoon van Surisaddai, 20en die van Gad, onder leiding van Eljasaf, de zoon van De&#252;el. 21Achter deze twee stammen liepen de Kehatieten, die de voorwerpen uit het Heilige droegen. Wanneer zij op de nieuwe kampplaats aankwamen, hadden de anderen de tabernakel al opgezet. 22Achter deze Levieten kwamen de stam van Efra&#239;m, onder leiding van Elisama, de zoon van Ammihud, 23de stam van Manasse, onder leiding van Gamli&#235;l, de zoon van Pedasur, 24en die van Benjamin, onder leiding van Abidan, de zoon van Gidoni. 25De achterhoede van de stoet bestond uit de stam van Dan, onder leiding van Achi&#235;zer, de zoon van Ammisaddai, 26de stam van Aser, onder leiding van Pagi&#235;l, de zoon van Ochran, 27en ten slotte de stam van Naftali, onder leiding van Achira, de zoon van Enan. 28Dat was de volgorde waarin de stammen reisden.</div><div class="p"> 29Op een dag zei Mozes tegen zijn zwager Chobab, de zoon van zijn schoonvader Jetro: &#8216;Wij zijn nu eindelijk echt op weg naar het beloofde land. Ga toch met ons mee, er zal goed voor je gezorgd worden. Want de Here heeft Isra&#235;l veel goeds beloofd.&#8217; 30Maar zijn zwager antwoordde: &#8216;Nee, ik wil terug naar mijn eigen land en mijn familie.&#8217; 31&#8216;Blijf toch bij ons,&#8217; drong Mozes aan, &#8216;want jij kent de weg in de woestijn en je zou ons goed kunnen helpen. 32Als je meegaat, kun je ook genieten van al het goede dat de Here ons gaat geven.&#8217;</div><div class="p"> 33Nadat de Isra&#235;lieten bij de berg Sina&#239; waren opgebroken, trokken zij drie dagreizen verder. De ark ging voorop om de volgende stopplaats aan te wijzen. 34Het was dag toen zij vertrokken en de wolk ging voor hen uit toen zij zich in beweging zetten. 35Wanneer de ark werd opgenomen en verder gedragen, riep Mozes luid: &#8216;Sta op, Here, en sla uw vijanden uiteen, laten zij voor U op de vlucht slaan!&#8217; 36En wanneer de ark werd neergezet, zei hij: &#8216;Keer terug, Here, en zegen de stammen van Isra&#235;l.&#8217;</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkNUM">
 <div class="chapter ch13" data-usfm="NUM.13">
 <div class="label">13</div><div class="s1">De twaalf spionnen</div><div class="p"> 1Terwijl de Isra&#235;lieten in de Paran-woestijn verbleven, zei de Here tegen Mozes: 2&#8216;Zend spionnen naar het land Kana&#228;n, het land dat Ik aan Isra&#235;l ga geven, stuur van elke stam &#233;&#233;n leider.&#8217;</div><div class="p"> 3-15Mozes voerde de opdracht van de Here uit en stuurde deze twaalf stammenleiders: Sammua, de zoon van Zakkur, uit de stam Ruben; Safat, de zoon van Chori, uit de stam Simeon; Kaleb, de zoon van Jefunne, uit de stam Juda; Jigal, de zoon van Jozef, uit de stam Issachar; Hosea, de zoon van Nun, uit de stam Efra&#239;m; Palti, de zoon van Rafu, uit de stam Benjamin; Gaddi&#235;l, de zoon van Sodi, uit de stam Zebulon; Gaddi, de zoon van Susi, uit de stam Manasse; Ammi&#235;l, de zoon van Gemalli, uit de stam Dan; Setur, de zoon van Micha&#235;l, uit de stam Aser; Nachbi, de zoon van Wofsi, uit de stam Naftali; Ge&#252;el, de zoon van Machi, uit de stam Gad. 16En Mozes veranderde de naam van Hosea, de zoon van Nun, in Jozua.</div><div class="p"> 17Mozes stuurde de spionnen weg met de opdracht: &#8216;Ga in noordelijke richting en trek het bergland van de Negev in. 18Kijk hoe het land eruit ziet en wat voor mensen daar leven, of het er veel of weinig zijn en of ze sterk of zwak zijn. 19Let ook goed op of het land vruchtbaar is of niet, of er steden zijn en of die versterkt zijn of niet. 20Stel vast of het land rijk of arm is en of er veel bomen zijn. Wees niet bang en breng wat exemplaren van hun oogst mee terug.&#8217; In die tijd werden de eerste druiven geoogst. 21Zo vertrokken de spionnen en verkenden het land van de woestijn Sin tot aan Rechob, waar de weg naar Hamat begint. 22Terwijl zij in noordelijke richting trokken, doorkruisten zij eerst de Negev en kwamen in Hebron aan. Daar woonden Achiman, Sesai en Talmai, de kinderen van Enak. Hebron was een erg oude stad, want hij werd zeven jaar eerder gesticht dan de stad Zoan in Egypte. 23Daarna kwamen zij in het dal Eskol, waar zij een tros druiven van een wijnrank sneden. Deze tros was zo groot dat twee mannen hem aan een stok tussen zich in moesten dragen! Ook namen zij een aantal granaatappels en vijgen mee. 24De Isra&#235;lieten noemden dat dal vanaf die tijd Eskol (Tros), vanwege de tros druiven die zij vandaar hadden meegenomen. 25Na veertig dagen keerden de spionnen van hun tocht terug.</div><div class="p"> 26Zij rapporteerden hun bevindingen aan Mozes, A&#228;ron en het hele volk Isra&#235;l in de Paran-woestijn bij Kades en lieten het fruit zien dat zij hadden meegenomen. 27Dit was hun verslag: &#8216;Wij kwamen in het land dat wij moesten verkennen. Het is inderdaad een land waar melk en honing vloeit, het is prachtig. Kijk maar eens naar dit fruit dat wij als bewijs hebben meegenomen. 28Maar de mensen die daar wonen, zijn sterk en hun steden zijn goed versterkt en groot. We hebben zelfs reuzen, kinderen van Enak, gezien! 29De Amalekieten wonen in het zuiden en de Hethieten, Jebusieten en Amorieten wonen in het bergland. Langs de kust van de Middellandse Zee en in het rivierdal van de Jordaan wonen de Kana&#228;nieten.&#8217; 30Toen kwam het volk in opstand tegen Mozes. Maar Kaleb trachtte het te kalmeren en zei: &#8216;Laten wij nu meteen optrekken en het land in bezit nemen, want wij zijn sterk genoeg om het te veroveren!&#8217; 31&#8216;Niet tegen mensen die zo sterk zijn als zij,&#8217; vonden de andere spionnen, &#8216;ze zouden ons vernietigen.&#8217; 32Het verslag van de meerderheid van de spionnen was negatief: &#8216;Het land wemelt van de strijders en de mensen zijn allemaal krachtig gebouwd. 33We hebben kinderen van Enak gezien, afstammelingen van de vroegere reuzen. We voelden ons als sprinkhanen bij hen vergeleken!&#8217;</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkNUM">
 <div class="chapter ch21" data-usfm="NUM.21">
 <div class="label">21</div><div class="s1">De koperen slang</div><div class="p"> 1Toen de koning van Arad hoorde dat de Isra&#235;lieten oprukten (zij namen dezelfde weg als de spionnen), mobiliseerde hij zijn leger en viel aan. Daarbij werden enige Isra&#235;lieten gevangengenomen. 2Toen beloofden de Isra&#235;lieten de Here dat zij al de steden in dat gebied met de grond gelijk zouden maken als Hij hen zou helpen de koning van Arad en zijn onderdanen te overwinnen. 3De Here verhoorde hun gebed en gaf de Kana&#228;nieten aan hen over, de Isra&#235;lieten vernietigden hen en hun steden. Vanaf die tijd heette die streek Chorma (Verwoesting).</div><div class="p"> 4De Isra&#235;lieten braken op van de berg Hor en trokken vandaar verder zuidelijk langs de weg naar de Rode Zee om zo om het land Edom heen te trekken. 5Op die tocht werd het volk ongeduldig en beklaagde zich tegen God en tegen Mozes. &#8216;Waarom hebt u ons uit Egypte geleid en laat u ons hier in de wildernis sterven?&#8217; klaagden zij. &#8216;Er is hier niets om te eten en te drinken en we walgen van dat flauwe manna.&#8217; 6Daarom stuurde de Here giftige slangen naar het kamp en velen werden gebeten en kwamen om. 7Het volk kwam bij Mozes en riep: &#8216;Wij hebben gezondigd, want wij hebben ons tegen de Here en tegen u gekeerd. Bid toch tot de Here en vraag of Hij de slangen wil weghalen.&#8217; Mozes bad voor het volk. 8Toen zei de Here tegen hem: &#8216;Maak een koperen afbeelding van zo&#700;n giftige slang en maak deze vast op een paal: iemand die is gebeten, hoeft er alleen maar naar te kijken om te worden genezen!&#8217; 9Mozes maakte een koperen slang en bevestigde die op een paal. Als iemand die door een slang was gebeten, naar de koperen slang keek, bleef hij leven.</div><div class="p"> 10Hierna reisden de Isra&#235;lieten verder naar Obot en sloegen daar hun kamp op. 11Vandaar trokken zij naar Ijje-Ha&#228;barim in de woestijn die ten oosten van Moab ligt. 12Daarna ging het verder naar het dal van de beek Zered, waar zij hun kamp opsloegen. 13Vervolgens trokken zij verder naar de overkant van de rivier de Arnon, dichtbij de grens van de Amorieten. De Arnon is de grensrivier tussen het land van de Amorieten en dat van de Moabieten. 14Deze gebeurtenis wordt ook vermeld in het boek over de oorlogen van de Here, waarin wordt gezegd dat het dal van de rivier de Arnon en de stad van Waheb 15tussen de Moabieten en de Amorieten liggen.</div><div class="p"> 16Toen reisden de Isra&#235;lieten naar Be&#235;r. Hier is de put waar de Here tegen Mozes zei: &#8216;Roep het volk bijeen, dan zal Ik het water geven.&#8217; 17-18 Bij die gebeurtenis zong het volk dit lied:</div><div class="p">&#8216;Spring op, waterbron! Zing beurtelings van het water! Dit is een bron, gegraven door vorsten. De edelen van het volk boorden hem aan met hun scepter en hun leidersstaf.&#8217;</div><div class="p">Toen verlieten zij de woestijn en trokken verder naar Mattana, 19Nachali&#235;l en Bamot. 20Vandaar ging het verder naar het dal in het plateau van Moab, vanwaar men uitkijkt over de woestijn en in de verte de berg Pisga ziet.</div><div class="p"> 21De Isra&#235;lieten stuurden nu boodschappers naar koning Sichon van de Amorieten. 22&#8216;Mogen wij door uw land trekken?&#8217; vroegen zij hem. &#8216;Wij zullen de weg niet verlaten tot wij uw land weer uit zijn. Wij zullen uw akkers en wijngaarden niet beschadigen en niet van uw water drinken.&#8217; 23Maar koning Sichon weigerde. Erger nog, hij mobiliseerde zijn leger en viel Isra&#235;l in de woestijn aan. Bij Jahas kwam het tot een treffen. 24Maar Isra&#235;l versloeg hen vernietigend en veroverde hun land van de rivier Arnon tot de rivier Jabbok, tot aan de grens van de Ammonieten. Daar werd de opmars gestuit, want de grens van de Ammonieten werd sterk verdedigd. 25-26 Zo veroverden de Isra&#235;lieten alle steden van de Amorieten en gingen daar wonen. Ook Chesbon, de hoofdstad van koning Sichon, viel hun in handen. Koning Sichon had dit hele gebied tot aan de Arnon op de vorige koning van de Moabieten veroverd.</div><div class="p"> 27-30De oude spreukendichters schreven over die gebeurtenis: &#8216;Kom naar Chesbon, want de hoofdstad van Sichon is groter en sterker dan ooit. Er kwam een vlam uit Sichons stad die Ar in Moab en de heersers over de hoogten van de Arnon verteerde. Wee u, Moab, uw volk van Kemos is verloren! Want Kemos liet zijn zonen vluchten en zijn dochters gevangennemen door Sichon, de koning van de Amorieten. Wij hebben hen beschoten en Chesbon ging verloren, samen met Dibon. Wij verwoestten het tot Nofach en een vuur woedde tot de stad Medeba.&#8217;</div><div class="p"> 31Zo kwam Isra&#235;l te wonen in het land van de Amorieten. 32Ondertussen stuurde Mozes spionnen uit om de streek van Jazer te verkennen, daarna vielen zij het gebied binnen, veroverden de steden en verdreven de Amorieten die daar woonden. 33Daarna lieten zij het oog op Basan vallen en trokken daarheen. Maar koning Og van Basan ging hen met een leger tegemoet en bij de stad Edre&#239; ontbrandde een felle strijd. 34Maar de Here zei tegen Mozes: &#8216;Wees niet bang voor hem, want Ik heb hem, zijn volk en zijn land al aan u overgegeven. U zult hem verslaan net zoals koning Sichon van de Amorieten.&#8217; 35Het gebeurde zoals de Here had gezegd: Isra&#235;l versloeg Og, zijn zonen en zijn onderdanen. Iedereen werd gedood. En Isra&#235;l nam het land in bezit.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkNUM">
 <div class="chapter ch24" data-usfm="NUM.24">
 <div class="label">24</div><div class="s1">Bileam profeteert opnieuw</div><div class="p"> 1Bileam begreep nu wel dat de Here van plan was Isra&#235;l te zegenen en dus liet hij het uit zijn hoofd om gebruik te maken van waarzeggerij zoals hij daarvoor vaak had gedaan. Maar hij keek over de woestijn en liet zijn blik rusten op het kamp van Isra&#235;l, 2dat zich over de vlakte uitstrekte, verdeeld in stammen. Toen kwam de Geest van God over hem 3-9en hij sprak de volgende profetie uit: &#8216;Zo spreekt Bileam, de zoon van Beor, zo spreekt de man met het geopende oog. Ik heb geluisterd naar het Woord van God, ik heb gezien wat de Almachtige mij toonde. Ik viel voor Hem neer en mijn ogen gingen open. O, de vreugde die Isra&#235;l wacht, de vreugde in de woningen van Jakob. Zij liggen voor mij als groene valleien, als vruchtbare tuinen aan een rivier, als alo&#235;&#700;s door de Here Zelf geplant, als ceders die aan het water staan. Zij zullen worden gezegend met een overvloed van water en op vele plaatsen wonen. Hun koning zal machtiger zijn dan Agag, hun koninkrijk zal worden verhoogd. God bracht hen uit Egypte. Isra&#235;l is sterk als een wilde os en zal vijandige volken verslinden. Hij zal hun botten breken en hen met pijlen doorboren. Isra&#235;l slaapt als een leeuw en een leeuwin, wie zal zijn rust durven verstoren? Gezegend is ieder die u zegent, Isra&#235;l, vervloekt zijn zij die u vervloeken.&#8217;</div><div class="p"> 10Koning Balak werd nu razend. Hij sloeg zijn handen ineen en schreeuwde: &#8216;Ik heb u hier geroepen om mijn vijanden te vervloeken, maar in plaats daarvan zegent u ze driemaal! 11Verdwijn! Ga terug naar uw woonplaats! Ik had u rijk willen belonen, maar de Here heeft u het loon niet gegund!&#8217;</div><div class="p"> 12Bileam antwoordde de koning: &#8216;Heb ik uw boodschappers niet gezegd dat, 13zelfs als u mij een paleis vol goud en zilver zou geven, ik de woorden van de Here niet kon overtreden? Dat ik geen woord uit mijzelf kan zeggen? Ik heb gezegd dat ik alleen zou zeggen wat de Here zegt! 14Ja, ik zal nu naar mijn eigen mensen terugkeren. Maar laat ik u eerst vertellen wat de Isra&#235;lieten uw volk zullen aandoen!&#8217;</div><div class="p"> 15-19En Bileam sprak opnieuw een profetie uit: &#8216;Bileam, de zoon van Beor, spreekt, de man met het geopende oog. Hij hoort de woorden van God en kent de wetenschap van de Allerhoogste. Hij ziet wat de Almachtige hem heeft getoond, hij viel voor Hem neer en zijn ogen gingen open: ik zie hem, maar niet nu, ik kijk naar hem, maar niet van dichtbij, er stijgt een ster op uit Jakob en een scepter rijst op uit Isra&#235;l. Deze heerser van Isra&#235;l zal Moabs grenzen vernielen en de kinderen van Set vernietigen. Isra&#235;l zal Edom en Se&#239;r veroveren, hij zal zijn vijanden overwinnen. Een zal met kracht opstaan en hij zal heersen vanuit Jakob en vele steden vernietigen.&#8217;</div><div class="p"> 20Toen draaide Bileam zich naar de woningen van de Amalekieten en profeteerde: &#8216;Amalek was de eerste onder de volken, maar uiteindelijk staat hem de vernietiging te wachten!&#8217;</div><div class="p"> 21-22 Toen wendde hij zich tot de Kenieten en zei: &#8216;U hebt stevige woningen, uw huis is op de rotsen gebouwd. Maar de Kenieten zullen worden vernietigd, de koning van Assur zal u uit dit land deporteren!&#8217;</div><div class="p"> 23-24 Bileam besloot zijn profetische woorden met: &#8216;Och, wie zal blijven leven als God dit doet? Maar er zullen schepen van de kust van Cyprus komen en zij zullen Eber en Assur in het nauw brengen. Maar ook zij zullen ten onder gaan.&#8217; 25Na deze woorden keerden Bileam en Balak terug naar hun woonplaatsen.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkNUM">
 <div class="chapter ch33" data-usfm="NUM.33">
 <div class="label">33</div><div class="s1">Reisverslag van de Isra&#235;lieten</div><div class="p"> 1Dit is een verslag van de reis van de Isra&#235;lieten vanaf het moment dat Mozes en A&#228;ron het volk uit Egypte wegleidden. 2Mozes had in opdracht van de Here een verslag van de reis bijgehouden.</div><div class="p"> 3-4 Zij verlieten de stad Rameses in Egypte op de vijftiende dag van de eerste maand, de dag die volgde op de nacht van Pesach. Zij verlieten het land met opgeheven hoofd. De Egyptenaren staarden hen na en begroeven hun oudste zonen, die de Here de nacht daarvoor had gedood. De Here had in die nacht alle goden van Egypte verslagen! 5-6 Na het vertrek uit Rameses reisden de Isra&#235;lieten via Sukkot en Etam, dat aan de rand van de woestijn ligt, naar 7Pi-Hachirot, dat vlakbij Ba&#228;l-Sefon ligt. Daar sloegen zij hun kamp op aan de voet van de berg Migdol. 8Vandaar trokken zij dwars door de zee en drie dagreizen ver de woestijn van Etam in, waar zij hun kamp opsloegen bij Mara. 9Na Mara te hebben verlaten, kwamen zij in Elim, bekend door de twaalf waterbronnen en de zeventig palmen, en zij bleven daar geruime tijd. 10Na Elim te hebben verlaten, sloegen zij hun kamp op aan de Rietzee 11en daarna in de woestijn Sin. 12Zij braken op en trokken naar Dofka 13en vandaar naar Alus. De volgende pleisterplaats was Refidim, 14waar echter geen drinkwater voor het volk voorhanden was. <span class="verse v15 v16 v17 v18 v19 v20 v21 v22 v23 v24 v25 v26 v27 v28 v29 v30 v31 v32 v33 v34 v35 v36 v37" data-usfm="NUM.33.15+NUM.33.16+NUM.33.17+NUM.33.18+NUM.33.19+NUM.33.20+NUM.33.21+NUM.33.22+NUM.33.23+NUM.33.24+NUM.33.25+NUM.33.26+NUM.33.27+NUM.33.28+NUM.33.29+NUM.33.30+NUM.33.31+NUM.33.32+NUM.33.33+NUM.33.34+NUM.33.35+NUM.33.36+NUM.33.37">15-37Vanuit Refidim trokken zij de Sina&#239;-woestijn in en vandaar naar Kibrot-Hatta&#228;wa; van Kibrot-Hatta&#228;wa naar Chaserot; van Chaserot naar Ritma; van Ritma naar Rimmon-Peres; van Rimmon-Peres naar Libna; van Libna naar Rissa; van Rissa naar Kehelata; van Kehelata naar de berg Har-Sefer; van de berg Har-Sefer naar Charada; van Charada naar Makhelot; van Makhelot naar Tachat; van Tachat naar Terach; van Terach naar Mitka; van Mitka naar Chasmona; van Chasmona naar Moserot; van Moserot naar Bene-Ja&#228;kan; van Bene-Ja&#228;kan naar Chor-Haggidgad; van Chor-Haggidgad naar Jotbata; van Jotbata naar Abrona; van Abrona naar Esjon-Geber; van Esjon-Geber naar Kades, dat in de woestijn Sin ligt. Van Kades reisden zij naar de berg Hor aan de grens van het land Edom.</div><div class="p"><span class="verse v15 v16 v17 v18 v19 v20 v21 v22 v23 v24 v25 v26 v27 v28 v29 v30 v31 v32 v33 v34 v35 v36 v37" data-usfm="NUM.33.15+NUM.33.16+NUM.33.17+NUM.33.18+NUM.33.19+NUM.33.20+NUM.33.21+NUM.33.22+NUM.33.23+NUM.33.24+NUM.33.25+NUM.33.26+NUM.33.27+NUM.33.28+NUM.33.29+NUM.33.30+NUM.33.31+NUM.33.32+NUM.33.33+NUM.33.34+NUM.33.35+NUM.33.36+NUM.33.37"> 38Terwijl zij aan de voet van de berg Hor verbleven, gaf de Here de priester A&#228;ron opdracht de berg te beklimmen en daar stierf hij. Dit gebeurde in het veertigste jaar na het vertrek van het volk Isra&#235;l uit Egypte. 39A&#228;ron was 123 jaar oud en hij stierf op de eerste dag van de vijfde maand. 40Toen hoorde de Kana&#228;nitische koning van Arad dat het volk Isra&#235;l zijn land naderde. 41Na met hem te hebben afgerekend, reisden de Isra&#235;lieten van de berg Hor naar Salmona, 42vandaar naar Punon, 43vandaar naar Obot, 44vandaar naar Ijje-Ha&#228;barim, aan de grens van Moab. 45Toen reisden zij verder naar Dibon-Gad, 46vandaar naar Almon-Diblata&#239;m en 47toen verder naar het gebergte Abarim, dichtbij de berg Nebo. 48Zo kwamen zij ten slotte op de vlakte van Moab aan de Jordaan tegenover Jericho. 49Daar sloegen zij hun kamp op verschillende plaatsen langs de Jordaan op, van Bet-Hajjesimot tot Abel-Hassittim, op de vlakte van Moab.</div><div class="p"> 50-51 Terwijl zij daar verbleven, droeg de Here Mozes op het volk Isra&#235;l het volgende te vertellen: &#8216;Wanneer u de rivier de Jordaan oversteekt en het land Kana&#228;n binnentrekt, 52moet u alle mensen die daar leven verdrijven en al hun afgoden vernietigen: hun gebeeldhouwde en gegoten afgodsbeelden en hun heiligdommen op de heuvels waar zij hun afgoden aanbidden, moet u vernietigen. 53Ik heb u het land gegeven, neem het en vestig u daar. 54U wordt land gegeven afhankelijk van de grootte van uw stammen. De grotere stukken van het land zullen met behulp van het lot onder de grotere stammen worden verdeeld. De kleinere stukken worden verloot tussen de kleinere stammen. 55Maar als u de inwoners van het land niet verdrijft, zullen zij dorens in uw ogen en prikkels in uw zijden worden, zij zullen u in uw land benauwen. 56Dan zal Ik u vernietigen, zoals Ik van plan was hen te vernietigen.&#8217;</div>
 </div>
 </div>
</div>

One Single Story Bible Themes Part 1Voorbeeld

Schrift

Over dit leesplan

Gerelateerde leesplannen