De reis van Mary Magdalene, Deel 4: ‘Hersteld door genade’

De reis van Matthew, Deel 1: 'Welkom zoals je bent'

Bijbelse principes over ontwikkelen I Authentiek ontwikkelen I Deel 1

Bijbelse principes over ontwikkelen I Ontwikkelen in verbondenheid I Deel 2

Door het boek Handelingen 1 met Paul Visser

De reis van Mary Magdalene, Deel 3: ‘Niet buitengesloten!’

De reis van Matthew, Deel 3: ‘Ontdek je roeping’

De reis van Mary Magdalene, Deel 1: 'Geroepen worden'

Door het boek Handelingen 2 met Paul Visser (Deel 1)

De reis van Mary Magdalene, Deel 2: 'Genezen en bevrijd'

Het Boek

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bk2SA">
 <div class="chapter ch2" data-usfm="2SA.2.1+2SA.2.2+2SA.2.3+2SA.2.4+2SA.2.5+2SA.2.6+2SA.2.7">
 <div class="p">1David vroeg daarna aan de Here: &#8216;Zal ik teruggaan naar Juda?&#8217; En de Here antwoordde: &#8216;Ga.&#8217; &#8216;Naar welke stad moet ik gaan?&#8217; vroeg David. &#8216;Naar Hebron,&#8217; was het antwoord van de Here. 2Dus verhuisde David met zijn vrouwen Ahinoam en Abiga&#239;l. 3Ook de mannen die bij hem waren, gingen met hun gezinnen in Hebron wonen. 4Daar kwamen de leiders van Juda bij David en zalfden hem tot koning over heel Juda. Kort daarop hoorde David dat de mannen van Jabes in Gilead Saul hadden begraven. 5Hij stuurde hun de volgende boodschap: &#8216;De Here zegene u omdat u zo trouw bent aan uw koning Saul en hem een waardige begrafenis hebt gegeven. 6Moge de Here, in ruil daarvoor, net zo trouw aan u zijn en u belonen met vele uitingen van zijn liefde! Ook ik zal goed voor u zijn om wat u hebt gedaan. 7Verlies de moed niet en wees dapper, nu Saul dood is. Schaar u achter de stam van Juda, die mij als nieuwe koning heeft gekozen.&#8217;</div><div class="p"> </div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bk2SA">
 <div class="chapter ch5" data-usfm="2SA.5">
 <div class="label">5</div><div class="s1">David tot koning van Isra&#235;l gekroond</div><div class="p"> 1Vertegenwoordigers van alle stammen van Isra&#235;l kwamen naar David in Hebron en beloofden hem trouw. &#8216;Wij zijn uw volksgenoten, uw broeders,&#8217; zeiden zij. 2&#8216;Zelfs toen Saul nog onze koning was, was u onze werkelijke leider. De Here heeft immers beloofd dat u de herder en leider van zijn volk zou worden.&#8217; 3Zo sloot David voor de ogen van de Here in Hebron een verbond met de leiders van Isra&#235;l en zij zalfden hem tot koning.</div><div class="p"> 4-5 David was dertig jaar toen hij koning werd. Eerst regeerde hij zevenenhalf jaar vanuit Hebron over Juda. Daarna regeerde hij drie&#235;ndertig jaar in Jeruzalem over Isra&#235;l en Juda. In totaal was hij dus veertig jaar aan de macht.</div><div class="p"> 6Kort daarna leidde David zijn troepen naar Jeruzalem om de strijd aan te binden met de Jebusieten, die daar woonden. &#8216;U komt hier nooit binnen,&#8217; zeiden zij. &#8216;Zelfs blinden en lammen zouden u buiten de muren kunnen houden!&#8217; Zo gemakkelijk dachten zij David van zich af te kunnen houden. 7Maar David en zijn mannen versloegen hen en veroverden de burcht Sion, die nu de Stad van David wordt genoemd. 8Want toen de beledigende boodschap van de verdedigers van de stad David had bereikt, had hij tegen zijn troepen gezegd: &#8216;Zodra de stad is ingenomen, moeten jullie al die &#8220;lamme&#8221; en &#8220;blinde&#8221; Jebusieten van de burcht naar beneden gooien. Ik haat hen. Degene die de stad als eerste inneemt, wordt opperbevelhebber.&#8217; Hiervan stamt het spreekwoord: &#8216;Blinden en lammen mogen niet binnenkomen!&#8217; 9David maakte de burcht Sion tot zijn hoofdkwartier en noemde deze voort aan de &#8216;Stad van David.&#8217; Rondom bouwde hij versterkingen. Hij begon bij Millo en bouwde zo verder naar binnen. 10Op die manier werd David steeds machtiger, want de Here, de God van de hemelse legers, hielp hem.</div><div class="p"> 11Koning Hiram van Tyrus stuurde cederhout, timmerlui en steenhouwers om een paleis voor David te bouwen. 12David besefte nu waarom de Here hem koning had gemaakt en zijn koningschap zo zegende, God maakte zo zijn volk Isra&#235;l beroemd.</div><div class="p"> 13Nadat David van Hebron naar Jeruzalem was verhuisd, trouwde hij nog meer vrouwen en bijvrouwen, van wie hij veel zonen en dochters kreeg. 14-16Davids kinderen die in Jeruzalem werden geboren zijn: Sammua, Sobab, Nathan, Salomo, Jibhar, Elisua, Nefeg, Jafia, Elisama, Eljada en Elifelet.</div><div class="p"> 17Toen de Filistijnen hoorden dat David koning van heel Isra&#235;l was geworden, probeerden zij hem gevangen te nemen, maar David werd van hun plan op de hoogte gesteld en verschanste zich in zijn burcht. 18De Filistijnen arriveerden en verspreidden zich over het dal van Refa&#239;m. 19David vroeg de Here: &#8216;Moet ik de burcht verlaten en de strijd met hen aanbinden? Zult U hen voor mij verslaan?&#8217; En de Here antwoordde: &#8216;Ja, bind de strijd aan, want Ik zal u de overwinning geven.&#8217; 20Dus verliet David de burcht, trok op naar Ba&#228;l-Perazim en versloeg hen daar. &#8216;Dit heeft de Here gedaan!&#8217; erkende hij. &#8216;Hij brak als een stormvloed door de vijandelijke rijen.&#8217; Daarom noemde hij die plaats Ba&#228;l-Perazim, &#8216;De Here breekt zich baan.&#8217; 21Onder de zaken die de Filistijnen hadden achtergelaten, waren veel afgodsbeelden. Dat alles werd buitgemaakt door de troepen van David.</div><div class="p"> 22De Filistijnen kwamen echter terug en verspreidden zich weer over het dal van Refa&#239;m. 23Toen David de Here om raad vroeg, kreeg hij het antwoord: &#8216;Val hen niet van voren aan. Maak een omtrekkende beweging tot bij de balsemstruiken. 24Als u door die struiken een geluid hoort gaan van marcherende voeten, val dan aan! Dat is het teken dat de Here voor u uit is gegaan om hen te vernietigen.&#8217;</div><div class="p"> 25David volgde de aanwijzingen van de Here op en versloeg de Filistijnen over het hele gebied tussen Gibea en Gezer.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bk2SA">
 <div class="chapter ch6" data-usfm="2SA.6.1+2SA.6.2+2SA.6.3+2SA.6.4+2SA.6.5+2SA.6.6+2SA.6.7+2SA.6.8+2SA.6.9+2SA.6.10+2SA.6.11+2SA.6.12+2SA.6.13+2SA.6.14+2SA.6.15">
 <div class="p">1-2 Daarna bracht David opnieuw een speciale troepenmacht van dertigduizend man op de been en trok naar Ba&#228;la in Juda om de ark van de Here van de hemelse legers, die bij de engelen woont, naar huis terug te brengen. 3-5De ark werd weggehaald uit het in de heuvels gelegen huis van Abinadab en daarna op een nieuwe wagen gezet. Twee zonen van Abinadab, Uzza en Ahio, begeleidden de wagen. Ahio liep voor de wagen, gevolgd door David en het volk. Zij zongen blij voor de Here en speelden op allerlei instrumenten: citers, harpen, tamboerijnen, rinkelbellen en cimbalen.</div><div class="p"> 6Bij de dorsvloer van Nachon struikelden de ossen voor de wagen en Uzza stak zijn hand uit om te voorkomen dat de ark zou vallen. 7Maar de Here richtte zijn toorn tegen Uzza en doodde hem ter plekke. Levenloos lag hij naast de ark. 8David was vreselijk ontsteld omdat de Here dit had gedaan en noemde deze plaats &#8216;De plaats van toorn tegen Uzza&#8217; en zo heet hij vandaag de dag nog. 9Met bevend ontzag voor de Here vroeg David zich toen af hoe hij de ark ooit moest terugbrengen. 10Hij besloot hem niet naar de Stad van David te brengen, maar bracht hem naar het huis van Obed-Edom, die afkomstig was uit Gath. 11Daar bleef de ark drie maanden staan en de Here zegende Obed-Edom en zijn hele gezin.</div><div class="p"> 12Toen David dat hoorde, bracht hij de ark naar de Stad van David en maakte er een groot feest van. 13Nadat de mannen die de ark droegen, zes passen hadden gedaan, stopten zij om David de gelegenheid te geven een rund en een gemest lam te offeren. 14In priesterkleding gestoken, danste David uitbundig onder het oog van de Here voor de ark uit. 15Zo brachten David en het volk Isra&#235;l de ark van de Here met veel gejubel en bazuingeschal terug naar de plaats waar hij hoorde.</div><div class="p"> </div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bk2SA">
 <div class="chapter ch7" data-usfm="2SA.7">
 <div class="label">7</div><div class="s1">De belofte van God aan David</div><div class="p"> 1Toen de Here eindelijk vrede gaf en Isra&#235;l niet langer in oorlog was met de omringende volken, 2zei David tegen de profeet Nathan: &#8216;Luister eens! Ik woon hier in een prachtig paleis van cederhout, terwijl de ark van God buiten in een tent staat!&#8217; 3&#8216;Doe gerust wat u van plan bent,&#8217; zei Nathan, &#8216;want de Here zal u helpen.&#8217;</div><div class="p"> 4Maar die nacht zei de Here tegen Nathan: 5&#8216;Vertel mijn dienaar David dat hij het niet moet doen! 6Ik heb namelijk nooit in een tempel gewoond. Mijn huis is een tent geweest sinds de tijd dat Ik Isra&#235;l uit Egypte haalde. 7Ik heb daarover ook nooit geklaagd tegen de leiders van Isra&#235;l, de herders van mijn volk. Heb Ik hun ooit gevraagd waarom zij geen mooie cederhouten tempel voor Mij hadden gebouwd? 8Breng deze boodschap van de Here van de hemelse legers over aan David: &#8220;Ik heb u tot leider van mijn volk Isra&#235;l gekozen en u daarvoor weggehaald bij de schapen die u hoedde. 9Ik heb u terzijde gestaan waar u ook ging en Ik heb uw vijanden verslagen. En Ik zal uw naam nog groter maken, zodat u een van de bekendste mannen ter wereld wordt! 10-11 Ik heb een vaderland uitgekozen voor mijn onderdanen dat zij nooit hoeven te verlaten. Het zal hun eigen land zijn, waarin de heidense volken hen niet meer zullen lastigvallen, zoals in de tijd toen de richters mijn volk regeerden. Er zullen geen vijanden meer tegen u optrekken en Ik zal u een rijk nageslacht geven! 12Want wanneer u sterft, zal Ik een van uw eigen zonen op uw troon zetten en Ik zal zijn koninkrijk sterk maken. 13Hij is degene die een tempel voor Mij zal bouwen. Het zal een huis zijn waaraan Ik mijn naam verbind. En zijn koninkrijk zal Ik tot in eeuwigheid laten voortduren. 14Ik zal zijn vader zijn en hij zal mijn zoon zijn. Als hij zondigt, zal Ik andere volken gebruiken om hem te straffen, 15maar Ik zal mijn liefde en vriendschap niet van hem terugtrekken zoals Ik dat bij uw voorganger Saul deed. 16Uw familie zal voor eeuwig dit koninkrijk regeren. Uw troon zal niet wankelen.&#8221;&#8198;&#8217;</div><div class="p"> 17Nathan zocht David op en vertelde hem wat de Here had gezegd. 18Toen ging David de tent binnen, knielde voor de ogen van de Here neer en bad: &#8216;O Here God, waarom hebt U uw zegeningen uitgestrooid over mij en mijn nageslacht? 19En nu U mij dat allemaal hebt gegeven, zegt U ook nog dat U mijn geslacht voor altijd wilt laten regeren! 20Wat kan ik verder nog zeggen? Here God, U kent mij, uw dienaar, immers door en door. 21U doet al deze dingen omdat U het hebt beloofd en omdat U ze ook wilt doen! 22O Here God, wat bent U groot! Wij hebben nooit gehoord over een andere God zoals U. En er is ook geen andere God buiten U, die ons dit alles hebt bekend gemaakt. 23Welk ander volk op aarde heeft zulke zegeningen ontvangen als uw volk Isra&#235;l? Want U hebt uw uitverkoren volk gered om uw naam eer te geven. U hebt grote wonderen gedaan en Egypte en haar goden verslagen. 24U koos Isra&#235;l voor altijd als uw volk en U werd onze God. 25Here God, doe dan wat U beloofde aan mij en mijn nageslacht. 26Ik bid dat U voor eeuwig zult worden ge&#235;erd omdat U de God van Isra&#235;l bent en mijn nageslacht voor U bewaard zal blijven. 27Want U hebt mij geopenbaard, o Here van de hemelse legers, God van Isra&#235;l, dat ik de eerste ben van een gezegend nageslacht, daarom ben ik zo vrijmoedig geweest dit gebed uit te spreken. 28Want U bent werkelijk God en uw woorden zijn waarheid. U hebt mij deze goede dingen beloofd, 29doe daarom wat U mij hebt toegezegd! Zegen mijn familie voor eeuwig! Moge ons nageslacht altijd voor uw ogen blijven voortbestaan, want U, Here God, hebt het beloofd.&#8217;</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bk2SA">
 <div class="chapter ch15" data-usfm="2SA.15">
 <div class="label">15</div><div class="s1">Absaloms samenzwering tegen David</div><div class="p"> 1Absalom schafte zich daarna een prachtig rijtuig met uitstekende paarden aan. Hij nam bovendien vijftig man voetvolk in dienst die voor hem uit moesten lopen. 2Elke morgen stond hij vroeg op en ging naar de stadspoort. Als dan iemand kwam om een probleem aan de koning voor te leggen, riep Absalom hem bij zich en vroeg hem onder andere waar hij vandaan kwam. 3Absalom zei dan: &#8216;Ik merk gewoon dat u in deze zaak het recht aan uw kant hebt. Het is jammer dat de koning niemand heeft die hem kan helpen bij het beoordelen van dit soort zaken. 4Ik wilde dat ik rechter was, dan zou ik iedereen die met een zaak bij mij kwam, zijn recht geven!&#8217; 5Als iemand voor hem wilde buigen, liet hij dat niet toe, maar trok hem overeind en begroette hem vriendschappelijk. 6Zo wist Absalom de harten van vele Isra&#235;lieten te winnen.</div><div class="p"> 7-8 Na vier jaar zei Absalom tegen de koning: &#8216;Mag ik naar Hebron gaan? Ik wil de Here een offer brengen als inlossing van een eed die ik Hem zwoer toen ik nog in Gesur was. Ik heb God toen gezworen dat als Hij mij terug liet gaan naar Jeruzalem, ik Hem een offer zou brengen.&#8217; 9De koning zag geen reden dat verzoek te weigeren. Zo reisde Absalom naar Hebron. 10Maar terwijl hij daar was, stuurde hij spionnen naar alle delen van Isra&#235;l om de mensen aan te sporen tot een opstand tegen de koning. &#8216;Zodra u de bazuinen hoort,&#8217; luidde hun boodschap, &#8216;zult u weten dat Absalom in Hebron tot koning is gekroond.&#8217; 11Hij nam tweehonderd mannen uit Jeruzalem mee als gasten voor het offerfeest, maar zij wisten niets van zijn plannen. 12Terwijl hij het offer bracht, ontbood hij Achitofel, de raadsman van David, die uit de stad Gilo kwam. Deze Achitofel schaarde zich aan Absaloms zijde, evenals vele anderen. Zo groeide de samenzwering uit tot een machtig complot.</div><div class="p"> 13Een boodschapper bracht echter deze berichten aan koning David over: &#8216;Heel Isra&#235;l heeft zich bij Absalom gevoegd in een samenzwering tegen u.&#8217; 14&#8216;Dan moeten wij onmiddellijk vluchten, anders is het te laat!&#8217; was Davids reactie. &#8216;Als wij de stad uit zijn voordat hij er is, zullen zowel wij als de stad Jeruzalem van de dood worden gered.&#8217; 15&#8216;Wij staan volledig achter u,&#8217; antwoordden zijn naaste medewerkers. 16Zo maakten David en zijn hele familie zich klaar voor een snel vertrek. Alleen tien van zijn bijvrouwen bleven achter om de zaken in het paleis te regelen. 17-18 Bij een huis buiten de stad liet David zijn troepen aan zich voorbij trekken, daarbij waren ook zeshonderd mannen die uit Gath waren gekomen en de Keretieten en Peletieten. 19-20 Plotseling wendde de koning zich tot Ittai, de bevelhebber van de zeshonderd Gathieten, en zei: &#8216;Wat doet u hier? Ga met uw mannen terug en wacht rustig af tot duidelijk is wie uw koning zal zijn. U bent immers alleen te gast hier in Isra&#235;l. U bent gisteren pas aangekomen, dus waarom zou ik u vandaag dwingen met ons mee te trekken, wie weet waarheen? Ga terug en neem uw troepen mee. Moge de Here u genadig zijn.&#8217; 21Maar Ittai antwoordde: &#8216;Ik zweer bij God en bij uw eigen leven dat ik zal gaan waar u gaat, wat er ook mag gebeuren, of dat nu dood of leven betekent.&#8217; 22&#8216;Goed, ga dan maar met ons mee,&#8217; zei David. Daarop trokken Ittai en zijn zeshonderd mannen met hun familieleden verder mee.</div><div class="p"> 23Er heerste een verdrietige stemming, toen de koning met zijn laatste volgelingen wegtrok en de beek Kedron overstak in de richting van de woestijn. 24Abjathar, Zadok en de Levieten zetten de ark van het verbond van God langs de weg neer, tot iedereen uit de stad was voorbijgetrokken.</div><div class="p"> 25-26 Op aanwijzing van David nam Zadok de ark daarna weer mee terug naar de stad. &#8216;Als de Here genadig voor mij is,&#8217; had David gezegd, &#8216;dan zal Hij mij laten terugkomen om de ark in de tent weer te zien. Maar als Hij genoeg van mij heeft, welnu, laat Hij dan doen wat Hij denkt dat het beste is.&#8217; 27Daarna zei de koning tegen Zadok: &#8216;U vervult de rol van profeet. Ga stilletjes terug naar de stad met uw zoon Ahima&#228;z en Abjathars zoon Jonathan. 28Ik zal bij de doorwaadbare plaats in de Jordaan halthouden en daar op een boodschap van u wachten. Laat mij weten wat in Jeruzalem gebeurt, voordat ik de woestijn intrek.&#8217; 29Daarop droegen Zadok en Abjathar de ark van God terug naar de stad en bleven daar.</div><div class="p"> 30Huilend volgde David de weg die omhoog voerde naar de Olijfberg. Zijn hoofd was bedekt en hij liep op blote voeten als teken van rouw. Ook de mensen die bij hem waren, bedekten hun hoofden en huilden terwijl zij de berg beklommen. 31Toen iemand David vertelde dat zijn raadsman Achitofel de kant van Absalom had gekozen, bad David: &#8216;Och Here, zorgt U er alstublieft voor dat Achitofel Absalom slechte raad geeft!&#8217; 32Toen zij op de Olijfberg de plaats bereikten waar de mensen gewoonlijk God aanbaden, trof David daar de Arkiet Husai aan. Zijn kleren waren gescheurd en hij had aarde op zijn hoofd. 33-34 Maar David zei tegen hem: &#8216;Als u met mij meegaat, zult u ons alleen maar tot last zijn, ga terug naar Jeruzalem en zeg tegen Absalom: &#8220;Ik zal uw dienaar zijn, net zoals ik dat van uw vader was.&#8221; Op die manier kunt u de adviezen van Achitofel doorkruisen en tenietdoen. 35-36 De priesters Zadok en Abjathar zijn daar ook. Geef hun alles door wat in het paleis wordt verteld. Hun zonen Ahima&#228;z en Jonathan kunnen mij dan opzoeken en doorgeven wat er allemaal gebeurt.&#8217; 37Zo ging Davids vriend Husai terug naar Jeruzalem en arriveerde daar tegelijk met Absalom.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bk2SA">
 <div class="chapter ch18" data-usfm="2SA.18">
 <div class="label">18</div><div class="s1">De dood van Absalom</div><div class="p"> 1David inspecteerde zijn troepen en stelde commandanten aan. 2Een derde gedeelte werd onder leiding van Joabs broer Abisa&#239; geplaatst, een ander derde gedeelte onder de Gathiet Ittai. Joab zelf leidde het andere derde deel. De koning was vastbesloten de leiding over het hele leger te nemen. 3&#8216;Dat moet u niet doen,&#8217; zeiden de mannen, &#8216;want als wij ons onverhoopt moeten terugtrekken en de helft van ons sneuvelt, zal het voor hen niets uitmaken, zij zullen het alleen op u voorzien hebben. U bent tienduizend man waard, daarom is het beter dat u hier in de stad blijft en ons hulp zendt als wij dat nodig hebben.&#8217; 4&#8216;Goed, ik zal naar jullie advies luisteren,&#8217; zei David ten slotte berustend. Daarom stond hij aan de poort toen de troepen langs hem heen trokken. 5En de koning bond Joab, Abisa&#239; en Ittai op het hart: &#8216;Behandel de jonge Absalom niet te ruw ter wille van mij.&#8217; Alle soldaten hoorden hoe hij dit tegen hen zei.</div><div class="p"> 6Toen ontbrandde de strijd in het woud van Efra&#239;m 7en de Isra&#235;litische troepen werden door Davids mannen teruggeslagen. Het was een grote slachtpartij, waarbij die dag twintigduizend mannen sneuvelden. 8In de hele streek werd gevochten en er kwamen meer mannen in het woud om dan er op het slagveld sneuvelden.</div><div class="p"> 9Tijdens de strijd stootte Absalom op enkele mannen van David en toen hij op zijn muildier wegvluchtte, rende het dier onder de dikke takken van een grote eik door en raakte Absaloms haar verstrikt in die takken. Zijn muildier rende verder, terwijl hij aan een tak bleef hangen. 10Een van Davids mannen zag hem daar hangen en meldde het Joab. 11&#8216;Wat? Je zag hem daar hangen en je hebt hem niet gedood?&#8217; riep Joab boos. &#8216;Ik zou je rijk hebben beloond en je tot officier hebben bevorderd.&#8217; 12&#8216;Ik zou de prins nog voor geen duizend zilverstukken doden,&#8217; antwoordde de man. &#8216;Wij hebben toch allemaal gehoord hoe de koning tegen u en Abisa&#239; en Ittai zei dat omwille van hem Absalom niet ruw mocht worden behandeld. 13En als ik de koning had verraden door zijn zoon te doden (en de koning zou er zeker achterkomen wie het had gedaan) dan zou u zelf de eerste zijn geweest om mij te beschuldigen.&#8217; 14&#8216;Genoeg gekletst,&#8217; vond Joab. Hij pakte drie werpspiesen en stak die door Absaloms hart, terwijl deze weerloos aan de boomtakken bungelde. 15Tien van Joabs jonge wapenknechten omringden Absalom daarna en doodden hem. 16Daarop blies Joab op zijn bazuin en zijn mannen staakten de achtervolging van de Isra&#235;litische troepen. 17Zij gooiden Absaloms lijk in een diepe kuil in het woud en stapelden er een grote hoop stenen overheen. Het Isra&#235;litische leger vluchtte ondertussen terug naar huis. 18Absalom had vroeger in het Koningsdal een monument voor zichzelf laten bouwen, want hij zei toen: &#8216;Ik heb geen zonen die mijn naam zullen dragen.&#8217; Hij noemde het &#8216;Absaloms monument&#8217; en zo heet het vandaag de dag nog steeds.</div><div class="p"> 19Toen zei Zadoks zoon Ahima&#228;z: &#8216;Laat mij snel vooruitgaan naar koning David om het goede nieuws te brengen dat de Here hem heeft gered van zijn vijand Absalom.&#8217; 20Maar Joab weigerde toestemming. &#8216;Het is geen goed nieuws voor de koning dat zijn zoon dood is,&#8217; zei hij. &#8216;Een andere keer mag je mijn boodschapper zijn.&#8217; 21Toen zei Joab tegen een Ethiopi&#235;r: &#8216;Ga de koning vertellen wat je hebt gezien.&#8217; De man maakte een buiging en rende weg. 22Maar Ahima&#228;z hield niet op te vragen of hij ook weg mocht. &#8216;Nee, dat is niet nodig, mijn jongen,&#8217; antwoordde Joab. &#8216;Er is toch geen ander nieuws te melden.&#8217; 23&#8216;Maar dan kunt u mij net zo goed wel laten gaan,&#8217; hield Ahima&#228;z vol. Ten slotte gaf Joab toe. &#8216;Goed, ga dan maar,&#8217; zei hij. Ahima&#228;z nam de weg over de vlakte en kwam daardoor voor op de Ethiopi&#235;r.</div><div class="p"> 24David zat bij de stadspoort. Toen de wachter de trap opklom naar zijn uitkijkpost bovenop de muur, zag hij een eenzame loper naderen. 25Hij riep het nieuws naar David en de koning antwoordde: &#8216;Als hij alleen is, heeft hij vast en zeker nieuws.&#8217; Toen de boodschapper dichterbij kwam, 26zag de wachter nog een man naderen. Hij riep naar beneden: &#8216;Er komt nog iemand aan.&#8217; En de koning zei: &#8216;Die zal nog wel meer nieuws brengen.&#8217; 27&#8216;Aan het lopen van de eerste man kan ik zien dat het Ahima&#228;z, de zoon van Zadok is,&#8217; zei de wachter. &#8216;Hij is een goed man en komt met goed nieuws,&#8217; meende de koning. 28Toen riep Ahima&#228;z de koning toe: &#8216;Alles is in orde!&#8217; Hij boog diep met zijn gezicht naar de grond en zei: &#8216;Gezegend zij de Here, uw God, die de rebellen heeft gedood die tegen u in opstand durfden te komen.&#8217; 29&#8216;Hoe is het met de jonge Absalom?&#8217; wilde de koning weten. &#8216;Is alles goed met hem?&#8217; &#8216;Toen Joab mij bij zich liet komen, hoorde ik een heleboel geschreeuw, maar ik weet niet precies wat er is gebeurd,&#8217; antwoordde Ahima&#228;z.</div><div class="p"> 30&#8216;Wacht hier,&#8217; beval de koning hem. Ahima&#228;z ging opzij. 31Toen bereikte de Ethiopi&#235;r de stad en zei: &#8216;Koning, ik heb goed nieuws voor u. Vandaag heeft de Here u gered van allen die tegen u in opstand waren gekomen.&#8217; 32&#8216;Hoe is het met mijn zoon Absalom? Is alles goed met hem?&#8217; vroeg de koning dringend. En de man antwoordde: &#8216;Moge het met al uw vijanden zijn, zoals het met die jongeman is.&#8217;</div><div class="p"> 33Toen werd de koning zeer bedroefd en hij liep naar zijn kamer boven de poort. Hij huilde: &#8216;Och mijn zoon Absalom, mijn zoon, mijn zoon Absalom. Had ik maar in jouw plaats kunnen sterven. Och Absalom, mijn zoon, mijn zoon.&#8217;</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bk2SA">
 <div class="chapter ch22" data-usfm="2SA.22">
 <div class="label">22</div><div class="s1">Het lied van David</div><div class="p"> 1Nadat de Here David had gered van Saul en al zijn andere vijanden, zong hij het volgende lied voor de Here:</div><div class="q1"> 2&#8216;De Here is mijn Rots, mijn Burcht en mijn Redder.</div><div class="q1"> 3Ik wil schuilen bij God, want Hij is mijn Rots en toevluchtsoord. Hij is mijn schild en mijn heil, mijn toevluchtsoord en hoge toren.</div><div class="q1">O mijn Redder, dat U mij redde van al mijn vijanden.</div><div class="q1"> 4Ik zal de Here loven, want Hij is het waard geprezen te worden, Hij zal mij redden van al mijn vijanden.</div><div class="q1"> 5De golven van de dood omspoelden mij, stormvloeden van kwaad stortten zich op mij.</div><div class="q1"> 6Ik zat in de val, onwrikbaar vastgebonden door hel en dood.</div><div class="q1"> 7Maar in mijn angst riep ik de Here en vanuit zijn tempel hoorde Hij mij. Mijn hulpgeroep bereikte Hem.</div><div class="q1"> 8Toen schokte en trilde de aarde, de fundamenten van de hemel beefden door zijn toorn.</div><div class="q1"> 9Er kwam rook uit zijn neus en vuurtongen schoten uit zijn mond. Zij verteerden allen die voor Hem stonden en zetten de wereld in vuur en vlam.</div><div class="q1"> 10Hij liet de hemel neerbuigen en kwam naar de aarde, lopend over donkere wolken.</div><div class="q1"> 11Hij reed op een engel en vloog, Hij zweefde op de vleugels van de wind.</div><div class="q1"> 12Duisternis omringde Hem, overal om Hem heen waren zware wolken</div><div class="q1"> 13en de aarde gloeide op door zijn glans.</div><div class="q1"> 14De Here liet het vanuit de hemel donderen, God, de Allerhoogste, sprak met zijn machtige stem.</div><div class="q1"> 15Hij schoot zijn bliksempijlen weg en maakte zijn vijanden angstig.</div><div class="q1"> 16Door zijn vreselijke adem en zijn bestraffende woord spleet de zee open en kwam de zeebodem bloot.</div><div class="q1"> 17Hij redde mij van bovenaf en trok mij op uit het water.</div><div class="q1"> 18Hij redde mij van sterke vijanden, van hen die mij haatten en van hen die sterker waren dan ik.</div><div class="q1"> 19Zij stortten zich op mij tijdens de dag van mijn ongeluk. Maar de Here was mijn heil.</div><div class="q1"> 20Hij bevrijdde en redde mij, want ik was goed in zijn ogen.</div><div class="q1"> 21De Here beloonde mij voor mijn goedheid, want mijn handen waren onbevuild.</div><div class="q1"> 22Ik heb de geboden van mijn God niet overtreden en ben van zijn weg niet afgeweken.</div><div class="q1"> 23Ik kende zijn wetten en gehoorzaamde deze.</div><div class="q1"> 24Ik was volgzaam tot en met en zorgde ervoor dat ik geen onrecht deed.</div><div class="q1"> 25Daarom heeft de Here zoveel voor mij gedaan, want Hij ziet dat ik vlekkeloos ben.</div><div class="q1"> 26U bent goed voor de goeden, U toont Zich onberispelijk tegenover de onberispelijken.</div><div class="q1"> 27U toont Zich rein tegenover de reinen en sluw tegenover de leugenaars.</div><div class="q1"> 28Wie het moeilijk hebben, redt U, maar U vernedert de hoogmoedigen, want U ziet alles wat zij doen.</div><div class="q1"> 29O Here, U bent mijn licht! U verlicht mijn duisternis.</div><div class="q1"> 30Door uw kracht kan ik een heel leger verslaan en spring ik over een hoge muur.</div><div class="q1"> 31Gods weg is volmaakt, het woord van de Here is waar. Hij beschermt allen die zich aan Hem toevertrouwen.</div><div class="q1"> 32Alleen onze Here is God, wie is een Rots buiten onze Here.</div><div class="q1"> 33God is mijn sterke Burcht, Hij heeft mij in veiligheid gebracht.</div><div class="q1"> 34Hij zorgt dat de goeden veilig kunnen lopen, als klipgeiten over de rotsen.</div><div class="q1"> 35Hij maakt mij bekwaam voor de strijd en geeft mij kracht om een koperen boog te spannen.</div><div class="q1"> 36U hebt mij het schild van uw heil gegeven. Door mij te verhoren, hebt U mij grootgemaakt.</div><div class="q1"> 37U hebt een pad voor mij gereedgemaakt, zodat ik niet kon uitglijden.</div><div class="q1"> 38Ik heb mijn vijanden achtervolgd en hen verslagen. Ik hield pas op toen zij allemaal waren verdwenen.</div><div class="q1"> 39Ik heb hen vernietigd, zodat er niet &#233;&#233;n meer kan opstaan. Zij zijn onder mijn voet ten val gekomen.</div><div class="q1"> 40Want U hebt mij kracht gegeven in de strijd en ervoor gezorgd dat ik iedereen die tegen mij opstond, kon onderwerpen.</div><div class="q1"> 41U liet mijn vijanden op de vlucht slaan en wegrennen. Ik heb hen allemaal verslagen.</div><div class="q1"> 42Zij zochten zonder resultaat naar hulp. Zij riepen tot God, maar Hij weigerde te antwoorden.</div><div class="q1"> 43Ik vermaalde hen tot stof, sloeg hen uiteen en doodde hen, ruimde hen op als waardeloos vuil in de straat.</div><div class="q1"> 44U hielp mij te ontkomen aan de opstandigheid van mijn volk. U liet mij voortbestaan zelfs aan het hoofd van heidense volken. Buitenlanders zullen mij dienen</div><div class="q1"> 45en zich snel aan mij onderwerpen als zij horen van mijn macht.</div><div class="q1"> 46Zij zullen de moed laten zakken en bevend bij mij komen vanuit hun schuilplaatsen.</div><div class="q1"> 47De Here leeft, gezegend zij mijn Rots. Geprezen zij Hij, de Rots van mijn heil.</div><div class="q1"> 48Gezegend zij God, die mijn tegenstanders verslaat</div><div class="q1"> 49en mij van mijn vijanden redt. Ja, U houdt mij veilig vast, zodat ik boven hen word verhoogd, U beschermt mij tegen het geweld.</div><div class="q1"> 50Daarom loof ik uw naam, o Here, onder de volken en zing tot uw eer.</div><div class="q1"> 51Hij redt zijn koning keer op keer op een wonderbaarlijke manier en is genadig voor de gezalfde, voor David en zijn familie, voor nu en altijd.&#8217;</div>
 </div>
 </div>
</div>

One Single Story Bible Themes Part 1Voorbeeld

Schrift

Over dit leesplan

Gerelateerde leesplannen