Псалми 137:1-9

Крај реките вавилонски – таму се­девме и плачевме, кога ќе се сетевме на Сион; на врбите, среде Вавилон, ги зака­чивме нашите харфи. Зашто таму, оние што нѐ заробија и кои нѐ одведоа, побараа од нас радосна песна, велејќи ни: „Пејте ни од песните сионски!“ Како да запееме Господова песна на туѓа земја? Ако те заборавам тебе, Ерусалиме, – нека ме заборави мојата десница, нека се залепи јазикот мој за непцето мое, ако не те помнам, ако не го пос­тавам Ерусалим над секоја моја радост. Сети се, Господи, на синовите Едомови, во денот на Ерусалим, кога тие говореа: „Разрушете, разрушете го до темелите негови!“ Ќерко вавилонска, опустошителко, блажен е оној, што ќе ти врати за делото што ни го направи! Блажен е оној што ќе ги заграби и ќе ги разбие од камен децата твои.