Јов 21:22-34

Но Бога ли ќе Го учиме на мудрост, кога Тој им суди и на самите ангели? Некој умира во најголемата сила своја, сосема спокоен и мирен; боковите негови се полни со маст, и сржта од коските негови сѐ уште е свежа. Друг, пак, умира со огорчена душа, без да вкуси добро. И еден до друг в земја лежат и црви нив ќе ги јадат. Ги знам вашите мисли и намери, какви зла против мене кроите. Вие велите: ‚каде е домот на кнезот, каде е шаторот на безбожници­те?‘ Зар не сте ги распрашувале патни­ците и нели сте запознаени со нивните забележувања, дека во денот на смртта безбож­никот бива поштеден; во денот на гневот се одведува настрана? Кој ќе му го прекори пред лицето негово неговиот пат, и кој ќе му врати за она што го вршел тој? Го спроведуваат до гробиштата и во гробот свој останува тој. Лесни се за него земјените грутки; по него одат многу луѓе, а оние пред него број немаат. Како тогаш сакате да ме утешите со суета? Во одговорите ваши има само лага.“