Проповедник 12:1-5

И спомнувај си за твојот Тво­рец во дните на младоста своја, додека не дошле тешки денови, додека не настанале години, за кои ќе речеш: „Не ми се мили“; додека сонцето и светлината на месечината и на ѕвездите не потемнеле, и не дошле нови облаци по дождот; додека не настапил оној ден, кога куќните стражари ќе затреперат, и силните мажи ќе се подгрбават, кога воде­ничките ќе престанат да мелат, бидејќи останале малку; кога ќе се помрачат оние, што гледаат низ прозорец; кога портата ќе почне да се затвора; кога ќе замолкне шумот на рачните мелници, и кога човек ќе почне да ста­нува на птичји глас, и ќерките – пејачки ќе сопрат да пеат; кога висините за нив ќе бидат страшни, и по патот ќе има ужаси; кога ќе процути бадемот, и скакулецот ќе стане тежок, и желбата ќе помине; за­што човекот заминува во вечниот дом свој, и тажачките се готови да го опкру­жуваат по улица