1Երբ մոտեցան Երուսաղեմին ու եկան Բեթփագե՝ Ձիթենյաց լեռան մոտ, այդ ժամանակ Հիսուսը երկու աշակերտի ուղարկեց 2և նրանց ասաց. «Գնացե՛ք ձեր դիմացի գյուղը և այնտեղ անմիջապես կգտնեք մի կապած էշ, քուռակն էլ հետը։ Արձակե՛ք, ինձ մո՛տ բերեք։ 3Եթե որևէ մեկը ձեզ ինչ-որ բան ասի, ասե՛ք, որ դրանք պետք են Տիրոջը, և նա իսկույն դրանք կուղարկի»։ 4Բայց այս ամենը եղավ, որպեսզի իրականանար մարգարեի միջոցով ասված խոսքը. 5«Սիոնի դստերն ասե՛ք.

"Ահա քեզ մոտ է գալիս քո թագավորը՝

հեզ, էշին ու քուռակին հեծած" (Զաք. 9.9)»։

6Աշակերտները գնացին ու արեցին այնպես, ինչպես Հիսուսը նրանց պատվիրեց։ 7Էշն ու քուռակը բերեցին, իրենց հագուստները դրանց վրա գցեցին, և Հիսուսը դրանց վրա նստեց։ 8Ժողովրդի միջից շատերն իրենց հագուստները փռում էին ճանապարհին, ուրիշներն էլ ծառերից ճյուղեր էին կտրում ու ճանապարհին փռում։ 9Եվ առջևից ու հետևից գնացող բազմությունը բացականչում էր ու ասում.

«Օվսաննա՜ Դավթի Որդուն (եբր. Սաղ. 118.25),

օրհնյա՜լ է Տիրոջ անունով եկողը (Սաղ. 118.26).

օվսաննա՜ Բարձրյալին»։

10Երբ Հիսուսը Երուսաղեմ մտավ, ամբողջ քաղաքը ցնցվեց։ Հարցնում էին. «Ո՞վ է սա»։

Տաճարում առևտուր անողների վտարումը

(Մրկ. 11.15-17, Ղուկ. 19.45-48, Հովհ. 2.13-22)

11Եվ ժողովրդի բազմությունն ասում էր. «Սա Հիսուս մարգարեն է՝ Գալիլեայի Նազարեթ քաղաքից»։

12Հիսուսը մտավ Աստծու տաճարը և վռնդեց տաճարից բոլոր առք ու վաճառք անողներին, ավերեց լումայափոխների սեղանները և աղավնեվաճառների աթոռները։ 13Եվ ասաց նրանց. «Գրված է.

"Իմ տունն աղոթքի տուն պիտի կոչվի" (Ես. 56.7բ),

իսկ դուք այն ավազակների որջ եք դարձրել»։

Հիսուսը տաճարում

(Ղուկ. 19.47-48)

14Տաճարում նրան մոտեցան կույրեր ու կաղեր, և նա բժշկեց նրանց։ 15Երբ քահանայապետներն ու դպիրները տեսան նրա կատարած հրաշքները և երեխաներին, որոնք տաճարում բացականչում էին. «Օվսաննա՜ Դավթի Որդուն», բարկացան։ 16Եվ նրան ասացին. «Լսո՞ւմ ես՝ դրանք ի՛նչ են ասում»։ Հիսուսը նրանց ասաց. «Այո՛, դուք երբևէ չե՞ք կարդացել.

"Մանուկների ու կաթնակերների բերանով

օրհնություն կատարեցիր" (Սաղ. 8.2)»։

17Եվ թողնելով նրանց՝ գնաց քաղաքից դուրս՝ Բեթանիա, և գիշերն այնտեղ մնաց։

Անիծված թզենին

(Մրկ. 11.12-14, 20-24)

18Առավոտյան, երբ Հիսուսը քաղաք էր վերադառնում, քաղց զգաց։ 19Ճանապարհին մի թզենի տեսնելով՝ մոտեցավ, բայց վրան ոչինչ չգտավ, բացի տերևից։ Եվ թզենուն ասաց. «Թող քեզանից հավիտյան պտուղ չլինի», ու թզենին իսկույն չորացավ։ 20Երբ աշակերտները տեսան, զարմացան և ասացին. «Թզենին ինչպե՞ս իսկույն չորացավ»։ 21Հիսուսը պատասխանեց ու նրանց ասաց. «Ճշմարիտ եմ ասում ձեզ. եթե հավատ ունենաք ու չերկմտեք, ոչ միայն թզենու հետ պատահածը կանեք, այլև եթե այդ լեռանն ասեք՝ "Ե՛լ և ծո՛վն ընկիր", կկատարվի։ 22Եվ այն ամենը, ինչ աղոթքի մեջ հավատքով խնդրեք, կստանաք»։

Read Through the New TestamentՕրինակ

Սուրբ Գրություն

Այս Ծրագրի Մասին

Հարակից ծրագրեր

Առակներ