使徒保羅達羅馬人書 12:18

Երբ մարդիկ միաբան չեն, նրանք չեն կարող իրենց ուժը, միջոցներն ու նպատակները համատեղել և ուղղել ծագած խնդիրների լուծման ուղղությամբ։ Սա ճշմարիտ է թե՛ երկրի, թե հասարակության, թե՛ եկեղեցու և թե՛ ընտանիքների առումով։

Քրիստոնեական միաբանությունը բոլոր քրիստոնյաների միաբանությունն է։ Միաբանությունը բխում է խոնարհությունից և իրար հանդեպ սիրո ու հանդուրժողական վերաբերմունքից։ Քրիստոնեական միաբանության կարևորագույն նախապայման է հոգևոր հասունությունը։ Քրիստոնեական միաբանությունը սկսվում է ընտանիքից: Քրիստոնեական միաբանությունը պետք է իրական լինի ոչ միայն եկեղեցու մեջ, այլև միջեկեղեցական հարաբերություններում։

Յուրաքանչյուր մարդ կարող է հանդիպել Աստծուն։ Այս պնդման ապացույցը Նրա հետ հանդիպած մարդկանց փոխակերպված կյանքն է։ Տեր Աստծու հետ հանդիպում ունենալու նախապայմանը սրբության կյանքի փափագ ունենալն է։ Այն նշանակում է տարբերվել աշխարհից Աստծու կամքի և մեղքի հանդեպ մեր վերաբերմունքի մեջ։ Տեր Հիսուսը դարձավ դեպի Տերը տանող ճանապարհը՝ վճարելով մեղքից ու մահից մեր ազատվելու համար անհրաժեշտ փրկագինը։

Աղոթքը հոգևոր աշխարհում գերբնական ուղիներ է հարթում, որպեսզի Տեր Աստծու գերբնական զորությունը գործի աղոթքի միջոցով և շտկի տարբեր խնդիրներ ու լուծում տա տարբեր դժվարին իրավիճակների։ Միաբան աղոթքը զորավոր է և համոզված եմ, որ եթե մենք միաբանվենք և աղոթենք մեր ընտանիքների համար, մեր երկրի համար, եկեղեցիների համար, մեր իշխանությունների համար, մեր Աստված լսելու է մեր աղոթքները և Իր ողորմությամբ օրհնելու է մեզ, մեր երկիրն ու մեր ժողովրդին։