Vèsè popilè nan Bib la ki soti nan متّی 26

Pataje

جاگو تے دُعا منگو تاں جو تُسی ازمایش وِچ نا پَوو۔ رُوح تے تیار اے پر بدن کمزور اے۔

تَد اوہ اوہناں نُوں آکھن لگّا میرا جی بُہت دُکھی اے مرن دے درجہ تِیکر۔ تُسی ایتھے ٹھیرو تے میرے نال جاگدے رہو۔

تے تھوڑا اگّے وَدّھ کے مُنھ پرنے ڈِگّ پیا۔ تے دُعا منگدیاں ہویاں ایہہ آکھیا اَے میرے باپ جیکر ہو سکے تے ایہہ پیالہ مَیتھوں ٹل جائے۔ تے وی نا جیویں مَیں چاہناں آں پر جیویں تُوں چاہنا ایں۔

کیوں جو عہد دا ایہہ میرا اوہ لہو اے۔ جیہڑا بتھیریاں دی خاطر گُناہاں دی مُعافی لئی وگایا جاندا اے۔

تے جد اوہ پئے کھاندے سن تَد یِسُوع روٹی لئی تے برکت دے کے توڑی تے شاگِرداں نُوں دے کے آکھیا۔ لوؤ کھاؤ ایہہ میرا بدن اے۔

تے اوس پیالہ لے کے شُکر کِیتا تے اوہناں نُوں دے کے آکھیا تُسی سارے ایہدے وِچوں پِیو۔

فیر اوہ شاگِرداں کول آیا تے اوہناں نُوں سُتّیاں ہویاں ویکھ کے پطرس نُوں آکھیا۔ اِنج تُسی اِک گھڑی وی میرے نال نا جاگ سکے؟

تے مَیں تُہانوں آکھنا آں پئی ایدوں اگّے مَیں ایس انگور دی رَس نُوں نا پِیاں گا اوس دِن تِیکر جدوں اپنے باپ دی بادشاہی وِچ مَیں اوہنوں تُہاڈے نال نَوِیں سِروں نا پِیاں۔

تدوں پطرس نُوں یِسُوع دی اوہ گلّ جیہڑی اوس اوہنوں آکھی سی یاد آئی۔ پئی کُکّڑ دے بانگ دین توں پہلاں تُوں میرا تِنّ واری اِنکار کریں گا۔ تے اوہ باہر جا کے ڈھائیں مار مار کے رویا۔

اُٹھو چلّئے ویکھو میرا پھڑان والا نیڑے آگیا اے۔

تَد یِسُوع اوہنوں آکھیا اپنی تلوار میان کر کیوں جو جیہڑے تلوار کھِچّ دے نیں تلوار نال مارے جان گے۔