Το βιβλίο του Ιωάννη: Τα επτά "Σημεία" και τα επτά "Εγώ είμαι" του Ιησού ΧριστούΔείγμα

"Η Ανάσταση του Λαζάρου"

"…Έπειτα ανέβηκε και ξάπλωσε πάνω στο παιδί. Έβαλε το στόμα του στο στόμα του, τα μάτια του στα μάτια του και τα χέρια του στα χέρια του παιδιού. Και όπως ήταν ξαπλωμένος πάνω στο παιδί, το σώμα του παιδιού ζεστάθηκε."

Αυτή είναι η στενή επαφή που είχε ο Ελισαίος με ένα παιδί που ήταν νεκρό και το οποίο επανέφερε στη ζωή. Η γλώσσα που χρησιμοποιήθηκε σ' αυτά τα εδάφια ήταν οικεία, γεμάτη συναίσθημα και αγάπη. Ο Ελισαίος δε θεράπευσε μόνο το παιδί αλλά λυπήθηκε και για τον θάνατο του. Ο θάνατος είναι μια τραγική λύπη, και ο Ελισαίος γνώριζε τον πόνο που μπορούσε να προκαλέσει.

Ο Χριστός, η Μαρία και η αδερφή της η Μάρθα γνώριζαν τον πόνο του θανάτου επίσης. Η λύπη της Μάρθας για το θάνατο του Λαζάρου την έκανε να τρέξει στον Χριστό με αγανάκτηση, αμφισβητώντας την καλοσύνη του Χριστού επειδή δεν πήγε νωρίτερα. Η απάντηση του Χριστού προς αυτήν ήταν να την επιπλήξει ευγενικά για την έλλειψη πίστης της στην αλήθεια και στις ικανότητές του και να τη διαβεβαιώσει ότι εκείνος είναι "η ανάσταση και η ζωή." Η Μαρία συγκινήθηκε μέχρι δακρύων από τον θάνατο του Λάζαρου και το μόνο που μπορούσε να κάνει ήταν να κάθεται και να κλαίει. Η αντίδραση του Χριστού ήταν να κλάψει μαζί της.

Αυτή είναι μια από τις πιο ξεκάθαρες, πιο συναισθηματικές και γεμάτες αγάπη ιστορίες στην Καινή Διαθήκη. Δείχνει την αγάπη του Χριστού για τον λαό Του από ανθρώπινη άποψη, και το μίσος Του για τους κινδύνους του θανάτου από τη θεϊκή άποψη. Ο Χριστός συμμετέχει στη θλίψη του λαού Του, ωστόσο εισέρχεται σαν πολεμιστής, περιζωσμένος με τη ζώνη της αλήθειας. Παρά το γεγονός ότι κλαίει, επιβεβαιώνει τη Μάρθα ότι η δύναμή Του παραμένει υπέρτατη απέναντι στον θάνατο. Δε σταματά μόνο για να παρηγορήσει τον λαό Του, αλλά και για να τους υπενθυμίσει την αναστάσιμη δύναμή Του που είναι πέρα από αυτή που ονομάζουμε "φυσική".

Συλλογίσου την επίδειξη δύναμης του Χριστού σ' αυτήν την περίπτωση, όχι μόνο στη θεραπεία, αλλά και στο κλάμα. Σκέψου πόσο αγαπά τη Μαρία και τη Μάρθα. Στην ίδια αυτή περίπτωση, η μία χρειαζόταν μια τρυφερή επίπληξη και υπενθύμιση και η άλλη χρειαζόταν κάποιον να κλάψει μαζί της. Σκέψου πώς ποιμαίνει ο Χριστός τον λαό Του.

Εκείνος δηλώνει ότι είναι η ανάσταση και η ζωή αλλά πρόκειται για μια δήλωση πολύ βαθύτερη από ό,τι φαίνεται με την πρώτη ματιά. 

Έλα έξω -

Περισσότερη ποίηση, συγγράμματα, μουσική και ένα παιδικό βιβλίο που θα εμπλουτίσουν τη δική σου μελέτη του ευαγγελίου του Ιωάννη στο: http://www.gardencityproject.com/john.