Micha 5:1-5
Micha 5:1-5 beibl.net 2015, 2024 (BNET)
Ar hyn o bryd rwyt ti’n torri dy hun â chyllyll ti ddinas dan ymosodiad! Mae’r gelyn yn gwarchae arnon ni! Maen nhw’n taro arweinydd Israel ar y foch gyda theyrnwialen. Ond wedyn ti, Bethlehem Effrata, rwyt ti’n un o’r pentrefi lleiaf pwysig yn Jwda. Ond ohonot ti y daw un fydd yn teyrnasu yn Israel – Un sydd â’i wreiddiau yn mynd yn ôl i’r dechrau yn y gorffennol pell. Felly bydd yr ARGLWYDD yn rhoi pobl Israel i’r gelyn, hyd nes bydd yr un sy’n cael y babi wedi geni’r plentyn. Wedyn bydd gweddill ei deulu yn dod adre at blant Israel. Bydd yn codi i arwain ei bobl fel bugail yn gofalu am ei braidd. Bydd yn gwneud hyn yn nerth yr ARGLWYDD a gydag awdurdod yr ARGLWYDD ei Dduw. Byddan nhw yno i aros, achos bydd e’n cael ei anrhydeddu gan bawb i ben draw’r byd. Bydd e’n dod â heddwch i ni.
Micha 5:1-5 Beibl Cymraeg Newydd Diwygiedig 2004 (BCND)
“Yn awr, dos i mewn i'th gaer, ti ferch gaerog; y mae gwarchae wedi ei osod yn ein herbyn; trewir barnwr Israel ar ei foch â ffon.” Ond ti, Bethlehem Effrata, sy'n fechan i fod ymhlith llwythau Jwda, ohonot ti y daw allan i mi un i fod yn llywodraethwr yn Israel, a'i darddiad yn y gorffennol, mewn dyddiau gynt. Felly fe'u gedy hyd amser esgor yr un feichiog, ac yna fe ddychwel y rhai fydd yn weddill yn Israel at eu tylwyth. Fe saif ac arwain y praidd yn nerth yr ARGLWYDD, ac ym mawredd enw'r ARGLWYDD ei Dduw. A byddant yn ddiogel, oherwydd bydd ef yn fawr hyd derfynau'r ddaear; ac yna bydd heddwch.
Micha 5:1-5 Beibl William Morgan - Argraffiad 1955 (BWM)
Yr awr hon ymfyddina, merch y fyddin; gosododd gynllwyn i’n herbyn: trawant farnwr Israel â gwialen ar ei gern. A thithau, Bethlehem Effrata, er dy fod yn fechan ymhlith miloedd Jwda, eto ohonot ti y daw allan i mi un i fod yn llywydd yn Israel; yr hwn yr oedd ei fynediad allan o’r dechreuad, er dyddiau tragwyddoldeb. Am hynny y rhydd efe hwynt i fyny, hyd yr amser y darffo i’r hon a esgoro esgor: yna gweddill ei frodyr ef a ddychwelant at feibion Israel. Ac efe a saif, ac a bortha â nerth yr ARGLWYDD, yn ardderchowgrwydd enw yr ARGLWYDD ei DDUW; a hwy a drigant: canys yr awr hon efe a fawrheir hyd eithafoedd y ddaear. A hwn fydd yr heddwch, pan ddêl yr Asyriad i’n tir ni: a phan sathro o fewn ein palasau, yna cyfodwn yn ei erbyn saith fugail, ac wyth o’r dynion pennaf.