2. Thessalonieit 2
2
Pen. ij.
Dangos y may yddynt na ddaw dyð yr Arglwydd, nes dyvot ymadael a’r ffydd yn gyntaf. A’ theyrnas #* GvvrthgristAnchrist. Ac am hyny y mae yn eu rhybuddio rrac eu hudo, eithr sefyll o hanynt yn ddiyscoc yn y petheu a ddyscawdd ef yðwynt.
1WEithion yr Atolygwn ywch, vroder, #2:1 * gan, trwyer dyvodiat ein Arglwydd Iesu Christ, ac er ein cydgynulliad ato ef, 2na’ch #2:2 ‡ yscoger, chyffroer, ymoderysmuder yn ddisyfit ywrth eich meðwl, ac nach cynnyrfer, na chan yspryt, na chā ’air, na chan lythyr, megis scrivenedic ywrthym ni, val be bei dyð Christ #2:2 * geir llaw, ar y drwsyn gyfagos. 3Na thwyllet neb chwi #2:3 ‡ ervyð dim moddym‐modd yn y byd: can na’s davv’r dydd hvvnvv #2:3 * o dðyeithrnes dyvot yr #2:3 ‡ defficymadawiat yn gyntaf, a’ bod dadguddio y dyn y pechoturus, ’sef map y #2:3 ‡ colledigethcyfergoll, 4yr hwn a ’wrthnepa, ac a ymðerchaif yn erbyn #2:4 * ollpop dim a elwir yn Dduw, neu y addolir: yd yn yd eistedd megis yn Dduw yn-Tēpl Dduw, gan #2:4 ‡ ymddangos y vod yn Dduwy ddangos ehun mae efe yw Duw. 5Any ddaw yn eich cof, pan oeddwn eto gyd a chwi, ddarvot i mi ddywedyt ywch y petheu hyn? 6Ac yr awrhon y gwyddoch y rhwystr ’sy yw ðatcuðio ef yn ei amser. 7Can ys dirgelwch yr enwiredd ys y yn gweithio eisius: yn vnic yr hwn ’sy yr awrhon yn rhwystro, #2:7 * attal, gwrthladd, lestaira rwystr yn‐es myned ac ef y ar y ffordd. 8Ac yno yd atguddir yr enwir hwnw, yr hwn a #2:8 ‡ ddivetha, ðiwalltrainddiva yr Arglwydd ac Yspryt ei eneu, ac ai #2:8 * dadwnadiflanna a dysclaerdab ei ddyuodiat, 9ys ef yr hwn ’sy ei ddyuodiat #2:9 ‡ gano waithred Satan, wrth oll veddiant, ac arwyddion, #2:9 * a’ ryveddodau celwyddocac aruthroeð gauoc, 10ac wrth oll ehudrwydd #2:10 ‡ twyll, dichell, hoccedancyfiawnder, ym‐plith yr ei a gyfergollir, can na dderbyniesont y cariat y gwirionedd, val yr iacheëit hwy. 11Ac am hyn ydd envyn Duw yddwynt #2:11 * anwiredd celwyddehudrwydd cadarn, val y credant ir #2:11 gau, 12val y #2:12 ‡ ðamnerbarner yr oll ’rei ny chredrent y’r gwirionedd, anyd #2:12 ‡ cyd synnio ac enwyreðymvoddhau yn ancyfiawnder. 13Eithr nyni a ðlyem ðiolvvch yn oystat y Dduw y trosoch, vroder caredigion can yr Arglwydd, o bleit y Dduw o’r ddechreuad eich #2:13 ‡ dewysdethol chwi i iechedvvrieth, trwy sancteiddiat yr Yspryt, a’ ffydd gwirionedd, 14ir hyn y galwodd ef chwi #2:14 * gan wrthtrwy ein Euangel ni, y berchenogi gogoniāt ein Arglwydd Iesu Christ. 15A’ chan hyny, vroder, byðwch safadwy, a’ #2:15 ‡ chedwchchynneliwch yr athraweth, ich dyscwyt, paun bynac ai gan ’air, ai ein Epistol ni. 16Ac #2:16 * ysefe ein Arglwydd Iesu Christ, a’n Duw ’sef y Tat yr hwn a’n carawdd, ac a roddes y ni ddiddanwch tragyvythawl a’ gobeith trwy #2:16 ‡ rasrat, 17a ddiddano eich calonae, ac ach #2:17 * sicraoffyrfhao ym‐pop gair a gweithred dda.
Dewis Presennol:
2. Thessalonieit 2: SBY1567
Uwcholeuo
Rhanna
Copi
Eisiau i'th uchafbwyntiau gael eu cadw ar draws dy holl ddyfeisiau? Cofrestra neu mewngofnoda
Cyhoeddwyd gyntaf yn 1567, a’i ddigideiddio i Gymdeithas y Beibl yn 2016.