2. Corinthieit 2
2
Pen ij.
Dangos ei gariat yddynt y mae ef. Gan erchi hefyd arnynt vot yn esmwyth wrth y godinabwr‐cyfathrach, can iðaw edivarhau. Mae ef hefyt yn ymhoffy yn‐Duw dros nerthowgrwydd ei ðysceidaeth, Can orchvygu dadl y cyfryw‐gwerylwyr, ac wrth ymescus dadleu yny erbyn ef, nyd oeddent yn ceisio dim amgen, na dywreiddiaw y athroaeth ef.
1EIthr mi #2:1 ‡ vernaistervynais hyn yno y hunan, na ddelwn atoch drachefn #2:1 * mewn trymderyn‐tristit. 2O bleit a’s mi ach tristaa chwi, pwy yw’r hwn am llawenha vi, dyeithyr hwn a dristawyt y can y vi? 3A’ mi a scrivenais hyn yma atoch, rac pan ddelwn, #2:3 ‡ gymerydcael o hanof tristit gan yr ei, y dylywn ymlawenhau: mae vy‐gobaith ynoch oll, vot vy llawenydd i yn llavvenydd y’wch ’oll. 4Can ys yn‐gorthrymder mawr, a’ chyfingder calon ydd yscrivenais atoch #2:4 * a dagregan ddaigrae lawer: nyd val ych tristaid chwi, eithr val y #2:4 ‡ dyellechgwybyddech y cariat ys y genyf, yn enwedic y chwi. 5Ac a #2:5 * pharoddgwnaeth nebun dristau, ny wnaeth ef i mi dristau, anyd o ran (rac i mi #2:5 ‡ graffubwyso arnavv) y chwi oll. 6Digon yvv ir cyfryw vn #2:6 * gaelbod ei geryddu gan lawer. 7Megis yn hytrach yn‐gwrthwynep y dylyechwi vaddau yddavv, a’ ei ðiddanu rac y llyncit y cyfryw vn y gan ’ormodd #2:7 ‡ tristwch, trymdertristit. 8Erwydd paam, yr atolygaf ’ywch, gadarnhau eich cariat arno. 9Can ys er mwyn hyn hefyt ydd yscrivenais, val y gwybyddwn braw #2:9 * am danocho hanoch, ’sef a vyddech vvyddion #2:9 ‡ ym‐popi bop peth. 10Yr hwn y maddeuoch ddim yddaw, y maddeuaf vinheu hefyt: can ys yn wir a’s maddeuais i ddim, ir hwn y maddeuais, er eich mwyn chwi y maddeuais, yn‐golwc Christ, 11rac bod y Satan ein #2:11 ‡ gorchvygu: can nad anwybot genym y amcanion ef.
12Yno, pan ddaethym i Troas #2:12 * i, yer precethu euangel Christ, ac bot agori drws y‐my ’gan yr Arglwydd, 13ny chawn lonydd yn vy #2:13 ‡ meddwlyspryt, can na vedrwn gael Titus vy‐brawt, anyd #2:13 * ymiachaucanu yn iach yddynt awnaethym, a’ myned ymaith i Macedonia. 14Anyd y Dduw y ddyolvvch, yr hwn yn wastat a wna yni #2:14 ‡ gael y llaw vchaf, vyned armaes’orvot yn‐Christ, ac a eglurha arogle y wybodaeth ef trwyddom ni ym‐pop lle. 15Cā ys ydd ym ni y Dduw yn ber #2:15 * arogl, sawyrarwynt Christ, yn yr ei ’n a #2:15 ‡ gedwiriachëir, ac yn yr ein a gyfergollir. 16Ir ei hyn ydd ym yn #2:16 * arwynt, sawrarogl angeu, i angeu, ac ir llaill yn arogl bywyt, i vywyt, a’ phwy ’sy ddigonol i’r petheu hyn. 17Can nad ym ni val y mae llawer, yn #2:17 ‡ arwerthumasnachu gair Duw: eithr val o burdap, eithr val o Dduw yn‐gwydd Duw, ydd ym ni yn ymadrodd #2:17 * o, amyn‐Christ.
Dewis Presennol:
2. Corinthieit 2: SBY1567
Uwcholeuo
Rhanna
Copi
Eisiau i'th uchafbwyntiau gael eu cadw ar draws dy holl ddyfeisiau? Cofrestra neu mewngofnoda
Cyhoeddwyd gyntaf yn 1567, a’i ddigideiddio i Gymdeithas y Beibl yn 2016.
2. Corinthieit 2
2
Pen ij.
Dangos ei gariat yddynt y mae ef. Gan erchi hefyd arnynt vot yn esmwyth wrth y godinabwr‐cyfathrach, can iðaw edivarhau. Mae ef hefyt yn ymhoffy yn‐Duw dros nerthowgrwydd ei ðysceidaeth, Can orchvygu dadl y cyfryw‐gwerylwyr, ac wrth ymescus dadleu yny erbyn ef, nyd oeddent yn ceisio dim amgen, na dywreiddiaw y athroaeth ef.
1EIthr mi #2:1 ‡ vernaistervynais hyn yno y hunan, na ddelwn atoch drachefn #2:1 * mewn trymderyn‐tristit. 2O bleit a’s mi ach tristaa chwi, pwy yw’r hwn am llawenha vi, dyeithyr hwn a dristawyt y can y vi? 3A’ mi a scrivenais hyn yma atoch, rac pan ddelwn, #2:3 ‡ gymerydcael o hanof tristit gan yr ei, y dylywn ymlawenhau: mae vy‐gobaith ynoch oll, vot vy llawenydd i yn llavvenydd y’wch ’oll. 4Can ys yn‐gorthrymder mawr, a’ chyfingder calon ydd yscrivenais atoch #2:4 * a dagregan ddaigrae lawer: nyd val ych tristaid chwi, eithr val y #2:4 ‡ dyellechgwybyddech y cariat ys y genyf, yn enwedic y chwi. 5Ac a #2:5 * pharoddgwnaeth nebun dristau, ny wnaeth ef i mi dristau, anyd o ran (rac i mi #2:5 ‡ graffubwyso arnavv) y chwi oll. 6Digon yvv ir cyfryw vn #2:6 * gaelbod ei geryddu gan lawer. 7Megis yn hytrach yn‐gwrthwynep y dylyechwi vaddau yddavv, a’ ei ðiddanu rac y llyncit y cyfryw vn y gan ’ormodd #2:7 ‡ tristwch, trymdertristit. 8Erwydd paam, yr atolygaf ’ywch, gadarnhau eich cariat arno. 9Can ys er mwyn hyn hefyt ydd yscrivenais, val y gwybyddwn braw #2:9 * am danocho hanoch, ’sef a vyddech vvyddion #2:9 ‡ ym‐popi bop peth. 10Yr hwn y maddeuoch ddim yddaw, y maddeuaf vinheu hefyt: can ys yn wir a’s maddeuais i ddim, ir hwn y maddeuais, er eich mwyn chwi y maddeuais, yn‐golwc Christ, 11rac bod y Satan ein #2:11 ‡ gorchvygu: can nad anwybot genym y amcanion ef.
12Yno, pan ddaethym i Troas #2:12 * i, yer precethu euangel Christ, ac bot agori drws y‐my ’gan yr Arglwydd, 13ny chawn lonydd yn vy #2:13 ‡ meddwlyspryt, can na vedrwn gael Titus vy‐brawt, anyd #2:13 * ymiachaucanu yn iach yddynt awnaethym, a’ myned ymaith i Macedonia. 14Anyd y Dduw y ddyolvvch, yr hwn yn wastat a wna yni #2:14 ‡ gael y llaw vchaf, vyned armaes’orvot yn‐Christ, ac a eglurha arogle y wybodaeth ef trwyddom ni ym‐pop lle. 15Cā ys ydd ym ni y Dduw yn ber #2:15 * arogl, sawyrarwynt Christ, yn yr ei ’n a #2:15 ‡ gedwiriachëir, ac yn yr ein a gyfergollir. 16Ir ei hyn ydd ym yn #2:16 * arwynt, sawrarogl angeu, i angeu, ac ir llaill yn arogl bywyt, i vywyt, a’ phwy ’sy ddigonol i’r petheu hyn. 17Can nad ym ni val y mae llawer, yn #2:17 ‡ arwerthumasnachu gair Duw: eithr val o burdap, eithr val o Dduw yn‐gwydd Duw, ydd ym ni yn ymadrodd #2:17 * o, amyn‐Christ.
Dewis Presennol:
:
Uwcholeuo
Rhanna
Copi
Eisiau i'th uchafbwyntiau gael eu cadw ar draws dy holl ddyfeisiau? Cofrestra neu mewngofnoda
Cyhoeddwyd gyntaf yn 1567, a’i ddigideiddio i Gymdeithas y Beibl yn 2016.