Adnodau Beiblaidd Poblogaidd o انجیل متی 12

Rhanna

اَز شامانه واتَرم که مردم هر پوچه لاویی را که زُوانه سر بوعرنده، داوریه روجک گه حساب پس آدَینده. چون شاما لاواننه یا تبرئه آبا یا محکوم آبا.»

ای افعی‌زادهان، شاما که شرور آدمِران، چُنجوره تانا چاکه لاوَه بکرا؟ چون زوانه چیانی واجیه که دله اَونه فتا.

چاکه آدم، اِشتن دله چاکه خزانک، چاکی به بار آوره و بده آدم، اِشتن دله بده خزانک، بدی به بار آوَره.

پس شاما نه واجم، هر گناه و کفری که انسان مرتکب بی، بَخشِسه بی، امّا خدا مقدسه روحه کفر باجه، بَخشِسه نیبی.

«شاما دارِه چاک بکرا، چَوه میوه چاک بییه، شاما دارِه بد بکرا، چَوه میوه بد بییه. چون که دارِه چَوه میوَک آزاننده.