Adnodau Beiblaidd Poblogaidd o Эклц 27

Rhanna

Бурхн чамд теңгрин чиг, һазра урһц, аһу ик буудя болн шин чаһр өгтхә. Отгарн чамд заргдтха, Өмнчнь улс сөгдтхә. Төрл-саднаннь нойн бол, Чини экин көвүд чамаг күндлҗ йовтха. Чамаг харасн күн эврән харалла харһтха, Чамаг йөрәсн күн эврән йөрәл автха.

– Үнндән терүнд Яков гидг нер өгсмн болҗану? Хойр дәкҗ тер намаг шахҗ һарһҗана: мини түрүлҗ төрсн зөвиг бийдән авчкв, ода болхла – мини әдсиг авчкв! – гиҗ Эсав келнә. – Та нанд әдс үлдәсн угайт? – гиҗ сурна.

Эцкнь терүнд иигҗ хәрү өгнә: – Чини бәәх һазрчн урһцста һазрас холд бәәх, деерәс теңгрин чиигәс холд бәәх. Чи үлдәрн бәәхич, эврәннь дүүдән заргдхич. Болв цагнь ирхлә, чи буцхларн, терүнә ярмиг эврәннь күзүнәсн авч хайхич.

– Эцкм, танд ор һанцхн әдс бәәнү? Нанд бас әдсән өгтн, эцкм! – иигҗ келәд, Эсав хәәкрәд уульна.