Adnodau Beiblaidd Poblogaidd o Mattheo 5

Rhanna

As fotin’ e dhezjënë e e vënë ndënë modh (shinik), po e vënë ndë shamndan, e ndrit mbë gjith’ ata që janë ndë shtëpi. Kështu të llampsjë drita juaj përpara njerëzet, që të shohënë punëratë tuaj të miratë, e të lëvdojënë tatënë tuaj që është ndë Qiell.

Ju jeni drit’ e diniasë, s’mun quteti të fshihetë kur është mbë majë të malit.

Lum ata që kanë zëmërë të pastruarë, se ata do të shohënë Perndinë.

Lum ata që kanë u edhe et për të drejtënë, se ata do të ngosenë.

E unë u thom juvet, të doni hazmëritë tuaj, të bekoni ata, që mallëkojënë juvet, të bëni të mirë ature që s’u duanë, edhe të luteni për ata që u ngasënë, edhe u zbojënë juvet.

Lum ata që janë të varfërë ndë shpirt, se ature është mbretëria e Qiellvet.

Lum ata që paqcojënë botënë, se ata do të thuhenë të bijt’ e Perndisë.

Lum ata që qajënë, se ata do të parigorisenë.

Lum ata që ndiqenë për të drejtënë, se ature është mbretëria e Qiellvet.

Lum ata që eleisinë, se ata do të eleisenë.

Të lumurë jeni kur t’u shajënë juvet njerëzitë, e t’u ndjekënë, e t’u thonë kondrë juvet çdo fjalë të ligë me të rreme sepse doi mua. Gëzouni edhe lumburoni, se paga juaj është shumë ndë Qiell, se ashtu ndoqnë edhe Profitëritë që qenë përpara juvet.

Lum ata që janë të urtë e të butë, se ata do të qerdhesinë të mirat’ e dheut.

Juvet jeni krip’ e dheut. E kur të prishetë kripa, qish mund të kripjë të tjera? Z’vëjen më për tjetër, po të shtihetë jashtë e të shkeletë nga njerëzitë.

Bëhuni adha të teliosurë, sikundr’ është edhe jati juaj i Qiellvet.

Po le të jetë fjala juaj, vërtet, vërtet, a jo, jo. Sepse e tepër’ e këturevet është e së paudhit.

Digjuatë që është thënë: Siu për si, e dhëmbi për dhëmb. E unë u thom juvet, të mos i rriji karshi së ligut, po ndë të raftë njeri shuplakë mbë faqe tënde të djathëtë, kthei atij edhe të mëngjërënë.

Nd’është që të skandhalis ti siu it i djathëti, kree atë, e shtjere nga teje, se më mirë është për ti të humbasjë një copë prej teje e të mos vihetë gjithë kurmi it ndë pisë. Edhe ndë të skandhalis ti dora jote e djathëta, pree atë e shtjere nga teje, se më mirë është për ti, të humbasë një copë prej teje e të mos vihetë gjithë kurmi it ndë pisë.