Adnodau Beiblaidd Poblogaidd o Y-Markôs 11

Rhanna

Kyuanăn Kâo lač kơ diih, Ya klei diih akâo êjai wah lač, đăo hĕ kơ diih mă tŭ leh klei anăn, leh anăn diih srăng mâo.

Sĭt nik Kâo lač kơ diih, hlei pô lač kơ čư̆ anei, ‘Đuĕ bĕ ih leh anăn kdâo hlăm êa ksĭ,’ leh anăn amâo đing ôh hlăm ai tiê ñu, ƀiădah đăo kơ klei ñu lač srăng truh, ñu srăng ƀuh klei anăn truh êdi.

Leh anăn tơdah diih dôk dơ̆ng wah lač, tơdah diih mâo klei hŏng arăng, pap brei bĕ, čiăng kơ Ama diih, Pô dôk hlăm adiê, dưi pap brei klei soh diih msĕ mơh.”

Yêsu lŏ wĭt lač kơ diñu, “Brei diih mâo klei đăo kơ Aê Diê.

Leh anăn Yêsu mtô lač kơ digơ̆, “Amâo djŏ hĕ Klei Aê Diê Blŭ čih leh, ‘Arăng srăng pia sang Kâo sang pioh wah lač kơ jih jang găp djuê mnuih?’ Ƀiădah diih mjing gơ̆ leh ƀăng kơ phung knĕ.”

Phung nao ti anăp leh anăn phung tui ti tluôn ur kraih, “Hôsana! Aê Diê hơêč hmưi kơ Pô hriê hlăm anăn Khua Yang!

Aê Diê hơêč hmưi kơ ƀuôn ala mtao ama drei Y-Đawit srăng truh! Hôsana, Pô Ti Dlông Hĭn!”