Adnodau Beiblaidd Poblogaidd o متّی ۲۴

Rhanna

زیادَ بوستنٚ شرارتٚ وأسی، خیلی‌یأنٚ موحبت سردَ به ولی هر کی تا به آخر تحمل بوکونه، نجات پیدا کونه.

و اَ خوروم خبر درباره‌یٚ خودا پادشایی همه جایٚ دونیا اعلام به تا تومامٚ قومأنٚ رِه ایتأ شهادت ببه. بأزین آخرٚ زمان فأرسه.

در موردٚ جنگأن و اونٚ خبرأن ایشنَویدی امّا نوأ ترسئنید، چونکی وأستی اَ جور پیشامدأن ایتفاق دکفه، ولی به اَ معنی نی‌یه کی دونیا به آخر فأرسه.

ایتأ قوم، قومٚ دیگرٚ مره و حکومتأنم همدیگرٚ مره جنگ کونیدی و خیلی جایأن، قحطی‌یأن و زلزله‌یأن اَییدی. ولی اَشأن همه‌تأن فقط دردٚ زایمأنٚ شروع بوستنٚ شینه.

آسمان و زیمین جٚه بین شه، امّا می گبأن همیشه باقی مأنه.

چونکی خیلی‌یأن به نامٚ من اَییدی و گیدی: ‹من مسیحم› و خیلی‌یأنَ گومراهَ کونیدی.

«او زمان شمرَ دوشمنأنٚ دس فدیدی تا شمرَ اذیت و آزار بوکونید و کوشته بیبید و همه‌یٚ قومأن می نامٚ وأسی شیمی جأ متنفر بیدی. او روزأن خیلی‌یأن جٚه خوشأنٚ ایمأن وأگردیدی، همدیگرَ خیانت کونیدی و کس‌کسٚ جأ متنفر بیدی. پیغمبرأنٚ دوروغی زیادی ویریزیدی و خیلی‌یأنَ گمراه کونیدی.

عیسی بفرمأسته: «شیمی حواس وأ جم ببه کی کسی شمرَ گومراهَ نوکونه،

شومأنم وأ آماده بیبید، چونکی اینسأنٚ پسر ایتأ وخت اَیه کی شومأن اینتظار نأریدی.

هَنٚ وأسی وأ بیدار بیبید، چونکی نأنیدی شیمی آقا چی روزی اَیه.

«هیکس او روز و ساعتَ نأنه، جز پئر؛ حتی پسر و آسمانٚ فرشته‌یأنم نأنیدی.

چونکی مسیح‌یأنٚ کاذب و پیغمبرأنٚ دوروغی پیدا بیدی و پیله‌دأنه نیشأنه‌یأن و معجزه‌یأنی انجام دیهیدی تا سعی بوکونید کی اگه بتأنید حتی کسأنی‌یَ کی اینتخاب بوبوستیدی، گومراهَ کونید.

اینسأنٚ پسرٚ اَمونٚ وخت، نوحٚ زمانٚ مأنستن به. روزأنٚ قبلٚ طوفان، تا او روزی کی نوح کشتی میأن بوشو، مردوم خوردیدی و عیش و نوش کودیدی و زن بردیدی و مردٚ رِه بوستیدی و نأنستیدی کی چی ایتفاقی دکفه، تا اَنکی طوفان بمو و همه‌تأنَ خو اَمرأ ببرده. اینسأنٚ پسرٚ اَمون هَطو بِه.