انجیل یوحَنا 8

1ولی عیسی اُ کاوِ زیتون چو.

بَخشِدَهِ زِنِ زِناکار

2صبح وَگَه، عیسی دوبارَه اُ معبد اُمَ. هَمَهِ مردم شُحَد اُندِت؛ آنا شَست و شُ آنایا تعلیم دَ. 3هَمِ موکَوا، معلمِی تورات و عالمِی فِرکَهِ فَریسی، اُ یَک زِنی که موکَهِ زِنا شُگِرِتِستاد، شُئو و شُن مارَکَهِ مردم نَه، 4آنایا شُن عیسی گُت: «استاد، اِ زنا موکَهِ زِنا دستگیر بُدِ. 5موسی پیغامبر تِی شریعت شُ اَما حُکم کِردِ که اینا زِنِی سنگسار بِبِت. اَلَه تو چه اَگائِش؟» 6آنایا اِئا شُگُت تَ اُ عیسی امتحان بِکنِت تا چِی اَسِی متهم کِردَش واجُرِت. عیسی خام آبو، وَ کِلیکُش لِی زِمی شَنِوِشت. 7آنایا هَمیناکِه تیپَستا از عیسی سؤال شواَکِه، عیسی آپابو و شُ آنایا گُت: «از مارَکَهِ شما، هرکَه که گناه اُشنِکِردِ، آنا اوّلین کسی بِه که اُ اِ زنا سنگ اَزاد.» 8و دَفَیدو خام آبو، لِی زِمی شَنِوِشت. 9ولی وَختی آنایا اِ حرفا شُشُنُفت، یکی یکی، از گات تا کینگِلِه، از آنکا چِدِت و عیسی خاد مِ زِنا که جلووُش وَایستَدِستاد تنها آمود. 10عیسی آپابو و شُ مِ زنا گُت: «اَی زَن، آنایا کُ هِت؟ هِسکَه محکوم اُشنِکِردِش؟» 11زِنِ جواب اُشدَ: «هِسکَه، سَرورُم.» عیسی شُ آنا گُت: «ما هم محکومُت ناکنام. اُچا و اِلا مِم بعد دِگَه گناه مَکو.»

ما هام نور دنیا

12بعد عیسی دَفَیدو خاد مردم حرف اُشزاد، اُشگُت: «ما هام نور دنیا. هرکَه اَزدُمبالَهِ ما بیاد، تِی تاریکی رَه ناچِه، بلکه نور زندگیا اُشَه.» 13پَ فَریسِنیا شُن عیسی گُت: «تو خوت دربارَهِ خوت شهادت دَداش، شهادتُت اعتبار اُشنی.» 14عیسی جواب اُشدَ: «حتی اَگَه ما دربارَهِ خوم شهادت هاتام، شهادتُم اعتبار اُشَه، اَسِی که اَدانام از کُ اُندِستام و اُ کُ اَچام. ولی شما نادانی ما از کُ اُندِستام یا کُ اَچام. 15شما وَ فکرِی انسانی کضاوت اَکنی، ولی ما اُ کسی کضاوت ناکنام. 16ولی حتی اَگَه هم کضاوت بِکنام، کضاوت ما وَلمِه، اَسِی که فَکَط ما نِهام که کضاوت اَکنام، بلکه بای آسِمونی که اُشفِرِستَدِستام هم خاد مائِه. 17تِی شریعت شما نوشتَه بُدِ که شهادت دو تا شاهد اعتبار اُشَه. 18هم ما خوم دربارَهِ خوم شهادت اَتام، و هم بای آسِمونی که اُشفِرِستَدِستام، دربارَهِ ما شهادت اَدَ.» 19مِ موکَوا شُن عیسی گُت: «باتو کُئِه؟» عیسی جواب اُشدَ: «نِه اُ ما اَشناسی و نِه اُ بای ما. اَگَه اُ ما تواَشناسی اُ بای ما هم تواَشناسی.» 20عیسی اِ حرفیَه‌وا تِی جَی که خزانَهِ معبد آنکا هاد، موکَه‌ای که تعلیم شَدَ اُشگُت. ولی هِسکَه اُ آنا اُشنِگِرِت، اَسِی که وَختُش هَنو نِرَسِدِستاد.

حرفِی عیسی دربارَهِ مرگُش

21بعد عیسی دَفَیدو شُ آنایا گُت: «ما اَچام و شما اَزدُم ما اَگَردی، و شما تِی گناه خوتو اَمِری. آنکاکِه ما اَچام شما تُناشابِه بِلگی.» 22پَ یهودِنیا شُگُت: «یعنی شَئِه اُ خوش بِکُشِه که اَگِه ”آنکاکِه ما اَچام، شما تُناشابِه بِلگی“؟» 23عیسی شُ آنایا گُت: «شما از زِمی هی، ما از آسِمو هام. شما از اِ دُنیَه‌وا هی، ولی ما از اِ دُنیَه‌وا نِهام. 24مُ شما گُت که تِی گناهیاتو اَمِری، اَسِی که اَگَه ایمون نیاری که ما مِ هام، تِی گناهیاتو اَمِری.» 25پَ آنایا شُن عیسی گُت: «تو کِه هِش؟» عیسی جواب اُشدَ: «ما مِ هام که از اوّل مُ شما گُت. 26بُری چِی‌یا اُمَ که دربارَهِ شما بِگام و محکومتو بِکنام. ولی آناکِه اُشفِرِستَدام، حَکِه و هرچی که از آنا اُمشُنُفتِ، اُ دنیا اعلام اَکنام.» 27آنایا شُنِفَهمی که عیسی دربارَهِ بای آسِمونی خاد آنایا حرف زَتا. 28پَ عیسی شُ آنایا گُت: «موکَه‌ای که اُ پُسِ انسان لِی صلیب تُن بَرا کَشی، مِ موکَوا اَفَهمی که ما مِ هام و از طرف خوم کَری ناکنام، بلکه مِ چِی که بای آسِمونی شُ ما یاد دَدِ، اَگام. 29آناکِه اُشفِرِستَدام خاد مائِه. آنا تنها اُشنِنَدِستام، اَسِی که ما همیشَه کَرِی که باعث دل خَشیشِه، اَنجوم اَتام.» 30وَختی که عیسی اِ حرفیَه‌وا شَزاد، بُری اُ آنا ایمون شُئو.

حکیکت آزادتو اَکو

31بعد عیسی اُ یهودِنِی که اُ آنا ایمون شُئوردِستاد، اُشگُت: «اَگَه تِی کلوم ما وامانی، واکعاً شاگردِی ما هی. 32و حکیکتا اَشناسی، و حکیکت آزادتو اَکو.» 33آنایا شُن عیسی جواب دَ: «اَما از نَسل ابراهیم پیغامبرِم و هِسوَخت غُلوم کسی نِبُستِم. پَ چینائِه که اَگائِش، آزاد اَبی؟» 34عیسی شُ آنایا جواب دَ: «حکیکتاً، اُ شما اَگام، کسی که گناه اَکو، غُلوم گناهِه. 35غُلوم اَسِی همیشَه تِی خونَه آنامانِه، ولی پُس اَسِی همیشَه اَدَمانِه. 36پَ اَگَه پُس آزادتو بِکو، واکعاً آزاد اَبی.

37«اَدانام که شما از نَسل ابراهیمی، ولی اَزدُمبالَهِ کُشتَهِ ما هی، اَسِی که کلوم ما تِی شما جَی اُشنی. 38ما از چِی که حَدِ بای آسِمونیم اُمدِدِ حرف اَزنام و شما چِی که از باتو تُشُنُفتِ، اَنجوم اَتی.»

شما از باتو ابلیسی

39آنایا شُن عیسی گُت: «بای اَما ابراهیمِه.» عیسی اُشگُت: «اَگَه از نَسل ابراهیم هادی کَرِی تواَکِه که ابراهیم اُشکِه. 40ولی اَلَه شما اَزدُمبالَهِ کُشتَهِ ما هی؛ ما مِ هام که حکیکتی که از خدا اُمشُنُفتِ مُ شما گُتِه. ابراهیم اینا رفتار اُشنِکِه. 41شما کَرِی اَکنی که باتو اَنجوم اُشدَ.» آنایا شُن عیسی گُت: «اَما بَچِ گومون نِهِم! اَما یَک با مُهَه، آنا هم خدائِه.» 42عیسی شُ آنایا گُت: «اَگَه خدا بای شما هاد، خاطرُم تُئِست، اَسِی که ما از طرف خدا اُندِستام و اِکا هام. ما از طرف خوم نِندِستام، بلکه آنا اُشفِرِستَدام. 43اَدانی اَسِی چه حرفیام نافَهمی؟ وَخاطر اِکِه تُناشابِه طاکَت بیاری که حرفیام بِشناوی. 44شما مال باتو ابلیسی و اَزدُمِ اَنجوم خواستَه‌ئِی باتو هی. ابلیس از اوّل کاتِل هاد و کَری خاد حکیکت اُشنِهاد، اَسِی که هیچ حکیکتی تِی آنا نی. هر وَخت دارُو اَگِه، از ذات خوش حرف اَزاد؛ اَسِی که دروغگوئِه و بای دروغگونِیائِه. 45ولی وَخاطر اِکِه ما حکیکتا اَگام. حرفیام باور ناکنی. 46چه یَک از شما شَشابِه محکومُم بِکو که حتی یَک گناهی اُمکِردِ؟ اَگَه ما حکیکتا اَگام، اَسِی چه حرفیام باور ناکنی؟ 47کسی که از خدائِه، اُ کلوم خدا گاش کَر اَکو؛ دلیل اِکِه شما اُ کلوم خدا گاش کَر ناکنی، اِئِه که از خدا نِهی.»

کَبل از ابراهیم، ما هام

48یهودِنیا جواب شُنادَ: «اُتدی راست مُگُت که تو سامِری هِش و دیو اُتَه؟» 49عیسی جواب اُشدَ: «ما دیو اُمنی، بلکه اُ بای آسِمونیم حرمت اَکنام، ولی شما اُ ما بی حرمتی اَکنی. 50با اِ حالا، ما اَزدُمبالَهِ اِ نِهام که اُ خوم شکوه و جلال هاتام. ولی کسی هَه که اَزدُمبالَهِ جلال دَدَ اُ مائِه، و کسی که حُکم اَکو، مِئِه. 51حکیکتاً، اُ شما اَگام، اَگَه کسی کلوم ما اَنجوم هادَ، تا اَبَد مرگا نابِنِه.» 52یهودِنیا شُن عیسی گُت: «اَلَه دِگَه مُفَهمی که دیو اُتَه! ابراهیم و بَکیَه پیغامبریا هم مُردِت، و اَلَه تو گُتاش، ”اَگَه کسی کلوم ما اَنجوم هادَ، هِسوَخت نامِری!“ 53مَ تو از جَد اَما ابراهیم گَپتَه هِش؟ آنا مُرد، پیغامبریا هم مُردِت. تو فکر اَکنِش کِه هِش؟» 54عیسی جواب اُشدَ: «اَگَه ما اُ خوم جلال هاتام، جلال ما ارزشی اُشنی. آناکِه اُ ما جلال اَدَ بای آسِمونِنِ مائِه، مِ که شما اَگائی، خدای اَمائِه. 55شما اُ آنا ناشناسی، ولی ما اُ آنا اَشناسام. اَگَه بِگام اُشناشناسام، چُنِ شما دروغگو اَبام. ولی ما اُ آنا اَشناسام و کلومُش اَنجوم اَتام. 56جَد شما ابراهیم خارامی شَکِه که رازُم بِبِنِه؛ آنا اُشدی و خارام آبو.» 57پَ یهودِنیا شُن عیسی گُت: «تو هَنو پنجاه سال اُتنی، اُ ابراهیم اُتدِدِ؟» 58عیسی شُ آنایا گُت: «حکیکتاً، اُ شما اَگام، کَبل از اِکِه ابراهیم بِه، ما هام!» 59پَ آنایا سنگ شُناسِه تا سنگسارُش بِکنِت، ولی عیسی اُ خوش کایِم اُشکِه و از معبد دَر چو.

Цяпер абрана:

انجیل یوحَنا 8: LAB

Пазнака

Падзяліцца

Капіяваць