Ek leer die Heilige Gees ken

Wat Jesus Gesê Het Oor Gebed

TYDBOM

Wat Jesus Gesê Het Oor God Die Heilige Gees

Wat Jesus Gesê Het Oor Die Prys Van Dissipelskap

7 Eenvoudige Idees Om God Te Aanbid

Wat Jesus gesê het oor Homself as die Seun van God

Deel Jesus met Vertroue

Waarom antwoord God nie my gebed nie?

<div class="version vid6 iso6393afr" data-vid="6" data-iso6393="afr">
 <div class="book bkJOS">
 <div class="chapter ch1" data-usfm="JOS.1">
 <div class="label">1</div><div class="s1">Die opdrag aan Josua</div><div class="p"> 1Na die dood van Moses, die dienaar van die Here, het die Here vir Josua, seun van Nun en assistent van Moses, ges&#234;: 2&#8220;Moses my dienaar is dood. Maak jy nou gereed en trek deur die Jordaanrivier, jy en hierdie hele volk. Gaan na die land toe wat Ek aan hulle, die Israeliete, gee. 3Soos Ek vir Moses ges&#234; het, gee Ek aan julle elke plek waar julle kom: 4van die woestyn af en van die Libanon af tot aan die groot rivier, die Eufraat, die hele gebied van die Hetiete tot aan die Groot See in die weste, alles sal julle woongebied wees.</div><div class="p"> 5&#8220;Solank jy lewe, sal niemand bestand wees teen jou nie. Soos Ek by Moses was, so sal Ek by jou wees. Ek sal jou nie in die steek laat nie, jou nie verlaat nie. 6Wees sterk, wees vasberade, want jy moet hierdie volk die land in besit laat neem wat Ek met 'n eed aan hulle voorvaders beloof het.</div><div class="p"> 7&#8220;Wees veral sterk en baie vasberade in die uitvoering van die wet wat my dienaar Moses jou beveel het. Moet daarvan nie links of regs afwyk nie. Dan sal jy voorspoedig wees, waar jy ook al gaan. 8Hierdie wetboek moet die rigsnoer wees vir alles wat jy s&#234;. Oordink dit dag en nag en sorg dat jy alles uitvoer wat daarin geskryf staan. Dan sal jy slaag in wat jy moet doen, jy sal voorspoedig wees. 9Ek self gee jou die opdrag. Wees sterk, wees vasberade. Moenie skrik nie, moenie bang wees nie, want Ek, die Here jou God, is by jou oral waar jy gaan.&#8221;</div><div class="s1">Josua se bevele aan die volk</div><div class="p"> 10Josua het die beamptes van die volk beveel: 11&#8220;Gaan die kamp deur en s&#234; vir die mense: Maak vir julle padkos gereed, want oor drie dae trek julle deur die Jordaan en gaan julle die land in besit neem wat die Here julle God julle as besitting gee.&#8221;</div><div class="p"> 12Vir die stamme Ruben en Gad en vir die halwe Manassestam het Josua ges&#234;: 13&#8220;Julle onthou die woorde van Moses die dienaar van die Here. Hy het vir julle ges&#234;: &#8216;Die Here julle God sal vir julle 'n vaste woonplek gee; Hy sal julle hierdie gebied gee.&#8217; 14Julle vrouens en kinders en julle vee kan in die gebied aan hierdie kant van die Jordaan bly wat Moses aan julle toegeken het, maar julle, elke weerbare man, moet in formasie voor julle volksgenote uit optrek en hulle help. 15Eers nadat die Here aan julle volksgenote 'n vaste woonplek gegee het soos vir julle, en hulle ook die gebied in besit geneem het wat die Here julle God aan hulle gee, kan julle terugkom. Dan kan julle julle eie gebied wat Moses die dienaar van die Here aan julle oos van die Jordaan toegeken het, in besit neem.&#8221;</div><div class="p"> 16Hulle het Josua geantwoord: &#8220;Ons sal alles doen wat u ons opdra, ons sal gaan waar u ons ook al stuur. 17Soos ons aan Moses gehoorsaam was, so sal ons aan u gehoorsaam wees. Mag die Here u God by u wees soos Hy by Moses was. 18Elke man wat hom teen u bevele verset en nie gehoorsaam is aan al die bevele wat u gee nie, sal doodgemaak word. Wees u net sterk en vasberade.&#8221;</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid6 iso6393afr" data-vid="6" data-iso6393="afr">
 <div class="book bkJOS">
 <div class="chapter ch4" data-usfm="JOS.4">
 <div class="label">4</div><div class="p"> 1Nadat die hele nasie deur die Jordaan is, het die Here vir Josua ges&#234;: 2&#8220;Neem nou die twaalf man uit die volk, een uit elke stam, 3en s&#234; vir hulle: Vat hier uit die Jordaan, op die plek waar die priesters gestaan het, twaalf klippe en neem hulle saam met julle deur en sit hulle neer op die plek waar julle vannag oorbly.&#8221;</div><div class="p"> 4Josua roep toe die twaalf man wat hy uit die Israeliete aangewys het, een uit elke stam, 5en hy s&#234; vir hulle: &#8220;Gaan by die ark van die Here julle God verby tot in die middel van die Jordaan en tel elkeen 'n klip op die skouer, in ooreenstemming met die getal stamme van die Israeliete. 6Dit moet onder julle as 'n teken dien. Wanneer julle kinders julle eendag vra: &#8216;Wat beteken hierdie klippe vir u?&#8217; 7moet julle vir hulle s&#234; die Jordaan se water is voor die verbondsark van die Here afgesny; toe die ark deur die Jordaan moes gaan, is die rivier se water afgesny; daarom is hierdie klippe vir die Israeliete 'n blywende herinnering daaraan.&#8221;</div><div class="p"> 8Die Israeliete het gemaak soos Josua ges&#234; het. Hulle het die twaalf klippe in ooreenstemming met die getal stamme van Israel gevat soos die Here vir Josua ges&#234; het, dit met hulle saam deurgeneem na die plek toe waar hulle sou oornag en dit daar neergesit.</div><div class="p"> 9Josua het ook twaalf klippe binne-in die Jordaan opgerig, op die plek waar die priesters gestaan het wat die verbondsark gedra het. Die klippe is vandag nog daar.</div><div class="p"> 10Die priesters wat die verbondsark gedra het, het in die Jordaan bly staan tot alles afgehandel was wat die Here vir Josua opgedra het om vir die volk te s&#234; in ooreenstemming met alles wat Moses vir Josua beveel het. Die volk was haastig om deur te gaan. 11Toe die volk klaar deur is, het die ark van die Here deurgegaan. Die priesters was voor die volk. 12Die stamme Ruben en Gad en die halwe Manassestam het, soos Moses hulle beveel het, in formasie voor die Israeliete getrek. 13Omtrent veertig duisend gewapende manne het vir die oorlog die rivier deurgegaan voor die ark van die Here uit na die Jerigovlakte toe.</div><div class="p"> 14Die Here het daardie dag aan Josua ho&#235; aansien gegee in die o&#235; van die hele Israel. Hulle het sy lewe lank aan hom eerbied betoon soos aan Moses.</div><div class="p"> 15Die Here het vir Josua ges&#234;: 16&#8220;S&#234; vir die priesters wat die ark met die getuienis dra, hulle moet uit die Jordaan kom.&#8221;</div><div class="p"> 17Josua het toe die priesters beveel om uit die Jordaan te kom, 18en toe die priesters wat die verbondsark van die Here dra, uit die Jordaan kom en hulle voetsole die grond aan die kant raak, het die rivier se waters weer op hulle ou plek begin loop. Soos tevore het hy weer al sy oewers oorstroom.</div><div class="p"> 19Die volk het op die tiende dag van die eerste maand uit die Jordaan gekom en kamp opgeslaan in Gilgal, oos van Jerigo. 20Josua het die twaalf klippe wat hulle uit die Jordaan saamgebring het, in Gilgal opgestel 21en vir die Israeliete ges&#234;: &#8220;As julle kinders eendag hulle pa's vra: &#8216;Wat beteken daardie klippe?&#8217; 22moet julle die kinders inlig en s&#234;: Israel het op dro&#235; grond deur hierdie Jordaanrivier gegaan. 23Die Here julle God het die Jordaan se water voor julle laat opdroog sodat julle kon deurgaan, net soos Hy met die Rietsee gemaak het toe Hy dit voor ons laat opdroog het sodat ons kon deurgaan. 24Hy het dit gedoen sodat al die volke van die aarde kan besef dat die mag van die Here groot is, en sodat julle die Here julle God altyd sal dien.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid6 iso6393afr" data-vid="6" data-iso6393="afr">
 <div class="book bkJOS">
 <div class="chapter ch6" data-usfm="JOS.6">
 <div class="label">6</div><div class="s1">Die inname van Jerigo</div><div class="p"> 1Jerigo was gesluit en verskans teen die Israeliete; niemand het uitgegaan of ingekom nie.</div><div class="p"> 2Die Here het vir Josua ges&#234;: &#8220;Ek gaan Jerigo, sy koning en sy soldate nou in jou mag oorgee. 3Julle moet om die stad loop; al die manne onder wapen moet een maal om die stad gaan, en dit moet julle ses dae lank doen. 4Sewe priesters moet elkeen 'n ramshoring voor die ark uit dra.</div><div class="p">&#8220;Die sewende dag moet julle sewe maal om die stad loop. Dan moet die priesters die ramshorings blaas, 5en sodra die ramshorings blaas en julle dit hoor, moet al die manskappe die aanvalskreet hard uitskreeu. Die muur van die stad sal dan inmekaar stort en die manskappe kan oorklim, elkeen reguit vorentoe.&#8221;</div><div class="p"> 6Josua seun van Nun het die priesters geroep en vir hulle ges&#234;: &#8220;Vat die verbondsark en laat sewe priesters elkeen 'n ramshoring voor die ark van die Here uit dra.&#8221;</div><div class="p"> 7Vir die manskappe het hy ges&#234;: &#8220;Kom verby en loop om die stad. Die gewapende manne moet verbygaan voor die ark van die Here uit.&#8221;</div><div class="p"> 8Josua was nog besig om met die manskappe te praat, toe kom die sewe priesters wat elkeen 'n ramshoring voor die ark van die Here uit moes dra, verby en blaas die ramshorings terwyl die verbondsark van die Here agter hulle aan kom. 9Die gewapende manne het voor die priesters geloop wat die ramshorings blaas, en die agterhoede het die ark gevolg. Terwyl hulle loop, het die ramshorings geblaas.</div><div class="p"> 10Josua het die manskappe beveel: &#8220;Julle moenie skreeu of 'n geluid laat hoor nie; nie 'n woord moet uit julle mond kom voor die dag dat ek vir julle s&#234;: &#8216;Skreeu!&#8217; nie, dan moet julle skreeu.&#8221; 11Josua het die ark van die Here toe om die stad laat gaan. Toe dit een maal om was, het hulle na die kamp toe teruggegaan en die nag in die kamp deurgebring. 12Die volgende m&#244;re het Josua vroeg begin. Die priesters het die ark van die Here gedra. 13Die sewe priesters wat elkeen 'n ramshoring voor die ark van die Here uit moes dra, het die ramshorings geblaas terwyl hulle loop; die gewapende manne het voor hulle geloop, en die agterhoede het die ark van die Here gevolg. Terwyl hulle loop, het die ramshorings geblaas. 14Hulle het die tweede dag een maal om die stad geloop en het toe teruggegaan kamp toe. Dit het hulle ses dae gedoen.</div><div class="p"> 15Die sewende dag het hulle vroeg, toe die rooidag breek, begin. Hulle het sewe maal om die stad gegaan, in dieselfde volgorde as tevore. Daardie dag het hulle dus sewe maal om die stad gegaan. 16Na die sewende maal het die priesters die ramshorings geblaas. Josua het vir die manskappe ges&#234;: &#8220;Skreeu! Die Here gee die stad aan julle oor! 17Dit moet heeltemal uitgedelg word as banoffer vir die Here: die stad en al wat daarin is, behoort aan die Here. Net die prostituut Ragab mag lewe, sy en almal by haar in die huis, want sy het die verkenners wat deur ons uitgestuur is, weggesteek. 18Maar weerhou julle van wat aan die Here behoort. Moet niks vat van wat aan Hom behoort en vernietig moet word nie, anders maak julle dat die kamp van Israel self vernietig moet word en bring julle die dood daaroor. 19Die silwer en goud en die brons- en ystergoed in die stad is alles aan die Here gewy. Dit moet in die skatkis van die Here kom.&#8221;</div><div class="p"> 20Toe skreeu die manskappe en die ramshorings blaas. Net toe die manskappe die ramshorings hoor, het hulle die aanvalskreet hard uitgeskreeu. Toe stort die mure inmekaar en die manskappe gaan oor, die stad in. Hulle het die stad ingeneem 21en al wat daarin is, uitgedelg, man en vrou, jonk en oud, selfs die beeste, die skape en die donkies.</div><div class="p"> 22Vir die twee manne wat die land moes verken, het Josua ges&#234;: &#8220;Gaan na die huis van die prostituut toe en bring die vrou en al haar mense uit soos julle haar met 'n eed beloof het.&#8221;</div><div class="p"> 23Die verkenners het toe gegaan en vir Ragab, haar pa en ma, haar broers en al haar mense, haar hele familie, uitgebring en vir hulle 'n plek buite die kamp van Israel ingerig. 24Die stad met alles daarin is verbrand, net die silwer en goud en die brons- en ystergoed is in die skatkis van die huis van die Here gesit.</div><div class="p"> 25Josua het die prostituut Ragab en haar familie, al haar mense, laat lewe. Sy het tussen die Israeliete gewoon, en haar nageslag woon nou nog hier, omdat sy die manne vir wie Josua gestuur het om Jerigo te verken, weggesteek het.</div><div class="p"> 26Josua het destyds plegtig verklaar:</div><div class="b"></div><div class="q1">&#8220;Die Here sal die man straf</div><div class="q1">wat di&#233; stad, Jerigo, probeer herbou.</div><div class="q1">Dit sal hom sy oudste seun kos</div><div class="q1">as hy die fondament l&#234;</div><div class="q1">en sy jongste as hy die poortdeure hang.&#8221;</div><div class="b"></div><div class="p"> 27Die Here was by Josua. Josua was oor die hele land bekend.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid6 iso6393afr" data-vid="6" data-iso6393="afr">
 <div class="book bkJOS">
 <div class="chapter ch11" data-usfm="JOS.11">
 <div class="label">11</div><div class="s1">Die inname van Hasor en omgewing</div><div class="p"> 1Koning Jabin van Hasor het gehoor van Josua se oorwinnings. Hy stuur toe boodskappe aan koning Jobab van Madon, aan die konings van Simron en Aksaf 2en aan die konings in die noordelike Bergland, di&#233; in die Jordaanvallei suid van Gennesaret, in die Laeveld en op die bergrug van Dor in die weste, 3die Kana&#228;niete in die ooste en die weste, die Amoriete, Hetiete, Feresiete, Jebusiete in die Bergland en die Hewiete onderkant Hermon in die Mispegebied. 4Hulle het almal gekom met hulle le&#235;rs, 'n groot menigte, so baie soos die sand van die see. Hulle het ook baie perde en strydwaens gehad. 5Al die konings het 'n bondgenootskap gesluit en saam hulle soldate vir die oorlog teen Israel ontplooi by die Meromwaters.</div><div class="p"> 6Die Here het vir Josua ges&#234;: &#8220;Moenie vir hulle bang wees nie. M&#244;re di&#233; tyd gee Ek hulle oor aan Israel, dan sneuwel hulle almal. Jy moet hulle perde se hakskeensenings afsny en hulle strydwaens verbrand.&#8221;</div><div class="p"> 7Josua en al sy manskappe het die vyand skielik oorval by die Meromwaters. 8Die Here het hulle in die mag van Israel oorgegee en di&#233; het hulle verslaan en hulle agtervolg by Groot-Sidon, Misrefot-Majim en die Mispelaagte in die ooste. Die Israeliete het hulle uitgeroei. Nie een het vrygekom nie. 9Josua het met hulle gedoen soos die Here vir hom ges&#234; het: hy het hulle perde se hakskeensenings afgesny en hulle strydwaens verbrand.</div><div class="p"> 10Daarna het Josua na Hasor toe gegaan, die stad ingeneem en sy koning doodgemaak. Hasor het vroe&#235;r die leiersposisie ingeneem tussen al die koninkryke daar. 11Die Israeliete het al die mense in die stad doodgemaak. Josua het hulle uitgeroei sodat niks wat asemhaal, bly lewe het nie. Die stad self het hy afgebrand.</div><div class="p"> 12Josua het ook al die stede van die ander konings ingeneem en die konings en die mense uitgeroei soos Moses, die dienaar van die Here, beveel het. 13Israel het egter nie die ou, gevestigde stede afgebrand nie. Dit is net Hasor wat deur Josua afgebrand is. 14Die Israeliete het die buit en die vee van die stede gevat, maar al die mense doodgemaak. Hulle het die mense heeltemal uitgeroei. Nie een het bly lewe nie. 15Wat die Here sy dienaar Moses beveel het, het Moses vir Josua beveel, en dit het Josua gedoen. Niks wat die Here vir Moses beveel het, is nagelaat nie.</div><div class="s1">Die gebied wat verower is</div><div class="p"> 16Josua het die hele land ingeneem, die Bergland, die hele Suidland, die hele Gosengebied, die Laeveld, die Jordaanvallei en die Israelberge met hulle uitlopers. 17Die gebied het gestrek van Kaalberg af wat na Se&#239;r toe oploop, tot by Ba&#228;l-Gad in die Libanonvallei onderkant Hermonberg. Josua het al die konings in di&#233; gebied verslaan en doodgemaak. 18Hy moes lank teen hulle oorlog voer. 19Behalwe die Hewiete in Gibeon het nie een stad met die Israeliete vrede gemaak nie. Die Israeliete het hulle almal in gevegte verower. 20Dit was die Here wat hulle in verset laat kom het, sodat hulle teen Israel geveg het: hulle moes sonder genade uitgeroei word, uitgewis word, soos die Here vir Moses beveel het.</div><div class="p"> 21In di&#233; tyd het Josua ook die Enakiete in die berge, in Hebron, Debir en Anab, in al die Judaberge en in al die Israelberge uitgeroei. Hy het hulle saam met hulle stede uitgeroei, 22en daar het geen Enakiete in die gebied van die Israeliete oorgebly nie. Net in Gasa, Gat en Asdod was daar Enakiete oor.</div><div class="p"> 23Josua het die hele land ingeneem soos die Here vir Moses beveel het, en toe die land as besitting aan Israel gegee, vir elke stam 'n deel.</div><div class="p">Die land kon toe rus van oorlog.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid6 iso6393afr" data-vid="6" data-iso6393="afr">
 <div class="book bkJOS">
 <div class="chapter ch13" data-usfm="JOS.13">
 <div class="label">13</div><div class="s1">Josua kry opdrag om die land te verdeel</div><div class="p"> 1Josua was al baie oud. Die Here het vir hom ges&#234;: &#8220;Jy is al baie oud, en daar is nog 'n baie groot deel van die land wat in besit geneem moet word.</div><div class="p"> 2&#8220;Onder die deel wat oorbly, is daar al die Filistynse gebiede en die hele Gesurgebied. 3Die gebied van die Sigor af teen Egipte tot by die Ekrongebied in die noorde word as Kana&#228;nitiese gebied beskou. Dit is die gebiede van die vyf Filistynse regeerders, di&#233; van Gasa, Asdod, Askelon, Gat en Ekron, en dit sluit die gebied van die Awwiete in.</div><div class="p"> 4-5&#8220;Verder is daar die hele Kana&#228;nitiese gebied van Teman af, die Gebalgebied van Meara af wat aan die Sidoni&#235;rs behoort, tot by Afek aan die Amoritiese grens en die hele Libanon aan die oostekant, van Ba&#228;l-Gad suid van Hermonberg af tot by Lebo-Hamat.</div><div class="p"> 6&#8220;Ek sal al die bewoners van die bergw&#234;reld verdryf om vir die Israeliete plek te maak, van die Libanon af tot by Misrefot-Majim, al die Sidoni&#235;rs. Intussen moet jy hierdie gebiede as besitting aan Israel toewys soos Ek jou beveel het. 7Verdeel dus nou die land vir die nege stamme en die halwe Manassestam.&#8221;</div><div class="s1">Die Israelitiese gebied oos van die Jordaan</div><div class="p"> 8Saam met die ander helfte van die Manassestam het die stamme Ruben en Gad reeds hulle besitting ontvang wat Moses aan hulle toegeken het oorkant die Jordaan, aan die oostekant. Moses, die dienaar van die Here, het die volgende gebied aan hulle toegeken: 9van Aro&#235;r af op die oewer van die Arnonrivier, die stad aan die rivier, die hele Medebahoogvlakte tot by Dibon, 10al die stede van die Amoritiese koning Sihon wat in Gesbon geregeer het, tot aan die Ammonitiese grens, 11Gilead met die gebiede Gesur en Ma&#228;ka, die hele Hermonberg en die hele Basan tot by Salka 12met insluiting van die hele koninkryk van Og in Basan wat in Astarot en Edre&#239; geregeer het. Og was een van die laaste Refa&#239;ete. Moses het hulle verslaan en verdryf. 13Die Israeliete het egter nie die mense van Gesur en Ma&#228;ka verdryf nie, en hulle woon nou nog tussen die Israeliete.</div><div class="p"> 14Net aan die stam Levi het Moses nie 'n eie besitting toegeken nie. Die Leviete is offers aan die Here die God van Israel en hulle ontvang van wat Hom toekom, soos Hy hulle beloof het.</div><div class="s1">Die stamgebied van Ruben</div><div class="p"> 15Aan die families in die stam Ruben het Moses die volgende gebied toegeken: 16van Aro&#235;r af op die oewer van die Arnonrivier, van die stad af aan die rivier, die hele hoogvlakte tot by Medeba, 17en tot by Gesbon met al sy stede op die hoogvlakte: Dibon, Bamot-Ba&#228;l, Bet-Ba&#228;l-Meon, 18Jahas, Kedemot, Mefa&#228;t, 19Kirjatajim, Sibma, Seret-Sagar op die berg in die laagte, 20Bet-Peor, Asdot-Pisga en Bet-Jesimot, 21al die stede op die hoogvlakte, die hele koninkryk van die Amoritiese koning Sihon wat in Gesbon geregeer het. Moses het vir Sihon verslaan en ook die Midianitiese leiers Ewi, Rekem, Sur, Gur en Reba, stamhoofde wat aan Sihon onderhorig was en in die land gewoon het. 22Die waars&#234;er Bileam seun van Beor is een van di&#233; wat deur die Israeliete doodgemaak is. 23Die gebied van die stam Ruben het aan die Jordaan gegrens.</div><div class="p">Dit was dan die besitting van die families in die stam Ruben, die stede en hulle buiteposte.</div><div class="s1">Die stamgebied van Gad</div><div class="p"> 24Aan die families in die stam Gad het Moses die volgende gebied toegeken: 25Jaser, al die stede in Gilead, die helfte van die Ammonitiese gebied tot by Aro&#235;r wat regoor Rabba l&#234;, 26van Gesbon af tot by Ramat-Mispe en Betonim, van Maganajim af tot aan die grens van Lo-Dabar, 27en in die laagte Bet-Haram, Bet-Nimra, Sukkot en Safon, die oorblywende deel van die koninkryk van koning Sihon van Gesbon, die Jordaanstreek tot aan die Gennesaretmeer, die streek oos van die Jordaan.</div><div class="p"> 28Dit was dan die besitting van die families van die stam Gad, die stede en hulle buiteposte.</div><div class="s1">Die stamgebied van die een helfte van Manasse</div><div class="p"> 29Aan die families in die halwe Manassestam het Moses die volgende gebied toegeken: 30van Maganajim af die hele Basan, die hele koninkryk van koning Og van Basan, al die tentdorpe van Ja&#239;r in Basan, sestig altesaam, 31die helfte van Gilead, en Astarot en Edre&#239;, die koningstede van Og in Basan. Dit is wat die nakomelinge van Makir seun van Manasse ontvang het, die families in die een helfte van die nakomelinge van Makir.</div><div class="p"> 32Dit is dan die gebied wat Moses toegeken het in die Moabsvlakte oorkant die Jordaan, regoor Jerigo, aan die oostekant. 33Aan die stam Levi het Moses nie 'n eie besitting toegeken nie. Hulle ontvang van wat die Here die God van Israel self toekom, soos Hy hulle beloof het.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid6 iso6393afr" data-vid="6" data-iso6393="afr">
 <div class="book bkJOS">
 <div class="chapter ch14" data-usfm="JOS.14">
 <div class="label">14</div><div class="s1">Die Israelitiese gebied wes van die Jordaan</div><div class="p"> 1Hier volg nou 'n oorsig van die gebiede wat die Israeliete in Kana&#228;n ontvang het. Die priester Eleasar en Josua seun van Nun het saam met die stamhoofde die gebiede aan die Israeliete toegeken, 2dit is aan die nege stamme en die halwe stam. Dit is gedoen deur loting soos die Here deur Moses beveel het.</div><div class="p"> 3Aan die ander twee stamme en die halwe stam het Moses 'n gebied oorkant die Jordaan toegeken, en aan die Leviete het hy nie 'n gebied toegeken saam met die ander nie. 4Die nageslag van Josef het twee stamme gevorm, Manasse en Efraim, en die Leviete het nie 'n deel van die land ontvang nie, maar wel dorpe om in te woon en weidingsgebiede vir hulle veetroppe.</div><div class="p"> 5Die Israeliete het gedoen wat die Here vir Moses beveel het, hulle het die land verdeel.</div><div class="s1">Hebron word aan Kaleb toegeken</div><div class="p"> 6Toe die mense van Juda na Josua toe gekom het in Gilgal, het Kaleb seun van Jefunne, 'n Kenassiet, vir Josua ges&#234;: &#8220;Jy onthou wat die Here vir Moses, die man van God, oor jou en oor my ges&#234; het in Kades-Barnea. 7Ek was veertig toe Moses, die dienaar van die Here, my van Kades-Barnea af gestuur het om die land te verken. Ek het aan hom verslag gedoen soos ek sake gesien het, 8maar my medeverkenners wat saam met my gegaan het, het die volk se hart laat verstyf van angs. Ek het die Here my God getrou gevolg, 9en Moses het my daardie dag met 'n eed belowe: &#8216;Die gebied wat jy deurgestap het, sal jou en jou nageslag se permanente besitting wees omdat jy volhard het in jou trou aan die Here my God.&#8217;</div><div class="p"> 10&#8220;Van die tyd af dat die Here dit vir Moses ges&#234; het toe Israel deur die woestyn getrek het, het die Here my in die lewe laat bly soos Hy beloof het, vyf en veertig jaar lank. Ek is nou 'n man van vyf en tagtig, 11maar ek is vandag nog net so sterk as die dag toe Moses my uitgestuur het. Die krag wat ek toe gehad het, het ek nou nog. Ek kan nog gaan oorlog maak en behoue terugkom. 12Gee my nou asseblief die bergw&#234;reld waarvan die Here daardie dag gepraat het. Jy het daardie dag gehoor dat daar Enakiete is en groot vestingstede. Miskien sal die Here by my wees sodat ek hulle kan verower soos Hy beloof het.&#8221;</div><div class="p"> 13Josua het sy se&#235;n uitgespreek oor Kaleb seun van Jefunne en aan hom Hebron as besitting toegeken. 14Daarom behoort Hebron tot vandag toe aan Kaleb seun van Jefunne, die Kenassiet. Dit is omdat hy die Here die God van Israel getrou gevolg het. 15Die naam van Hebron was voorheen Kirjat-Arba. Arba was die naam van 'n groot man onder die Enakiete.</div><div class="p">Die oorlog was verby, die land het gerus.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid6 iso6393afr" data-vid="6" data-iso6393="afr">
 <div class="book bkJOS">
 <div class="chapter ch22" data-usfm="JOS.22">
 <div class="label">22</div><div class="s1">Die stamme oos van die Jordaan vertrek na hulle gebied toe</div><div class="p"> 1Josua het daarna die stamme Ruben en Gad en die een helfte van die Manassestam geroep 2en vir hulle ges&#234;: &#8220;Julle het alles gedoen wat Moses die dienaar van die Here julle beveel het en julle was gehoorsaam aan alles wat ek julle beveel het. 3Julle het hierdie hele tyd tot vandag toe nie julle broers in die steek gelaat nie en julle het gedoen wat die Here julle God julle beveel het. 4Nou het Hy aan julle broers 'n woonplek gegee soos Hy hulle beloof het. Gaan nou terug na julle eie woonplekke toe, na julle eie gebied oorkant die Jordaan wat Moses die dienaar van die Here aan julle toegeken het. 5Sorg net dat julle die gebod en die wet wat Moses die dienaar van die Here julle opgel&#234; het, getrou onderhou, naamlik om die Here julle God lief te h&#234; en volgens sy wil te lewe, sy gebooie te onderhou, aan Hom getrou te bly en Hom met julle hele hart en siel te dien.&#8221;</div><div class="p"> 6Josua het hulle met 'n se&#235;nwens laat gaan, en hulle is na hulle woonplekke toe.</div><div class="p"> 7Vir die een helfte van die Manassestam het Moses 'n gebied in Basan gegee, en vir die ander helfte het Josua wes van die Jordaan 'n gebied gegee saam met die ander stamme.</div><div class="p">Toe Josua die stamme na hulle woonplekke toe laat gaan met 'n se&#235;nwens, 8het hy vir hulle ges&#234;: &#8220;Gaan terug na julle woonplekke toe met groot rykdom, met groot troppe vee, met silwer, goud, koper en yster, met baie klere, maar deel die buit wat julle van julle vyande gevat het, met julle stamgenote.&#8221;</div><div class="s1">Die gedenkaltaar by die Jordaan</div><div class="p"> 9Die stamme Ruben en Gad en die halwe Manassestam is toe van die Israeliete in Silo in Kana&#228;n af weg om na Gilead toe te gaan, na hulle eie gebied wat in besit geneem is op die bevel van die Here deur Moses. 10Toe hulle by Gelilot aan die Jordaan in Kana&#228;n kom, bou hulle daar by die Jordaan 'n altaar, 'n groot indrukwekkende altaar.</div><div class="p"> 11Die Israeliete het gehoor dat die stamme Ruben en Gad en die halwe Manassestam die altaar gebou het en dat dit teenaan Kana&#228;n by Gelilot aan die Jordaan was, aan die Israeliete se kant. 12Toe het die hele Israelitiese volksvergadering in Silo bymekaargekom, gereed om oorlog te maak teen die twee stamme en die halwe stam. 13Die Israeliete het vir Pinehas seun van die priester Eleasar na die stamme Ruben en Gad en die halwe Manassestam in Gilead gestuur. 14Saam met Pinehas was daar tien volksleiers, een vir elke stam van Israel, elkeen 'n hoof van 'n Israelitiese familiegroep. 15Toe hulle by die stamme in Gilead kom, s&#234; hulle vir die stamme: 16&#8220;So s&#234; die hele volksvergadering van die Here: Hoe kon julle di&#233; daad van ontrou begaan teen die God van Israel? Julle het mos nou die Here verlaat toe julle die altaar gebou het! Julle is nou in verset teen Hom! 17Was ons sonde by Peor nie erg genoeg nie? Tot vandag toe is ons nie daarvan gereinig nie, ten spyte van die plaag wat die volk van die Here getref het. 18Vandag verlaat julle die Here en kom julle in verset teen Hom, m&#244;re breek sy toorn los teen die hele Israel. 19As julle gebied onrein is, kom oor na die Here se eie gebied toe waar sy tabernakel staan, en vat vir julle 'n gebied tussen ons. Maar moenie in verset kom teen die Here en teen ons deur vir julle 'n altaar te bou bo en behalwe die altaar van die Here ons God nie. 20Akan seun van Serag was ontrou met wat aan die Here gewy was, en die toorn het teen die hele Israel losgebreek. Nie net hy het vir sy sonde gesterf nie.&#8221;</div><div class="p"> 21Die mense van Ruben, Gad en die halwe Manassestam het vir die hoofde van die Israelitiese familiegroep ges&#234;: 22&#8220;Die Here alleen is God, die Here alleen is God! Hy weet, en Israel moet weet: as dit in verset en ontrou teen die Here was, dan moet julle ons vandag nie spaar nie. 23Of ons vir ons 'n altaar gebou het om die Here te verlaat en daarop brandoffers, graanoffers en maaltydoffers te bring, dit sal die Here self vasstel. 24Nee, dit was uit kommer dat ons dit gedoen het. Ons het gedink m&#244;re-oorm&#244;re s&#234; julle nageslag dalk vir ons s'n: &#8216;Wat het julle te doen met die Here die God van Israel? 25Die Here het 'n grens gestel tussen ons en julle, die Jordaan. Julle het nie 'n deel in die Here nie!&#8217; So sou julle nageslag ons s'n kon verhinder om die Here te dien. 26Ons het toe gedink ons moet vir ons die altaar bou, nie vir brandoffers of ander diereoffers nie, 27maar as 'n getuie tussen ons en julle en tussen ons nageslagte, dat ons die diens aan die Here by sy heiligdom sal uitvoer met ons brandoffers, ons ander diereoffers en ons maaltydoffers, en dat julle nageslag nie later vir ons s'n sal s&#234;: &#8216;Julle het nie 'n deel in die Here nie.&#8217;</div><div class="p"> 28&#8220;Ons het gedink as hulle dit later vir ons of ons nageslag sou s&#234;, sou ons nageslag kon s&#234;: &#8216;Kyk die model van die Here se altaar. Ons voorvaders het dit gemaak, nie vir brandoffers of ander diereoffers nie, maar as 'n getuie tussen ons en julle.&#8217; 29Ons dink glad nie daaraan om teen die Here in verset te kom en Hom te verlaat deur 'n altaar te bou vir brandoffers, graanoffers en ander diereoffers bo en behalwe die altaar van die Here ons God voor sy tabernakel nie.&#8221;</div><div class="p"> 30Toe die priester Pinehas en die leiers van die volksvergadering en die Israelitiese familiehoofde wat by hom was, hoor wat die mense uit Ruben, Gad en Manasse s&#234;, was hulle tevrede. 31Pinehas seun van die priester Eleasar het vir die mense van Ruben, Gad en Manasse ges&#234;: &#8220;Ons weet nou die Here is by ons; julle was nie ontrou aan die Here nie; julle het Israel aan die straf van die Here laat ontkom.&#8221;</div><div class="p"> 32Pinehas seun van die priester Eleasar en die volksleiers is toe terug van die mense van Ruben en Gad af uit Gilead na Kana&#228;n, na die Israeliete toe en het verslag gedoen. 33Die Israeliete was tevrede en het God geprys. Hulle het afgesien van die plan om die mense van Ruben en Gad te gaan aanval en die gebied waar hulle woon, te verwoes. 34Die mense van Ruben en Gad het die altaar 'n naam gegee, en ges&#234;: &#8220;Hy is die getuie tussen ons dat die Here God is.&#8221;</div>
 </div>
 </div>
</div>

One Single Story Bible Themes Part 1Voorbeeld

Skrif

Aangaande hierdie leesplan

Verwante Leesplanne