Deur GeloofVoorbeeld

Deur Geloof of Deur Vrees

Vandag leer ons uit die boek Daniël van drie dapper jong mans. Daniël vertel dat Nebukadnesar, die koning van Babilon, na Jerusalem gekom en dit omsingel het. Jojakim, die huidige koning van Juda, is in Nebukadnesar se hande oorgegee, en die tempel se besittings is geroof. Benewens die mense wat in ballingskap weggevoer is, wou hierdie genadelose koning die mooiste en mees intelligente jong mans in sy diens hê. Onder die uitverkorenes was Daniël, Sadrag, Mesag en Abednego. 

Daniël lê 'n droom uit wat Nebukadnesar oor 'n goue beeld gehad het. Hy was verbaas oor Daniël se vermoë, en het selfs neergeval en Daniël se God aanbid. Daarna het hy Daniël aangestel as die heerser oor die provinsie Babilon en op versoek van Daniël is Sadrag, Mesag en Abednego ook in leiersposisies geplaas. 

Nebukadnesar se nuutgevonde bewondering vir God het nie lank gehou nie, want in Daniël 3 word vertel hoe hy 'n goue standbeeld 30 meter hoog laat bou het. Die koning het spesifieke instruksies vir almal gehad wanneer hulle musiek gehoor het. Hulle moes neerval en die beeld van goud aanbid. As mense sou weier, sou hulle in 'n brandende oond gegooi word (Daniël 3:5-6). 

Sterrewiggelaars het aan die koning gesê dat Sadrag, Mesag en Abednego verkies om nie sy bevel te gehoorsaam nie, en dit het hom woedend gemaak. Toe hy hulle ondervra, het hulle vir hom gesê dat hulle hom nie hoef te antwoord nie. As dit nie genoeg was om Nebukadnesar sy beheer te laat verloor nie, is dit wat hulle volgende gesê het:

"Ons het ons God vir wie ons dien. Hy het die mag om ons te red uit die brandende oond, en Hy sal ons ook red uit u mag. Selfs as Hy dit nie doen nie, moet u weet dat ons u god nie sal dien nie, die goue beeld wat u laat oprig het, nie sal aanbid nie”
(Daniël 3:17-18).

Hulle het geweet deur dit te sê, sou hulle in 'n oond beland en dat hulle onmiddellik sou sterf. Nie 'n enkele kledingstuk of die hare op hul koppe het egter verbrand nie. God het hulle beskerm, en Nebukadnesar was verstom deur hul God. 

Die geloof van hierdie drie jong mans is verbasend, is dit nie? Hulle was Jode wat God in hul ballingskap aanbid het en geweet het wat die straf vir hul ongehoorsaamheid sou wees. Tog het hulle nie hul onderdanigheid verander nie, hul oortuigings in die gedrang gebring of toegelaat dat hulle deur vrees oorval word nie. Hulle het geweet dat hulle God hulle kon en sou red, maar het voor die tyd besluit dat al sou Hy dit nie doen nie, hulle nooit sou neerbuig voor vals beelde van goud nie. Hulle kon toegelaat het dat vrees hulle verteer, maar het eerder hul geloof gekies. 

Die meeste van ons sal waarskynlik nooit hierdie soort vervolging weens ons geloof in die gesig staar nie. Ons laat egter soms toe dat vrees ons oorweldig. Dus, hoe weet ons of ons in vrees lewe of in geloof wandel? As ons aanmekaar “wat as” vra, sal ons deur vrees verteer word. As ons "selfs al" by ons woordeskat voeg, wandel ons in geloof. Wat jy ook al in die gesig staar, weet dat ons God groter is as enige omstandigheid in jou lewe.