JOB 14:7-13
JOB 14:7-13 AFR53
Want vir 'n boom is daar verwagting: as dit afgekap word, loop dit weer uit en sy loot ontbreek nie. As sy wortel oud word in die aarde en sy stam sterf in die stof — van die reuk van die water spruit dit weer uit, en dit maak 'n tak soos 'n jong plantjie. Maar 'n man sterwe en is magteloos; ja, 'n mens blaas die asem uit en — waar is hy? Die waters verdwyn uit die groot waterplas, en die rivier droog uit en lê droog — so lê die mens daar sonder om weer op te staan; totdat die hemele nie meer is nie, word hulle nie wakker of uit hul slaap opgewek nie. Ag, as U my maar in die doderyk wou wegsteek, my wou verberg totdat u toorn bedaar het, my 'n bepaalde tyd wou stel en dan aan my wou dink!


