Rigters Rigters 6
Rigters 6
Die Isrealite doen verkeerd in die oë van die HERE
1En die kinders van Israel het gedoen wat verkeerd was in die oë van die HERE, en die HERE het hulle sewe jaar lank in die hand van Mídian gegee.
2En die hand van die Midianiete het die oorhand gekry oor Israel, en ter wille van die Midianiete het die kinders van Israel vir hulle die kuile gemaak wat op die berge is, en spelonke en vestings.
3En toe Israel gesaai het, het die Midianiete opgetrek, en die Amalekiete en die kinders van die Ooste, hulle het teen hulle opgetrek;
4En hulle het laer opgeslaan teen hulle en die opbrings van die aarde vernietig totdat jy in Gasa kom, en vir Israel geen lewensmiddele nagelaat nie, geen kleinvee of bees of esel nie.
5Want hulle het opgetrek met hulle vee en hulle tente, en hulle het soos sprinkane in menigte gekom; want hulle sowel as hulle kamele was ontelbaar, en hulle het in die land ingegaan om dit te vernietig.
6En Israel was baie verarm vanweë die Midianiete; en die kinders van Israel het die HERE aangeroep.
7En toe die kinders van Israel die HERE aanroep vanweë die Midianiete,
8dat die HERE 'n profeet na die kinders van Israel gestuur het, wat vir hulle gesê het: So spreek die HERE, die God van Israel: Ek het julle uit Egipte laat optrek en julle uit die slawehuis uitgelei;
9En Ek het jou gered uit die hand van die Egiptenaars en uit die hand van almal wat jou verdruk het, en Ek het hulle voor jou uit verdryf en hulle land aan jou gegee;
10En ek het vir julle gesê: Ek is die HERE julle God; vrees nie die gode van die Amoriete in wie se land julle woon nie, maar na my stem het julle nie geluister nie.
11En daar het 'n engel van die HERE gekom en gaan sit onder 'n terpentynboom wat in Ofra was, wat aan Joas, die Abiësriet, behoort; en sy seun Gídeon het koring by die parskuip gedors om dit vir die Midianiete weg te steek.
12En die Engel van die HERE het aan hom verskyn en vir hom gesê: Die HERE is met jou, dapper held!
13Toe sê Gideon vir hom: Ag, my Meester, as die HERE met ons is, waarom het dit alles dan oor ons gekom? en waar is al sy wondertekens waarvan ons vaders ons vertel het deur te sê: Het die HERE ons nie uit Egipte laat optrek nie? maar nou het die HERE ons verlaat en ons oorgegee in die hand van die Midianiete.
14En die HERE het hom aangekyk en gesê: Gaan in hierdie krag van jou, en jy sal Israel verlos uit die hand van die Midianiete. Het Ek jou nie gestuur nie?
15En hy sê vir hom: Ag, my HERE, waarmee sal ek Israel verlos? kyk, my familie is arm in Manasse, en ek is die geringste in die huis van my vader.
16Toe sê die HERE vir hom: Ek sal sekerlik met jou wees, en jy sal die Midianiete soos een man verslaan.
17En hy sê vir hom: As ek nou genade in u oë gevind het, gee my dan 'n teken dat U met my praat.
18Moenie hiervandaan weggaan nie, totdat ek na jou toe kom en my geskenk bring en dit voor jou neersit. En hy sê: Ek sal vertoef totdat jy terugkom.
19En Gideon het ingegaan en 'n bokkie berei en ongesuurde koeke van 'n efa meel; die vleis het hy in 'n mandjie gesit en die sous in 'n pot gegooi en dit na hom uitgebring onder die terpentynboom en dit gebring.
20En die engel van God sê vir hom: Neem die vleis en die ongesuurde koeke en lê dit op hierdie rots neer en giet die sous uit. En hy het so gedoen.
21Toe het die Engel van die HERE die punt van die staf wat in sy hand was, uitgesteek en die vleis en die ongesuurde koeke aangeraak; en daar het vuur uit die rots opgegaan en die vleis en die ongesuurde koeke verteer. Toe het die Engel van die HERE van sy oë weggegaan.
22Toe Gídeon bemerk dat hy 'n engel van die HERE was, het Gídeon gesê: Ag, HERE HERE! want omdat ek 'n engel van die HERE van aangesig tot aangesig gesien het.
23Toe sê die HERE vir hom: Vrede vir jou! wees nie bevrees nie: jy sal nie sterwe nie.
24Toe het Gídeon daar 'n altaar vir die HERE gebou en dit genoem: JaHWeH, vrede; tot vandag toe is dit nog in Ofra van die Abiësriete.
25En dit het gebeur in dieselfde nag dat die HERE vir hom gesê het: Neem jou vader se jong bul, die tweede bul van sewe jaar oud, en gooi die altaar van Baäl af wat jou vader het, en kap die bos af wat daardeur:
26En bou 'n altaar vir die HERE jou God op die top van hierdie rots, op die geordende plek, en neem die tweede bul en bring 'n brandoffer saam met die hout van die bos wat jy moet afkap.
27Gideon het toe tien man van sy dienaars geneem en gedoen soos die HERE aan hom gesê het; en omdat hy die huis van sy vader en die manne van die stad gevrees het, dat hy dit bedags nie kon doen nie, het hy dit gedoen en dit in die nag.
28En toe die manne van die stad die môre vroeg opstaan, kyk, was die altaar van Baäl omgegooi, en die bos wat daarby was, is afgekap, en die tweede bul is geoffer op die altaar wat gebou is.
29En hulle sê vir mekaar: Wie het hierdie ding gedoen? En toe hulle navraag doen en vra, sê hulle: Gideon, die seun van Joas, het hierdie ding gedoen.
30Toe sê die manne van die stad vir Joas: Bring jou seun uit, dat hy kan sterwe, want hy het die altaar van Baäl omgegooi en hy het besit die bos wat daarby was.
31En Joas sê vir almal wat teen hom staan: Sal julle vir Baäl pleit? sal julle hom red? wie vir hom wil pleit, laat hom gedood word solank dit nog môre word; as hy 'n god is, laat hy vir homself pleit, want iemand het sy altaar neergewerp.
32Daarom het hy hom op dié dag Jerubbaäl genoem en gesê: Laat Baäl teen hom pleit, want hy het sy altaar afgebreek.
33Toe het al die Midianiete en Amalekiete en die kinders van die Ooste bymekaargekom, en hulle het oorgetrek en laer opgeslaan in die dal van Jísreël.
34Maar die Gees van die HERE het oor Gídeon gekom, en hy het op die basuin geblaas; en Abiëser is agter hom versamel.
35En hy het boodskappers deur die hele Manasse gestuur; en hy het boodskappers gestuur na Aser en Sébulon en Naftali; en hulle het opgekom om hulle te ontmoet.
36Toe sê Gideon vir God: As U Israel deur my hand verlos soos U gesê het,
37Kyk, Ek sal 'n vlies van wol op die vloer sit; en as die dou net op die vlies is en dit droog word op die hele aarde daarbuite, dan sal Ek weet dat U Israel deur my hand sal verlos, soos U gesê het.
38En dit was so: want hy het die volgende dag vroeg opgestaan en die vlies saamgestoot en die dou uit die vlies gewring, 'n bak vol water.
39Toe sê Gideon vir God: Laat u toorn nie teen my ontvlam nie, en ek sal net hierdie een keer spreek; laat my tog toets, maar hierdie een keer met die vlies; laat dit nou net droog word op die vlies, en op die hele grond moet daar dou wees.
40En God het daardie nag so gedoen, want dit was droog op die vlies alleen, en daar was dou op die hele grond.
Tans Gekies:
Rigters Rigters 6: CAB23
Kleurmerk
Deel
Kopieer
Wil jy jou kleurmerke oor al jou toestelle gestoor hê? Teken in of teken aan
The Bible in Contemporary Afrikaans
Copyright © 2023, by City Bible Foundation ®
Used by permission of City Bible Foundation ® All rights reserved worldwide.