Genesis Genesis 35

Genesis 35
God sê vir Jakob om op te staan en na Bet-el te gaan
1Toe sê God vir Jakob: Staan op, gaan op na Bet-el en woon daar, en maak daar 'n altaar vir God wat aan jou verskyn het toe jy vir jou broer Esau gevlug het.
2Toe sê Jakob aan sy huisgesin en aan almal wat by hom was: Verwyder die vreemde gode wat onder julle is, en word rein, en verander julle klere.
3Laat ons opstaan en optrek na Bet-el; en ek sal daar 'n altaar maak vir God wat my geantwoord het op die dag van my benoudheid en by my was op die pad wat ek gegaan het.
4En hulle het aan Jakob al die vreemde gode gegee wat in hulle hand was, en al hulle oorringe wat in hulle ore was; en Jakob het hulle weggesteek onder die terpentynboom wat by Sigem was.
5Hulle het weggetrek, en die skrik van God was oor die stede wat rondom hulle was, en hulle het die seuns van Jakob nie agtervolg nie.
6Jakob het toe na Lus gekom wat in die land Kanaän is, dit is Bet-el, hy en al die mense wat by hom was.
7En hy het daar 'n altaar gebou en die plek Elbet-El genoem, omdat God daar aan hom verskyn het toe hy vir sy broer gevlug het.
8Maar Debora Rebekka se verpleegster het gesterf, en sy is onder Bet-el begrawe onder 'n eikeboom, en die naam daarvan is Allonbachuth genoem.
9God het weer aan Jakob verskyn toe hy uit Paddan-Aram uitkom, en hom geseën.
10Toe sê God vir hom: Jou naam is Jakob; jou naam sal nie meer Jakob genoem word nie, maar Israel sal jou naam wees; en hy het hom Israel genoem.
11God sê vir hom: Ek is God, die Almagtige; wees vrugbaar en vermeerder; 'n nasie en 'n m enigte van nasies sal uit jou wees, en konings sal uit jou lendene voortkom;
12En die land wat Ek aan Abraham en Isak gegee het, aan jou sal Ek dit gee, en aan jou nageslag ná jou sal Ek die land gee.
13God het van hom af opgegaan op die plek waar hy met hom gespreek het.
14En Jakob het 'n gedenksteen opgerig op die plek waar hy met hom gespreek het, 'n gedenksteen van klip; en hy het 'n drankoffer daarop uitgegooi en olie daarop gegooi.
15Jakob het die plek genoem waar God met hom gespreek het, Bet-el.
16En hulle het van Bet-el af weggetrek; en daar was nog 'n entjie om na Efrat te kom, en Ragel het barensnood gekry en sy het swaar gebaar.
17En toe sy in die harde kraam was, sê die vroedvrou vir haar: Moenie vrees nie; jy sal ook hierdie seun hê.
18En terwyl haar siel besig was om te vertrek, want sy het gesterf, het sy hom Benoni genoem; maar sy vader het hom Benjamin genoem.
19En Ragel het gesterwe en is begrawe op die pad na Efrat, dit is Betlehem.
20Jakob het 'n gedenksteen op haar graf opgerig; dit is die gedenksteen van Ragel se graf tot vandag toe.
21En Israel het weggetrek en sy tent oopgespan anderkant die toring van Edar.
22En toe Israel in daardie land gewoon het, het Ruben gegaan en gemeenskap met Bilha, sy vader se byvrou, en Israel het dit gehoor. En die seuns van Jakob was twaalf;
23Die seuns van Lea; Ruben, Jakob se eersgeborene, en Simeon en Levi en Juda en Issaskar en Sébulon;
24Die seuns van Ragel; Josef en Benjamin:
25En die seuns van Bilha, die slavin van Ragel; Dan en Naftali:
26En die seuns van Silpa, die slavin van Lea; Gad en Aser: dit is die seuns van Jakob wat vir hom in Paddan-Aram gebore is.
27Jakob het by sy vader Isak aangekom in Mamre, in die stad Arba, dit is Hebron, waar Abraham en Isak as vreemdelinge vertoef het.
28En die dae van Isak was honderd en tagtig jaar.
29En Isak het toe gesterwe, en hy is by sy volk versamel, oud en volledig in jare, en sy seuns Esau en Jakob het hom begrawe.

Kleurmerk

Deel

Kopieer

None

Wil jy jou kleurmerke oor al jou toestelle gestoor hê? Teken in of teken aan

YouVersion gebruik koekies om jou ervaring persoonlik te maak. Deur ons webwerf te gebruik, aanvaar jy ons gebruik van koekies soos beskryf in ons Privaatheidsbeleid