Deuteronomium Deuteronomium 32
Deuteronomium 32
Gedagtes van die verlede
1Luister, o hemele, en Ek sal spreek; en hoor, o aarde, die woorde van my mond.
2My leer sal drup soos die reën, my spraak sal drup soos die dou, soos die klein reën op die sagte kruie en soos die buie op die gras.
3Omdat ek die Naam van die HERE sal verkondig; gee grootheid aan onse God.
4Hy is die Rots, sy werk is volmaak, want al sy weë is oordeel: 'n God van waarheid en sonder ongeregtigheid, regverdig en reg is Hy.
5Hulle het hulleself verderf, hulle vlek is nie die vlek van sy kinders nie: hulle is 'n verkeerde en krom geslag.
6Vergeld julle die HERE so, o dwase en onverstandige volk? Is dit nie jou vader wat jou gekoop het nie? Het Hy jou nie gemaak en jou bevestig nie?
7Dink aan die dae van ouds, let op die jare van baie geslagte; vra jou vader, en hy sal jou te kenne gee; jou oudstes, en hulle sal jou vertel.
8Toe die Allerhoogste hulle erfdeel aan die nasies verdeel het, toe hy die seuns van Adam van mekaar geskei het, het hy die grense van die volk vasgestel volgens die getal van die kinders van Israel.
9Want die deel van die HERE is sy volk; Jakob is die lot van sy erfdeel.
10Hy het hom gevind in 'n woestynland en in die woeste huilende woestyn; hy het hom rondgelei, hy het hom opdrag gegee, hy het hom soos 'n oogappel bewaar.
11Soos 'n arend sy nes opwek, oor sy kleintjies fladder, sy vlerke uitsprei, hulle neem, hulle op sy vlerke dra;
12So het die HERE alleen hom gelei, en daar was geen vreemde god by hom nie.
13Hy het hom op die hoogtes van die aarde laat ry, om die opbrings van die veld te eet; en hy het hom heuning uit die rots laat suig en olie uit die kliprots;
14Botter van koeie en melk van kleinvee, met vet van lammers, en ramme van die ras van Basan, en bokke, met die vet van niere van koring; en jy het die suiwer bloed van die druif gedrink.
15Maar Jesurun het vet geword en geskop; jy het vet geword, jy het dik geword, jy is oortrek met vet; toe het hy God verlaat wat hom gemaak het, en die Rots van sy verlossing ligtelik geag.
16Hulle het hom tot ywer uitgelok deur vreemde gode, met gruwels het hulle hom tot toorn geterg.
17Hulle het aan duiwels geoffer, nie aan God nie; aan gode wat hulle nie geken het nie, aan nuwe gode wat nuut opgekom het, vir wie julle vaders nie gevrees het nie.
18Aan die Rots wat jou verwek het, is jy ondenkbaar en vergeet God wat jou gevorm het.
19En toe die HERE dit sien, het Hy van hulle 'n afsku gehad vanweë die terging van sy seuns en sy dogters.
20En hy sê: Ek sal my aangesig vir hulle verberg, Ek sal sien wat hulle einde sal wees; want hulle is 'n baie verkeerde geslag, kinders in wie geen geloof is nie.
21Hulle het my tot jaloesie beweeg oor dit wat nie God is nie; hulle het My geterg deur hulle nietighede, en Ek sal hulle jaloers maak op die wat geen volk is nie; Ek sal hulle terg by 'n dwase nasie.
22Want 'n vuur is aangesteek in my toorn en dit sal brand tot in die doderyk, en dit sal die aarde met sy opbrings verteer en die fondamente van die berge aan die brand steek.
23Ek sal onheil op hulle hoop; Ek sal my pyle op hulle spandeer.
24Hulle sal verbrand word van honger en verteer word deur brandende hitte en bittere verwoesting; ook sal Ek die tande van diere op hulle stuur, met die gif van slange van die stof.
25Die swaard van buite en die skrik van binne sal die jongman sowel as die maagd vernietig, ook die suigeling met die man met grys hare.
26Ek het gesê: Ek sal hulle in hoeke verstrooi, Ek sal die gedagtenis aan hulle onder die mense laat ophou.
27Was dit nie dat ek die toorn van die vyand gevrees het nie, dat hulle teëstanders hulle nie vreemd sou gedra en dat hulle sou sê: Ons hand is hoog, en die HERE het dit alles nie gedoen nie.
28Want hulle is 'n nasie sonder raad, en daar is geen verstand in hulle nie.
29Ag, dat hulle wys was, dat hulle dit verstaan het, dat hulle op hulle einde sou ag slaan!
30Hoe sou een duisend jaag en twee tienduisend op die vlug slaan as hulle Rots hulle nie verkoop het en die HERE hulle toegesluit het nie?
31Want hulle rots is nie soos ons Rots nie, selfs ons vyande is regters.
32Want hulle wingerdstok is van die wingerdstok van Sodom en van die velde van Gomorra; hulle druiwe is druiwe van gal, hulle trosse is bitter;
33Hulle wyn is die gif van drake en die wrede gif van adders.
34Is dit nie by my opgegaar en onder my skatte verseël nie?
35Aan My behoort wraak en vergelding; hulle voet sal wankel op die regte tyd, want die dag van hulle onheil is naby, en die dinge wat oor hulle kom, maak gou.
36Want die HERE sal sy volk oordeel en Hom oor sy dienaars bekeer as Hy sien dat hulle krag weg is, en daar is niemand wat opgesluit of oorgebly het nie.
37En hy sal sê: Waar is hulle gode, hulle rots op wie hulle vertrou het?
38Wie het die vet van hulle slagoffers geëet en die wyn van hulle drankoffers gedrink? laat hulle opstaan en jou help en jou beskerming wees.
39Kyk nou dat ek dit is en dat daar geen god by my is nie. Ek maak dood en maak lewend; Ek wond en ek genees, en daar is niemand wat uit my hand kan red nie.
40Want ek hef my hand op na die hemel en sê: Ek lewe vir ewig.
41As ek my glinsterende swaard slyp en my hand die oordeel aangryp; Ek sal wraak uitoefen aan my vyande en die wat My haat, vergeld.
42Ek sal my pyle dronk maak van bloed, en my swaard sal vleis eet; en dit met die bloed van die gesneuweldes en van die gevangenes, van die begin van die wraak op die vyand.
43Verbly julle, o nasies, met sy volk, want Hy sal die bloed van sy dienaars wreek en wraak uitoefen aan sy teëstanders en genadig wees teenoor sy land en sy volk.
44En Moses het gekom en al die woorde van hierdie lied voor die ore van die volk gespreek, hy en Hoséa, die seun van Nun.
45En Moses het klaargemaak om al hierdie woorde tot die hele Israel te spreek:
46En hy sê vir hulle: Rig julle harte op al die woorde wat ek vandag onder julle getuig, wat julle julle kinders sal beveel om te onderhou om te doen, al die woorde van hierdie wet.
47Want dit is vir julle nie tevergeefs nie; want dit is julle lewe; en deur hierdie saak sal julle julle dae verleng in die land waarheen julle deur die Jordaan trek om dit in besit te neem.
48En die HERE het dieselfde dag met Moses gespreek en gesê:
49Klim op hierdie berg Abarim, na die berg Nebo, wat in die land Moab is, wat teenoor Jerigo lê; en kyk na die land Kanaän wat Ek aan die kinders van Israel as besitting gee.
50En sterf op die berg waarheen jy opklim, en word by jou volk versamel; soos jou broer Aäron op die berg Hor gesterf het en by sy volk versamel is.
51Omdat julle teen My oortree het onder die kinders van Israel by die waters van Meriba-Kades, in die woestyn Sin; omdat julle My nie onder die kinders van Israel geheilig het nie.
52Maar jy sal die land voor jou sien; maar jy mag nie daarheen gaan na die land wat Ek aan die kinders van Israel gee nie.
Tans Gekies:
Deuteronomium Deuteronomium 32: CAB23
Kleurmerk
Deel
Kopieer
Wil jy jou kleurmerke oor al jou toestelle gestoor hê? Teken in of teken aan
The Bible in Contemporary Afrikaans
Copyright © 2023, by City Bible Foundation ®
Used by permission of City Bible Foundation ® All rights reserved worldwide.