Handelinge 17:22-34

Toe gaan Paulus in die middel van die heuwel van Mars staan en sê: Manne van Athene, ek sien dat julle in alles te bygelowig is. Want toe ek verbygaan en julle goddeloosheid aanskou, het ek 'n altaar gevind met hierdie opskrif: AAN DIE ONBEKENDE GOD. Wie julle dan onwetend aanbid, hom verkondig Ek julle. God wat die wêreld en alles daarin gemaak het, aangesien Hy Here van hemel en aarde is, woon nie in tempels wat met hande gemaak is nie; Ook word hy nie met mensehande aanbid asof hy iets nodig het nie, omdat Hy aan alle lewe en asem en alles gee; En Hy het uit een bloed al die nasies van mense gemaak om op die hele aarde te woon, en het vooraf bepaalde tye en die grense van hulle woonplek bepaal; dat hulle die Here sou soek, as hulle Hom miskien kon aanvoel en Hom vind, al is Hy nie ver van elkeen van ons af nie. Want in Hom lewe ons, beweeg ons en bestaan ons; soos sommige van julle digters ook gesê het: Want ons is ook sy nageslag. Aangesien ons dan die nageslag van God is, behoort ons nie te dink dat die Godheid soos goud of silwer of klip is wat deur kuns en mens se plan gegraveer is nie. En na die tye van hierdie onkunde het God geknipoog; maar nou beveel alle mense oral om hulle te bekeer: Omdat Hy 'n dag bepaal het waarop Hy die wêreld in geregtigheid sal oordeel deur die man wat Hy aangestel het; waarvan Hy aan alle mense versekering gegee het deurdat Hy Hom uit die dode opgewek het. En toe hulle hoor van die opstanding van die dooies, het sommige gespot, en ander het gesê: Ons sal jou weer van hierdie saak hoor. Toe het Paulus onder hulle weggegaan. Maar sekere manne het hom aangehang en geglo: onder wie was Dionisius, die Areopagiet, en 'n vrou met die naam van Damaris, en ander saam met hulle.