2 Samuel 2 Samuel 12

2 Samuel 12
Die HERE stuur Natan na Dawid toe
1En die HERE het Natan na Dawid toe gestuur. En hy het na hom gekom en vir hom gesê: Daar was twee manne in een stad; die een ryk en die ander arm.
2Die ryk man het baie kleinvee en beeste gehad:
3Maar die arm man het niks gehad nie, behalwe een klein ooilammetjie wat hy gekoop en opgevoed het, en dit het saam met hom en sy kinders grootgeword; dit het van sy eie spys geëet en uit sy eie beker gedrink en in sy boesem gelê en was vir hom soos 'n dogter.
4En daar het 'n reisiger na die ryk man gekom, en hy het gespaar om van sy eie kleinvee en van sy eie beeste te neem, om te sorg vir die reisiger wat na hom gekom het; maar hy het die lam van die arme man geneem en dit berei vir die man wat na hom toe gekom het.
5En Dawid se toorn het baie teen die man ontvlam; en hy sê vir Natan: So waar as die HERE leef, die man wat hierdie ding gedoen het, sal sekerlik sterwe.
6En hy moet die lam viervoudig teruggee, omdat hy hierdie ding gedoen het en omdat hy geen medelye gehad het nie.
7En Natan sê vir Dawid: Jy is die man. So sê die HERE, die God van Israel: Ek het jou as koning oor Israel gesalf en jou uit die hand van Saul gered;
8En Ek het aan jou die huis van jou heer en die vroue van jou heer in jou boesem gegee en die huis van Israel en Juda aan jou gegee; en as dit te min was, sou ek jou bowendien sulke en sulke dinge gegee het.
9Waarom het jy die gebod van die HERE verag om te doen wat verkeerd is in sy oë? jy het Uría, die Hetiet, met die swaard gedood en sy vrou as vrou geneem en hom met die swaard van die kinders van Ammon gedood.
10Nou dan sal die swaard nooit uit jou huis wyk nie; omdat jy my verag het en die vrou van Uría, die Hetiet, vir jou as vrou geneem het.
11So sê die HERE: Kyk, Ek sal onheil teen jou verwek uit jou eie huis, en Ek sal jou vroue voor jou oë neem en hulle aan jou naaste gee, en hy sal met jou vrouens gemeenskap het voor die oë van hierdie son.
12Want jy het dit in die geheim gedoen, maar Ek sal hierdie ding doen voor die hele Israel en voor die son.
13Toe sê Dawid vir Natan: Ek het gesondig teen die HERE. Toe sê Natan vir Dawid: Die HERE het ook jou sonde weggeneem; jy sal nie sterwe nie.
14Maar omdat jy deur hierdie daad groot aanleiding gegee het aan die vyande van die HERE om te laster, sal ook die kindjie wat vir jou gebore is, sekerlik sterwe.
15En Natan het na sy huis gegaan. En die HERE het die kind wat Urija se vrou vir Dawid gebaar het, geslaan, en dit was baie siek.
16Dawid het dan God gesmeek vir die kind; en Dawid het gevas en ingegaan en die hele nag op die aarde gelê.
17En die oudstes van sy huis het opgestaan en na hom gegaan om hom van die aarde op te wek; maar hy wou nie, en hy het nie saam met hulle brood geëet nie.
18En op die sewende dag het die kind gesterwe. En die dienaars van Dawid was bang om hom te vertel dat die kind dood was, want hulle het gesê: Kyk, terwyl die kind nog gelewe het, het ons met hom gespreek, en hy het nie na ons stem geluister nie; hoe sal hy homself dan kwel as sê ons vir hom dat die kind dood is?
19Maar toe Dawid sien dat sy dienaars fluister, het Dawid gemerk dat die kind dood was; daarom het Dawid vir sy dienaars gesê: Is die kind dood? En hulle sê: Hy is dood.
20Toe het Dawid van die aarde af opgestaan en hom gewas en hom gesalf en sy klere verander en in die huis van die HERE gekom en aanbid; en as hy dit gevra het, het hulle hom brood voorgesit, en hy het geëet.
21Toe sê sy dienaars vir hom: Wat is dit vir iets wat jy gedoen het? U het gevas en geween oor die kind terwyl dit nog gelewe het; maar toe die kind dood was, het jy opgestaan en brood geëet.
22Toe sê hy: Terwyl die kind nog gelewe het, het ek gevas en geween, want ek het gesê: Wie kan weet of God my genadig sal wees, dat die kind kan lewe?
23Maar nou is hy dood, waarom moet ek vas? kan ek hom weer terugbring? Ek sal na hom toe gaan, maar hy sal nie na my terugkeer nie.
24En Dawid het sy vrou Bátseba getroos en by haar ingegaan en met haar gemeenskap gehad; en sy het 'n seun gebaar, en hy het hom Salomo genoem; en die HERE het hom liefgehad.
25En hy het deur die hand van die profeet Natan gestuur; en hy het hom Jedidja genoem ter wille van die HERE.
26En Joab het teen Rabba van die kinders van Ammon geveg en die koninklike stad ingeneem.
27En Joab het boodskappers na Dawid gestuur en gesê: Ek het teen Rabba geveg en die waterstad ingeneem.
28Versamel dan nou die res van die volk en laer op teen die stad en neem dit in, sodat ek nie die stad inneem en dit na my naam genoem word nie.
29En Dawid het die hele volk bymekaar laat kom en na Rabba gegaan en daarteen geveg en dit ingeneem.
30En hy het hulle koning se kroon van sy hoof afgehaal, waarvan die gewig 'n talent goud was met die edelgesteentes, en dit is op Dawid se kop gesit. En hy het die buit van die stad in groot menigte uitgebring.
31En hy het die manskappe wat daarin was, uitgebring en hulle onder sae en onder ystereë en onder ysterbyle gesit en hulle deur die steenoond laat trek; en so het hy gedoen met al die stede van die kinders van Ammon. En Dawid en die hele volk het na Jerusalem teruggekeer.

Kleurmerk

Deel

Kopieer

None

Wil jy jou kleurmerke oor al jou toestelle gestoor hê? Teken in of teken aan

YouVersion gebruik koekies om jou ervaring persoonlik te maak. Deur ons webwerf te gebruik, aanvaar jy ons gebruik van koekies soos beskryf in ons Privaatheidsbeleid