Дзеі святых Апосталаў Раздзел 10

Раздзел 10
1 # Мц. 8:5; Лк. 7:2 А ў Цэзарэі жыў адзін чалавек, на імя Карнэлій, сотнік кагорты, званай Італійскай,
2пабожны і богабаязны з усім домам сваім, які рабіў шматлікія міласціны народу ды заўсёды маліўся да Бога.
3 # Лк. 1:22 Каля дзявятай гадзіны дня ён у з’яве выразна ўбачыў анёла Божага, што ўваходзіў да яго і казаў яму: «Карнэлію!»
4 # Лк. 1:12 Ён жа, углядаючыся ў яго, ахоплены страхам, сказаў: «Што, гаспадару?» Той жа сказаў яму: «Малітвы твае і міласціны твае падняліся на ўспамін перад абліччам Бога.
5Дык зараз жа пашлі людзей у Ёпу і запрасі нейкага Сімона, званага Пётрам.
6Ён гасціць у нейкага гарбара Сімона, якога дом каля мора. Ён скажа табе, што трэба табе рабіць.»
7Калі адышоў анёл, які з ім гутарыў, ён паклікаў двух сваіх дамоўнікаў і богабаязнага жаўнера, з тых, што былі яму падначалены,
8расказаў ім усё, і паслаў іх у Ёпу.
9На другі дзень, калі яны былі ў дарозе ды набліжаліся да горада, Пётра каля шостай гадзіны ўзышоў на дах, каб памаліцца.
10І, калі адчуў ён голад і захацелася яму есці, пакуль гатавалі яму, найшло на яго захапленне,
11 # Мц. 3:16; Адкр. 4:1 і ён убачыў адкрытае неба ды нейкую пасудзіну, што навісала, падобную да вялікага абруса, які за чатыры канцы спускалі да яго на зямлю,
12на ёй былі ўсякія чатырохногія зямлі, звяры, гады і птушкі нябесныя.
13І азваўся голас да яго: «Устань, Пётра, забівай і еж!»
14А Пётра гаворыць: «Ніякім чынам, Госпадзе, бо я ніколі не еў нічога паганага і нячыстага».
15 # Мц. 15:11; Мк. 7:15; Рым. 14:14; 1Кар. 10:25; 1Цім. 4:4; Ціт. 1:15 І голас ізноў паўторна азваўся да яго: «Што Бог ачысціў, не называй таго нячыстым».
16І сталася гэта тройчы, і зараз жа тая пасудзіна была ўзята ў неба.
17І калі Пётра разважаў у сабе, што можа азначаць з’ява, якую бачыў, вось, перад брамай затрымаліся тыя, што былі пасланы Карнэліем, і пыталіся пра дом Сімона.
18Яны пыталіся ўголас, ці тут гасціць Сімон, называны Пётрам.
19А ў той час, як Пётра разважаў пра з’яву, Дух сказаў яму: «Вось, тры мужчыны пытаюцца пра цябе,
20дык устань і сыдзі на ніз ды ідзі з імі, не сумняваючыся, бо Я іх паслаў».
21І, сышоўшы, Пётра сказаў мужам, пасланым ад Карнэлія да яго: «Вось, я той, якога шукаеце; што за прычына, дзеля якой вы прыйшлі?»
22Яны сказалі: «Сотнік Карнэлій, чалавек справядлівы і богабаязны, аб чым можа засведчыць увесь народ юдэйскі, атрымаў ад анёла святога даручэнне паклікаць цябе ў свой дом і выслухаць тое, што ты скажаш».
23Тады ён, запрасіўшы іх, прыняў як гасцей. А на другі дзень Пётра, узняўшыся, у таварыстве некаторых братоў з Ёпы разам з імі выбраўся ў дарогу.
24На другі дзень прыбылі ў Цэзарэю; Карнэлій жа чакаў іх, склікаўшы сваіх сваякоў і блізкіх прыяцеляў.
25І сталася, калі Пётра ўваходзіў, Карнэлій выйшаў яму насустрач, паў яму да ног і пакланіўся.
26 # Адкр. 19:10 Пётра ж падняў яго, кажучы: «Устань, бо і я такі самы чалавек».
27І, гутарачы з ім, увайшоў у дом, і знайшоў там шмат сабраўшыхся,
28 # Ян. 4:9; Гал. 2:12; Эф. 3:6 і сказаў ім: «Вы ведаеце, што юдэю нельга мець адносіны з чужынцамі. Але Бог мне паказаў, што ніводнага чалавека нельга назваць паганым і нячыстым.
29Таму вось, запрошаны, я, без сумнення, прыбыў. Дык цяпер пытаюся, навошта вы мяне запрасілі?»
30 # Мц. 28:3; Мк. 16:5; Лк. 24:4 І Карнэлій гаворыць: «Чатыры дні таму а дзявятай гадзіне я посціў і маліўся я ў сваім доме, і вось, паўстаў перада мною муж у бліскучым адзенні,
31 # Геб. 6:10 і гаворыць: “Карнэлій, твая малітва выслухана, і прыгаданы твае міласціны перад абліччам Божым.
32Дык пашлі ў Ёпу і пакліч Сімона, званага Пётрам; ён гасціць у доме Сімона гарбара каля мора, і ён, прыйшоўшы, скажа табе”.
33Дык я паслаў, не марудзячы, па цябе, і ты добра зрабіў, што прыйшоў. Цяпер усе мы стаім перад абліччам Бога, каб паслухаць усяго, што табе Бог даручыў».
34 # Паўт. Зак. 10:17; 1Пёт. 1:17; Рым. 2:11; Гал. 2:6; Эф. 6:9 Тады Пётра, адкрыўшы вусны, сказаў: «Я сапраўды пераконваюся, што Бог не зважае на асобу,
35 # Мц. 8:11; Ян. 10:12, 16; Рым. 2:27; 1Кар. 12:13; Эф. 2:13, 14 але ў кожным народзе мілы яму той, хто баіцца Яго і служыць справядлівасці.
36Паслаў Ён Сваё Слова сынам Ізраэля, абвяшчаючы добрую вестку пра супакой праз Ісуса Хрыста; Ён – Госпад усіх.
37 # Лк. 4:14 Вы ведаеце, што сталася ва ўсёй Юдэі, пачынаючы ад Галілеі, пасля хросту, які прапаведаваў Ян;
38 # Мц. 4:23; Лк. 4:18; Ян. 1:32 пра Ісуса з Назарэта, як намасціў Яго Бог Духам Святым і магутнасцю, і Ён хадзіў, чынячы дабро і аздараўляючы ўсіх апанаваных дэманамі, бо Бог быў з Ім.
39 # 1Пёт. 2:24; Гал. 3:13 І мы – сведкі ўсяго, што Ён учыніў у зямлі Юдэйскай і ў Ерузаліме; Яго і забілі, павесіўшы на дрэве.
40 # Мц. 12:39; Ян. 2:19; 1Кар. 15:4 Але Бог уваскрасіў Яго на трэці дзень і даў Яму аб’яўляцца,
41 # Мц. 28:7; Лк. 24:30; Ян. 14:17 ды не ўсяму народу, але сведкам, выбраным наперад Богам, нам, якія з Ім елі і пілі пасля таго, як Ён уваскрос з мёртвых.
42 # Мц. 28:19; Ян. 5:22; Рым. 14:9; 2Цім. 4:1; 1Пёт. 4:5 І Ён нам загадаў прапаведаваць народу і сведчыць, што Ён – Той, Які ўстаноўлены Богам за суддзю жывых і мёртвых.
43 # Ян. 3:16; Рым. 10:11; Гал. 3:22 І ўсе прарокі сведчаць аб тым, што кожны, хто верыць у Яго, атрымае адпушчэнне грахоў праз імя Яго».
44І калі Пётра яшчэ гаварыў гэта, Дух Святы сышоў на ўсіх, якія слухалі слова.
45Дык веруючыя з абрэзаных, што прыйшлі з Пётрам, былі надта здзіўлены, што дар Духа Святога выліты быў таксама на паганаў,
46 # Мк. 16:17 бо чулі, што яны гавораць мовамі і славяць Бога. Тады азваўся Пётра:
47 # Мц. 28:19 «Хто можа адабраць ваду, каб не былі ахрышчаны, ў тых, якія атрымалі Духа Святога, як і мы?»
48 # 1Кар. 1:14 І загадаў іх хрысціць у імя Ісуса Хрыста. Тады прасілі яго затрымацца некалькі дзён.

Kleurmerk

Deel

Kopieer

None

Wil jy jou kleurmerke oor al jou toestelle gestoor hê? Teken in of teken aan

Video's vir Дзеі святых Апосталаў Раздзел 10