Gewilde Bybelverse vanaf Lukás 23

Deel

Isá ye hoór de, “Ó Baf, itará re maf goró; kiyólla-hoilé itará kii gorér de híyan itará no zane.” Baade ítara loṭári mari ítarar bútore Íbar hoorsuor ore bák goijjé.

Isá ye yóggwa re hoór de, “Añí tuáñre sóiyi hoóir, aijja tuñí Añr fúañti jonnotul-férodus ot óiba.”

Tarfore yóggwa ye hoór de, “Ó Isá, Tuñí Nizor raijjot aibá de októt añré yaad raikkó.”

Hétunot Isá ye eggwá ḍoóñr abase guzori hoór de, “Ó Baf, Tuáñr át ot Añr ruh gosáidiyi.” Híyan hoói baade Íba entehal óigiyoi.

Ítara zeñtté Matár Mala hoó de zaga híyan ot foóñicce, héṛe ítara Íba re edde hé acámi gún ore kúruc ot díye, ezzon ore Íbar den ḍák ottu edde ar ezzon ore Íbar ban ḍák ottu.

Héñtte duúñijjar baró wa ánik baijjé, héñtte lóti tin nwá báze fán guñṛa mulluk andár ói accíl, kiyólla-hoilé beile foór díya bon gorífelaiye; aar baitul-mukaddos or foroda gán fáṛi dui bák óigiyoi.

Ziyán óiye híyan dekí Romi cáape Allar taarif gorí hoór de, “Sóiyi e Manúc cwa behosúr accíl!”