Gewilde Bybelverse vanaf ۲-کُرِنتھِیوں 5

Deel

ایس لئی جے کوئی مسِیح وِچ اے۔ تے اوہ نواں مخلُوق اے پرانیاں شیواں جاندِیاں رہیاں۔ ویکھو اوہ نَوِیاں ہوگِئیاں۔

جیہڑا گُناہ توں واقف نئیں سی اوسے نُوں اوس ساڈے لئی گُناہ ٹھہرایا۔ تاں جو اسی اوہدے وِچ ہو کے خُدا دی راست بازی ہو جائیے۔

کیوں جو اسی اِیمان نال ٹُرنے آں نا اَکھّیں ویکھے اُتّے۔

تے سارِیاں شیواں خُدا ولّوں نیں۔ جِس مسِیح دی راہِیں اپنے نال ساڈا میل کر لیا تے میل دی خِدمت ساڈے سپُرد کِیتی۔ مطلب ایہہ اے پئی خُدا نے مسِیح وِچ ہو کے اپنے نال دُنیا دا میل کر لیا تے اوہناں دِیاں تقصِیراں نُوں اوہناں دے ذِمّے نا لایا۔ تے اوس میل دا سنیہا سانُوں سونپ دِتّا اے۔

سو اسی مسِیح دے ایلچی آں۔ جیویں خُدا ساڈی راہِیں مِنّت کر دا اے اسی مسِیح ولّوں مِنّت کرنے آں پئی خُدا نال میل کرو۔

تے اوہ ایس لئی ساریاں لئی مویا پئی جیہڑے جِیوندے نیں اوہ اگّے نُوں اپنے واسطے نا جیون سگوں اوہدے لئی جیہڑا اوہناں واسطے مویا تے فیر جی اُٹھیا۔ سو ہُن توں اسی کِسے نُوں جِسم ولّوں نا سنجھاناں گے۔ آں بھانویں مسِیح نُوں وی جِسم ولّوں جانیا سی۔ پر ہُن توں نا جاناں گے۔

کیوں جو مسِیح دی مُحبّت سانُوں لاچار کر دیندی اے۔ ایس لئی پئی اسی ایہہ سمجھنے آں پئی جد اِک ساریاں لئی مویا۔ تے سارے مر گئے۔