Gewilde Bybelverse vanaf ۲-کُرِنتھِیوں 12

Deel

پر اوس مَینُوں آکھیا پئی میرا فضل تیرے لئی بہتیرا اے۔ کیوں جو میری قُدرت کمزوری وِچ پُوری ہوندی اے سو مَیں بڑی خُوشی نال اپنیاں کمزوریاں اُتّے فخر کراں گا۔ تاں جو مسِیح دی قُدرت میرے اُتّے رہے۔

ایس لئی مَیں مسِیح دی خاطر کمزوری وِچ۔ بے عزّتِیاں وِچ۔ لوڑاں وِچ۔ ستائے جان وِچ۔ تنگِیاں وِچ خُوش آں۔ کیوں جو جد مَیں کمزور ہوناں آں۔ اوسے ویلے زور والا ہوناں آں۔

تے جے فخر کرنا چاہاں وی۔ تے مُورکھ نا ٹھہراں گا۔ ایس لئی پئی سَچ بولاں گا۔ پر تَد وی رُکیا رہنا آں۔ تاں جو کوئی مَینُوں اوہدے نالوں وَدّھ نا سمجھے جِہیا مَینُوں ویکھدا اے۔ یا میرے کولوں سُندا اے۔ تے الہاماں دے بُہتے ہون دے سببّوں پئی متے مَیں پُھل نا جاواں میرے جِسم وِچ کنڈا چوبھیا گیا اے۔ یعنی شیطان دا گھلّیا ہویا تاں جو مَینُوں ہُورے مارے تے مَیں پُھل نا جاواں۔