Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ Y-Markôs 14

Pín

Leh anăn Ñu lač, “Aba, Ơ Ama ơi, jih jang mnơ̆ng Ih dưi ngă sơăi. Mă mđuĕ hĕ atŏ anei mơ̆ng Kâo. Amâo djŏ tui si klei Kâo čiăng ôh, ƀiădah tui si klei Ih pô čiăng.”

Brei diih kăp răng bĕ leh anăn wah lač, čiăng kơ diih amâo lĕ hlăm klei mplư ôh. Mngăt čiăng snăk, ƀiădah kđeh jing awăt.”

Kâo lač kơ diih sĭt nik, ti anôk arăng mtô klei mrâo mrang jăk tar ƀar lăn ala, arăng srăng yăl dliê klei mniê anei ngă leh, čiăng bi hdơr kơ ñu.”

Ñu lač kơ digơ̆, “Ai tiê Kâo ênguôt snăk păt čiăng djiê. Dôk tinei leh anăn kăp răng bĕ.”

Êjai diñu dôk huă ƀơ̆ng, Yêsu mă kpŭng, wah lač klei bi mni, kjoh kpŭng anăn, leh anăn brei kơ digơ̆ leh anăn lač, “Mă bĕ; anei jing asei mlei Kâo.”

Leh anăn Ñu mă atŏ. Leh wah lač klei bi mni, Ñu brei atŏ anăn kơ digơ̆, leh anăn jih jang digơ̆ mnăm. Yêsu lač kơ digơ̆, “Anei jing êrah Kâo, êrah kơ klei bi mguôp tuh brei kơ lu mnuih.

Yêsu lač kơ diñu, “Jih jang diih srăng klah đuĕ lui Kâo; kyuadah Klei Aê Diê Blŭ čih leh, ‘Kâo srăng čăm mgăt biăp, leh anăn jih jang biăp srăng klah đuĕ mdê mdê.’

Kgŭ nao bĕ drei. Nĕ anei, pô lhiăr kơ Kâo truh leh.”

Yêsu lač kơ gơ̆, “Sĭt nik Kâo lač kơ ih, mlam anei yơh, êlâo kơ mnŭ knô kdjô̆ dua blư̆, ih srăng hngah kơ Kâo tlâo blư̆.”