BİZİ DÜŞ KIRIKLIĞINA UĞRATMAYAN UMUT

Linda Cucci

“Böylece imanla aklandığımıza göre, Rabbimiz İsa Mesih sayesinde Tanrı'yla barışmış oluyoruz. İçinde bulunduğumuz bu lütfa Mesih aracılığıyla, imanla kavuştuk ve Tanrı'nın yüceliğine erişmek umuduyla övünüyoruz. Yalnız bununla değil, sıkıntılarla da övünüyoruz. Çünkü biliyoruz ki, sıkıntı dayanma gücünü, dayanma gücü Tanrı'nın beğenisini, Tanrı'nın beğenisi de umudu yaratır. Umut düş kırıklığına uğratmaz. Çünkü bize verilen Kutsal Ruh aracılığıyla Tanrı'nın sevgisi yüreklerimize dökülmüştür.”—Romalılar 5:1-5

Aklanma. Esenlik. Sınırsız erişim. UMUT! Bu, İsa aracılığıyla Tanrı'dan aldığımız şeydir. Romalılar kitabının ilk dört bölümünün hemen hemen tamamını, kutsal ve mükemmel bir Tanrı'nın önünde durmayı ne kadar hak etmediğimizi anlatarak, günahımızın neden olduğu ayrılığın ana hatlarını çizerek, İsa gelmeden önce Tanrı'nın yanındaki duruşumuzu açıklayarak geçirdikten sonra, Elçi Pavlus burada İsa'ya olan imanımız aracılığıyla lütufla aldığımız şeylere yöneliyor. Soru ... NEDEN?

Tanrı niçin umutsuz, çaresiz günahkarlara, Tanrı'ya yabancılaşmış olanlara (Koloseliler 1:21), Tanrı'nın düşmanlarına (Romalılar 5:10) böyle bir lütuf ve aklanma bağışlasın? Yüce Tanrı'nın bizlere yönelik davranışlarının tek bir açıklaması vardır: SEVGİ! Bu, bugünkü metinden birkaç ayet sonra Romalılar 5:8'de netleşiyor: "Tanrı ise bizi sevdiğini şununla kanıtlıyor: Biz daha günahkarken, Mesih bizim için öldü." Rab, iyiliğiyle, şefkatiyle, merhametiyle, "kurtuluşa, günahlarımızın bağışına sahip olduğumuz" Oğlu aracılığıyla bizi Kendisiyle barıştırdı (Koloseliler 1:14).

İsa sonsuz uçurumu kapattı. O’nun lütfuyla artık en kutsal yere girebiliriz. Utanmadan ama O'nun bizi asla reddetmeyeceğinden emin olarak, peçesiz yüzlerle tahtına yaklaşabiliriz. Tanrı'nın içimizde yaşayan Ruhu, O'nun kalıcı sevgisinin kanıtıdır!

Yalnızca bu nedenle . . . O'nun SEVGİSİ nedeniyle imanla aklandık ve Tanrı'yla barış halindeyiz. Artık bizi bağlayan günahın cezası altında yaşamıyoruz. Artık umutsuzluğun ve çaresizliğin yükü altında ezilmiyoruz, çünkü günahın çoğaldığı yerde, lütuf geldi, bizi düş kırıklığına uğratmaz; canlarımız için bir gemi demiri görevi görür, Mesih'in bizim için yaptıklarını bize hatırlatır ve bizi Mesih'te bekleyen şeye yöneltir. Bu umut sayesinde "sıkıntılarımızla övünebiliriz."

Görüyorsunuz, sıkıntılarımız bizi kutsayan Kişi için önemlidir. O'nun arzusu bunu, imanımızı oluşturmak, bizi geliştirmek, güçlendirmek ve O'nunla yakınlaştırmak için kullanmaktır. Devam etmemiz için gereken gücü yalnızca O sağlayabilir. İsteğimizi O'na teslim etmek için yaptığımız seçim, ruhsal olarak kaybolmuş bir dünyada O'nu temsil etmek için gereken karakteri geliştirecektir.

Öyleyse umutta sarsılmayalım, gözlerimizi imanımızın öncüsü ve tamamlayıcısına dikelim. Sevgisi her zaman korur, her zaman umut eder. Sevgi asla başarısız olmaz.

Durun ve Düşünün: Tanrı'nın sevgisi umudumuzu nasıl besler?

Uygulayın: Bu umudu başkalarıyla paylaşabileceğiniz yolların bir listesini yapın.

Dua edin: Umudumuzun kaynağı olan sevgisi ve lütfu için Rab'be şükredin.