UMUT VE ANIMSAMA

Janice Harley

“Ama şunu anımsadıkça umutlanıyorum: RAB'bin sevgisi hiç tükenmez, merhameti asla son bulmaz; her sabah tazelenir onlar, sadakatin büyüktür.”—Ağıtlar 3:21-23

Umudu düşündüğümde, bazen harika bir şeyin olacağını bilerek ve buna inanarak heyecana kapılırım. Ne zaman olacağını bilmiyorum. Nasıl olacağını bilmiyorum. Sadece ruhumun derinliklerinde, yüz bir defa ettiğim duaların yansıttığı yüreğimin arzusunun cevaplanacağına dair emin bir beklentim var. Rab'bin hayatımdaki iyiliğinin beni koruduğunu, bana yardım ettiğini, beni teselli ettiğini ve defalarca bana yol gösterdiğini hatırlayabiliyorum.

Ağıtlar Kitabı'nda Yeremya tüm zamanların en düşük seviyesinde. Tamamen Yeruşalim'in yarattığı bir trajedinin yasını tutuyordu. Umutsuz bir durum gibi görünen bir haldeydi. İnsanlar ona sırt çevirmişti ve sanki Tanrı bile onu terk etmişti. Umutsuzluğunun ilacı, Tanrı'nın yaptığı güzel şeyleri hatırlamaktı. Kendisi hakkında düşünmeyi bırakıp Tanrı'nın kim olduğunu anımsamaya başladı. Yeremya gibi, biz de kendimize odaklanmayı bırakıp düşüncelerimizi Tanrı'ya yöneltebildiğimizde zihniyetimiz yenilenecektir.

Hayatımda umutsuz bir arayış gibi görünen bir süreçten geçtiğim bir dönem oldu. Sekiz yıllık uzun bir dönem boyunca bir bebek sahibi olmaya çalıştım. Bir bebeğin özlemini çekiyordum. Bir bebek için dua ettim. Bir bebek, bir oğul için ağladım, yalvardım ve yakardım. Birbiri ardına başarısız hamilelikler, düşük üstüne düşük yaşadım. Kayıp üstüne kayıplara ağıt yaktım.

Fakat bu süre zarfında benim de umudum vardı. . . Tanrı'nın dualarıma cevap vereceği umudu. Umut kendinden emin bir beklentidir. Umut, henüz gerçekleşmemiş bir şeyin gerçekten olacağına dair huzurlu bir güvencedir. Umudum vardı, çünkü sevgi dolu Babam'ın iyiliğini ve sadakatini hatırlayabiliyordum.

Umut, imandan kaynaklanan kendinden emin bir beklentidir. İmanım geçmişimi anımsamaya ve Tanrı'nın büyük sadakatini düşünmeye dayanıyordu. Zor günler oldu mu? Evet! Neden benim dışımda çevremdeki herkesin bebek sahibi olduğunu merak ettiğim günler oldu mu? Evet! Ama şefkati hiç eksilmeyen, merhameti her sabah yenilenen, bize olan sevgisi sonsuz olan bir Tanrı'ya iman ettim.

İman olmadan umut olmaz. O'nun bana olan büyük sevgisine inandığım için derinden kırılan kalbim tarafından tüketilmemeyi başardım! Umut ve Tanrı'nın ne kadar iyi, lütufkar ve güçlü olduğunu hatırladığım için, yeni doğmuş sağlıklı oğlumu kollarıma alıncaya kadar azmetmeyi ve pes etmemeyi başardım. O sizi ve beni çok seviyor.

Durun ve Düşünün: Tanrı'nın size ve ailenize sadakatini gösterdiği birçok yolu düşünün.

Uygulayın ve Dua Edin: Rab'den gelecek bir umuda ihtiyacınız var mı? Ağıtlar 3:17-26'yı okuyun; burada çaresiz bir durumdan dolayı üzülen ancak umudunu ve güvenini Rab'be bağlamış birini bulacaksınız. Daha sonra durumunuz hakkında dua ederek vakit geçirin.