Pavlus'un Hapishane Mektupları: Pavlus ve FilipililerÖrnek

Pavlus'un Azmi: Filipililer 1:12-26

Pavlus, sıkıntısını inkâr ederek veya onu kabullenerek değil, sıkıntısına rağmen sevinçli olmak için nedenler bularak hapiste dayandı. Filipililer'i, kendisi için endişelenmeyi bırakmaya teşvik etmek üzere sevincini açıklamak ve savunmak için zaman ayırdı. Onların endişelerini takdir etti, ama kendisinin koşulları hakkında üzülmelerini istemedi.

Mektubun bu bölümünde, üzüntüsünün ortasında bulduğu sevincin üç kaynağına odaklandı: Flp.1:12-18a ayetlerinde mevcut hizmetinin başarısı; Flp.1:18b-21 ayetlerinde gelecekteki kurtuluş umudu ve 22-26. ayetlerde gelecekteki hizmetine dair beklentisi. Pavlus, bu iyi şeylere odaklanarak zorluklara daha iyi dayanabildiğini açıkladı.

Örneğin, Flp.1:12-18a ayetlerinde, hapishanede acı çekmesine rağmen, mevcut hizmetinin gelişmeye devam etmesinden mutlu olduğunu açıkladı. Filipililer 1:17-18'deki anlatımını düşünün:

[Bazıları] Mesih'i temiz yürekle değil, bencil tutkularla duyuruyorlar. Böylece tutukluluğumda bana sıkıntı vereceklerini sanıyorlar. Ama ne önemi var? İster art niyetle ister içtenlikle olsun, her durumda Mesih duyurulmuş oluyor. Buna seviniyorum, sevineceğim de. (Filipililer 1:17-18)

Kısmen, kötü niyetli müjdeciler onun için sıkıntı yarattığı için acı çekti. Ama ona kişisel olarak zarar vermiş olsalar da, doğru Müjde'yi duyurdukları gerçeğinden dolayı sevinç duydu.

Pavlus ayrıca Flp.1:18b-21 ayetlerinde anlattığı gelecekteki kurtuluş umudunda da sevinç buldu. Sonunda hapisten serbest bırakılabileceği olasılığına odaklandı. Ama dediğimiz gibi, bu süre zarfında Pavlus'un acısı o kadar şiddetliydi ki, ölüm bile hoş bir rahatlama olurdu. Böylece, ister beraatiyle ister ölümüyle olsun, çektiği acının hafifleyeceği umuduyla cesaretlendi. Bakış açısını Filipililer 1:18-21'de şöyle açıkladı:

Buna seviniyorum, sevineceğim de. Çünkü... bana kurtuluş getireceğini biliyorum... yaşasam da ölsem de... Çünkü benim için, yaşamak Mesih'tir, ölmek kazançtır. (Filipililer 1:18-21)

Bir anlamda ölüm tehdidi Pavlus'u çok rahatsız etti. Fakat başka bir anlamda, ölümünün ötesini, cennette Mesih'in huzurunda yaşayacağı sevinci görebildi. Kurtuluşa ve cennete odaklanarak, Pavlus sıkıntılarının ortasında bir miktar sevinç bulabildi.

Aynı şekilde Filipililer 1:22-26'da Pavlus, gelecekte Filipililer'e hizmet etme olasılığına da bir sevinç kaynağı olarak baktı. Filipililer 1:25-26'daki teşviklerini düşünün:

İmanda gelişip sevinmeniz için hepinizle birlikte olmaya devam edeceğim. Öyle ki, tekrar yanınıza geldiğimde, Mesih İsa'da benimle daha çok övünebilesiniz. (Filipililer 1:25-26)

Filipililer Pavlus'u seviyorlardı, bu yüzden onun hâlâ yaşamayı umduğunu duyduklarında rahatlamış olacaklardı. Pavlus da onları seviyordu ve Mesih'te geliştikleri düşüncesiyle teselli ve memnuniyet duyuyordu.