Pavlus'un Hapishane Mektupları: Pavlus ve FilipililerÖrnek

Dayanma Azminin Doğası: Filipililer 1:27

Pavlus azmi, gerçek inanç ve doğru yaşam gibi ikiz fikirler açısından tasarladı. Bir yandan Mesih'in Müjdesi'ne olan inancımızı sürdürmek, Tanrı önündeki doğru duruşumuz için yalnızca O'nun erdemine güvenmektir. Pavlus bunu Filipililer 1:27'de yazdı ve burada Filipililer için umudunu şu sözlerle ifade etti:

Tek bir ruhta dimdik durduğunuzu, Müjde'de açıklanan inanç uğruna tek can halinde birlikte mücadele ettiğinizi... duyayım. (Filipililer 1:27)

İnananlar olarak, Müjde'ye olan bağlılığımızda kararlı kalmalı, inançlarımızdan asla vazgeçmemeliyiz. İmanda dayanmaktan bahsettiğimizde kastettiğimiz şey budur.

Mesih'in Müjdesi'ne olan gerçek inanç birçok şekilde tanımlanabilir, ancak Pavlus'un Filipililer 3:8-9'da tanımladığı gibi Hristiyan inancının merkezi bir odağını düşünün:

[Her şeyi] süprüntü sayıyorum. Öyle ki, Mesih'i kazanayım ve Kutsal Yasa'dan gelen kişisel doğruluğa değil, Mesih'e iman etmekle kazanılan, iman sonucu Tanrı'dan gelen doğruluğa sahip olarak Mesih'te bulunayım (Filipililer 3:8-9).

Bu ayetlerde Pavlus, tüm insan statüsünün ve iyi işlerinin gerçek doğruluğu ve kurtuluşu elde etmek için işe yaramadığını belirtti. Onun için kurtuluşu sağlayabilecek tek şey, iman yoluyla Pavlus'a uygulanan Mesih'in doğruluğuydu.

Doğruluğumuz için yalnızca Mesih'in erdemine güvenmeye devam ettiğimiz sürece, sebat ediyoruz — inancımızda dimdik duruyoruz. Şimdi bu, dayanma gücünün asla şüpheleri kabul etmediği anlamına gelmez. Aksine, asıl mesele, azmeden inancın asla tamamen ve nihai olarak Müjde'nin gerçeğini reddetmediğidir. Dahası, gerçek Hristiyan inancına sahip olmak, mükemmel bir teolojiye sahip olduğumuz anlamına gelmez. Teolojimizde birçok hatamız olabilir ve yine de Müjde'nin temel ilkelerine sadık kalabiliriz. Ancak, Mesih ve yalnızca Mesih tarafından kurtarıldığımız temel gerçeğine artık inanmadığımızda, o zaman gerçekten azmetmekte başarısız oluruz.

Pavlus azmi gerçek inanç açısından tanımlamanın yanı sıra, doğru bir yaşam, iyi ve övgüye değer işler yapmada ısrarcılık olarak da tanımladı. Örneğin, Filipililer 2:12-13'te şöyle konuştu:

Öyleyse sevgili kardeşlerim, her zaman söz dinlediğiniz gibi... kurtuluşunuzu saygı ve korkuyla sonuca götürmek için daha çok gayret edin. Çünkü kendisini hoşnut edeni hem istemeniz hem de yapmanız için sizde etkin olan Tanrı'dır. (Filipililer 2:12-13)

Burada Pavlus, iyi işleri sürdürmekten, kurtuluşa uygun şekilde hareket etmekten bahsetti. İyi işlerde sebat etmek, mükemmel bir şekilde yaşadığımız anlamına gelmez. Bu hayatta asla mükemmelliğe ulaşamayacağız ve bazen ciddi şekilde tökezleyeceğiz. Ancak, Mesih'e sadakatle itaat etmeye çabaladığımızda iyi işlerde sebat ederiz.

Pavlus'un Hapishane Mektupları serisinin beşinci semineri olan Pavlus'un Hapishane Mektupları: Pavlus ve Filipililer'i izlemek için buraya tıklayın. thirdmill.org