Alan YaratmakÖrnek

Dostluk

Bugün, ölümünden önce öğrencileriyle yediği son yemeğinde sergilendiği gibi, İsa'nın kişiliğine ve dostluğuna odaklanacağız. Tekrar tekrar İsa'ya ve Yuhanna 15:12-17'deki sözlerine bakarak, hem Mesih'teki kimliğimizi hem de sevgi dolu dostlukları besleme çağrımızı buluruz.

İsa'nın öğrencileriyle ilişkisi, dostluğun yolunu ve bilgeliğini gösterir. Tanrı olan İsa bile, kendini soyutlamadı, dostluklar kurdu. Mesih olan İsa bile, dostlarından yardım istedi. Yıllar boyunca İsa, sayısız yemek, yürüyüş, iş günü ve hatta partiyi öğrencileriyle geçirdi. Hayatının sonunda onlara dostları dedi ve onlar için öleceğini söyledi.

Mesih'te artık Tanrı'nın düşmanları veya günahın köleleri değiliz; Tanrı'nın dostlarıyız. Artık kendimizi kanıtlamak, fark edilmek veya korku içinde yaşamak için bağırıp çağırmamıza gerek yok. İsa bizi Tanrı ile dost yaptı. Gerçek dostlara sahip olmak istiyorsanız, önce İsa Mesih'in çarmıhı aracılığıyla Tanrı ile dostluğu bilmelisiniz. O sizi günahlarınızdan bağışladı, acılarınızdan kurtardı, geçmişinizin yaralarını iyileştirdi ve size bir dost olmanız için Tanrı'nın sevgisini verdi. Gerçek dostluk başka hiçbir şekilde olmaz.

İsa'nın bize verdiği yeni buyruk, Mesih'in bizi sevdiği gibi birbirimizi sevmemizdir (bkz. ayet 12). Dünyanın, İsa'nın dostları olduğumuzu bilmesi için birbirimizle dostluk ve birlik aramamızı istiyor. Bağışlama, İsa'nın bizimle olan dostluğunun temel bir unsurudur. İsa gibi sevdiğimizde ve O'nun gibi bir dost olduğumuzda, İsa'nın bizi bağışladığı gibi biz de bağışlarız.