Tanrı Beni Seviyorsa Neden İşimi Kaybettim?Örnek

Evet! Bugünün Tadını Çıkarın

Bir tahminim var. Bana, "Rick, mücadele ettiğim sorunlardan biri şu anda olan bitenin tadını çıkaramamak. Nedense her zaman ileriye bakıyor ve şu andan keyif alamıyorum" deseniz şaşırmam. Tanıdık geliyor mu?

Bu duyguya katılıyorum. İşte mükemmel bir örnek. Geçiş yolculuğumdan önce, iki küçük kızımı tatile götürürdüm. Her zaman çok güzel bir yere eğlenceli bir kaçamak planlardık. Ancak tatile kadar geçen haftalarda ve günlerde, havaalanına nasıl gideceğimizi, ne zaman ayrılmamız gerektiğini, bagajları nasıl takip edeceğimizi vb. planlıyor ve endişeleniyordum. Havaalanına giderken evde arka kapıyı kilitlemeyi unutup unutmadığımı merak ediyordum.

Endişeli babalarının aksine, kızlarım heyecanlıydı. Harika bir aile zamanı için hazırlık yaparken nereye gittiğimiz ve ne yapacağımız hakkında sorular sordular. Onların sevincini, beklentilerini ve tartışmalarını paylaşmaktan duygusal olarak uzak kaldığımı itiraf ediyorum, çünkü bir sonraki adımı planlamanın ayrıntılarına çok fazla takılmıştım. Daha da kötüsü, varış noktamıza ulaştığımızda bagajları aldığımızdan ve otele giden doğru araçta olduğumuzdan emin olmak konusunda kaygılanmaya başladım.

Otele vardığımızda, bagajları boşaltırken havuza gidişi planlıyor ve odanın anahtarını kimin alması gerektiğini merak ediyordum. Havuza vardığımızda, sonrasında duş sırasını ve akşam yemeğini nerede yiyeceğimizi planlıyordum. Restorana vardığımızda, otele nasıl döneceğimi veya kızların ne kadar geç saatlere kadar uyanık kalmasına izin vereceğimi düşünüyordum. Anladınız sanırım.

Ancak bir olaydan sonra, aslında pek bir şey hatırlamadığımı fark ettim. Bugün bile kızlarım, "Baba, Kaliforniya'dayken şöyle şöyle bir şey olduğunu hatırlıyor musun?" diyorlar. Olayı kesinlikle hiç hatırlamadım. Anın tadını çıkarmak yerine bir sonraki adımı düşünmekle veya planlamakla çok meşguldüm. Bugün, yerini hiçbir zaman dolduramayacağım kaçırdığım tüm o neşeli anları düşünüyorum.

İşte bunun geçiş yolculuğunuzla bağlantısı. Kaygının düşüncelerinizi yönlendirmesine izin verirseniz, aldığınız tüm bereketler, bir sonraki ayın kirasının nereden geleceği veya arabanıza benzin koymayı nasıl başaracağınız konusunda endişelenerek kaybolacaktır. Arkadaşım, ister tatile gidin, ister paranız olmadığı için "ev tatili" yapın, o aile anıları yeniden yaşanamaz. İzin verirseniz yok olacaklar. Olabilecek ve olması gereken sevinç kaybolacak.

Peki ya yolculuğunuz? Yarına, gelecek haftaya veya gelecek aya mı odaklanıyorsunuz? Şu ana odaklanmak yerine "Ya olursa"ları mı planlıyorsunuz? Birinci Petrus 5:7 bize tüm kaygılarımızı Rab'be bırakmamızı hatırlatır. Bu ne işe yarar? Üzerimizdeki baskıyı alır ve O'nun yetenekli omuzlarına yükler. Sonuçta, peygamber Yeşaya bize garanti verir: "Yaşadığınız sürenin güvencesi O'dur [Tanrı'dır]. Bol bol kurtuluş, bilgi ve bilgelik sağlayacak. Halkın hazinesi RAB korkusudur" (Yeşaya 33:6).

Bu harika bir haber değil mi? Rab yükümüzü bizim için taşıyacak ve bu dakikayı atlatmak için bilmemiz gerekenleri bilgelik deposundan sağlayacaktır. Bu kariyer yolculuğunda yarın için kaygılanıyorsanız, durup gülleri koklamanın zamanı gelmedi mi? Biraz zaman ayırın ve aldığınız bereketleri, edindiğiniz arkadaşlıkları ve dualarınıza aldığınız cevapları arayın.

Unutmayın, göksel Babamız bizi koşulsuz sever ve bizim için en iyisini ister. Bu anda yaşamaya ve tadını çıkarmaya başlamazsak, O'nun ne harika bir yaşam sağladığını nasıl bilebiliriz?