Marku 14
14
IISUSAN KUOLENDU DA KUOLLIELOISNOUZENDU 14-16
Iisussua tahtotah tappua
(Matf. 26:1-5; Luk. 22:1-2; Iiv. 11:45-53)
1Oli kaksi päiviä Äijähpäiväh da Rieskanleivän pruazniekkah. Ylimäzet papit da zakonanopastajat duumaittih, kui olis muanivol suaja Iisussua käzih da tappua Händy. 2«Vai ei pruazniekan aigah», sanottih hyö, «eiga rahvahan keskes voibi nosta häly.»
Iisussua voijellah Vifanies
(Matf. 26:6-13; Iiv. 12:1-8)
3Vifanies eli yksi Simon, kudamas enne oli prokuazu. Konzu Iisus oli hänen luo gostis, sinne tuli naine, kudamal oli alebastruasties puhtastu, ylen kallistu narduvoidu. Häi murendi astien da kuadoi voidiet Iisusan piäh. 4Erähät suututtih da sanottih toine toizele: «Mikse tyhjäh pidiä voidieloi? 5Voinnushäi net myvvä enämbäs ku kolmessuas dinuaras da andua d՚engat köyhile.» I hyö lujasti čakattih naistu. 6No Iisus sanoi: «Jätäkkiä händy rauhah. Mindäh työ pahoitatto hänen mieldy? Häi luadii minule hyvyön. 7Köyhät ollah ainos teijänke, da työ voitto luadie heile hyvytty, konzu vai tahtotto, a minuu teil ei ole ainos. 8Häi luadii, midä voibi. Häi jo ielpäi voideli minun rungan muahpanendah niškoi. 9Toven sanon teile: kogo muailmas, kaikkiel, kus vai ruvetanneh sanelemah jevangeliedu, ruvetah mustamah händygi da sanelemah hänen hyväs ruavos.»
Juudu myöy Iisusan
(Matf. 26:14-16; Luk. 22:3-6)
10Juudu Iskariot, yksi kahtestostu opastujas, meni ylimäzien pappiloin luo, ku andua Iisussua heile käzih. 11Hyö ihastuttih sen tiijustahuu da uskaldettih andua hänele d՚engua. Sit Juudu vuotti vai aigua, konzu vois andua Iisusan heijän käzih.
Äijänpäivän vero
(Matf. 26:17-25; Luk. 22:7-14, 21-23; Iiv. 13:21-30)
12Rieskanleivän pruazniekan enzimäzenny päivänny, konzu iškiettih Äijänpäivän lammas, opastujat kyzyttih Iisusal: «Kui Sinä tahtot? Kunnebo myö menizimmö da valmistazimmo Sinule Äijänpäivän veron?» 13Iisus työndi matkah kaksi opastujua i sanoi heile: «Mengiä linnah. Sie teile vastah tulou mies, kudai kandau veziast՚ettu. Mengiä hänele jälles, 14i kunne häi mennöy, sie sanokkua taloin ižändäle nenga: ‘Opastai kyzyy, kus on se perti, kudamas Häi vois syvvä Äijänpäivän veron opastujienke.’ 15Ižändy ozuttau teile suuren ylähäzen pertin, kus on jo kai varustettu. Valmistakkua sinne meile ildaine.» 16Opastujat lähtiettih matkah da tuldih linnah. Kai oli muga, kui Iisus oli heile sanonuh. Hyö valmistettih Äijänpäivän ildaine.
17Konzu tuli ehty, Iisus kahtentostu opastujanke tuli sinne. 18Konzu hyö oldih illastamas, Iisus sanoi: «Toven sanon teile: yksi teis menettäy minuu, häi on täs syömäs minunke.» 19Opastujile rodih ylen paha mieles i hyö ruvettih kyzelemäh toine toizele jälles: «En taki minä?» 20Iisus vastai heile: «Yksi teis kahtestostu, se, kudai nygöi painau leibiä minunke yhteh astieh. 21Ristikanzan Poigu lähtöy juuri muga, kui Pyhis Kirjutuksis on sanottu Häneh näh, no paha rodieu sille, ken menettäy Ristikanzan Poijan! Parembi ollus sille ristikanzale olla rodiemattah.»
Iisus panou allun pyhien otandale
(Matf. 26:26-29; Luk. 22:15-20; 1 Kor. 11:23-25)
22Konzu hyö oldih syömäs, Iisus otti leivän, kiitti Jumalua, lohkai leivän i andoi opastujile da sanoi: «Otakkua, tämä on minun rungu.» 23Sit Häi otti mal՚l՚an, kiitti Jumalua i andoi mal՚l՚an heile, i kaikin juodih sit. 24Häi sanoi heile: «Tämä on minun veri, sovun veri, kudai valutetah äijis tuači. 25Toven sanon teile: minä en rodei juomah viinumuarjupuun annettuu enne sidä päiviä, kuni en juo uuttu viinua Jumalan valdukunnas.»
Iisus ennustau, ku opastujat hyllätäh Händy
(Matf. 26:30-35; Luk. 22:31-34; Iiv. 13:36-38)
26Malittuvirren pajattahuu hyö lähtiettih Voipuumäile. 27Iisus sanoi heile: «Työ kaikin hylgiättö minuu, onhäi Pyhis Kirjutuksis sanottu: ‘Minä lyön paimoidu, i lambahat levitäh.’ 28No kuollielois nostuu minä enne teidy roimmos Galileis.» 29Sit Pedri sanoi Hänele: «Hos kaikin hyllätänneh Sinuu, no minä en.» 30Iisus vastai hänele: «Toven sanon sinule: tänäpäi, juuri tänyön, enne ku kukoi laulau kaksi kerdua, sinä kolme kerdua kieldävyt minus.» 31No Pedri endisty lujembah sanoi: «Hos pidänöy minul kuolta Sinunke, sitgi minä en kieldävy Sinus.» Nenga sanottih kaikin toizetgi.
Iisus molihes Gefsimanies
(Matf. 26:36-46; Luk. 22:39-46)
32Hyö tuldih Gefsimanii-nimizeh kohtah, i Iisus sanoi opastujile: «Istukkua täs, kuni minä molimmos.» 33Häi otti kerale Pedrin, Juakoin da Iivanan. Varavo da tusku rubei valduamah Händy. 34Häi sanoi heile: «Minun hengi on suuris tuskis, kuolendutuskis: jiägiä täh da olgua jallas.» 35Häi meni vähästy loitombakse, painui muah da moliihes, ku tämä jygei aigu, ku suannou, menis Hänes siiriči. 36Häi sanoi: «Avva, Tuatto, Sinä kai voit. Kanna tämä mal՚l՚u minus siiriči. No anna rodieu ei muga, kui minä tahton, a muga, kui tahtot Sinä.»
37Sit Häi tuli järilleh i tabai opastujat maguamas. Häi sanoi Pedrile: «Simon, maguatgo sinä? Etgo voinnuh ni kodvastu olla jallas? 38Olgua jallas da moliettokseh, ku etto puuttus muanituksih. Hengi tahtos, ga rungu on vähävägine.»
39Häi uvvessah meni loitombakse i moliihes niilöil samazil sanoil. 40Opastujien luo tulduu Häi myös nägi heidy maguamas, uni vedi heijän silmät umbeh. Hyö ei tietty, midä sanuo Hänele. 41Kolmanden kerran tulduu Iisus sanoi heile: «Ainosgo työ maguatto da huogavutto? Rodieu jo! Aigu tuli. Ristikanzan Poigu annetah riähkähizien käzih. 42Noskua, läkkiä minunke! Kačokkua, minun menettäi on jo lähäl.»
Iisussua otetah kiini
(Matf. 26:47-56; Luk. 22:47-53; Iiv. 18:3-12)
43Iisus oli vie pagizemas, tuli sih Juudu, yksi kahtestostu opastujas, i hänenke rahvasjoukko miekoinke da seibähienke. Heidy työttih ylimäzet papit, zakonanopastajat da rahvahan vahnimat. 44Iisusan menettäi jo ielpäi sanoi heile, mih luaduh häi ozuttau, kudai on Iisus: «Kelle minä annan suudu, se on Iisus. Otakkua Händy da hyvin vardoijen viegiä iäre.» 45Sinne tulduu Juudu meni kohti Iisusan luo, sanoi: «Ravvi!» da andoi Hänele suudu. 46Sit Juudanke tulluot mendih Iisussah käzin da otettih Händy kiini. 47Sil aigua yksi lähäl olijois vieldi miekan, iški ylimäzen papin käskylästy da leikkai hänel korvan.
48Iisus kiändyi miesjoukon puoleh da sanoi: «Työ tulitto minuu ottamah miekoinke da seibähienke, ku rozvuo. 49Joga päiviä minä olin teijänke, opastin teidy jumalankois, a työ etto ottanuh minuu kiini. No pidihäi Pyhil Kirjutuksil stuaniekseh.» 50Sit kai opastujat jätettih Händy, a iče pajettih.
51Iisusale jälles astui yksi nuori mies, kudai oli pal՚l՚ahas rungas ymbäri kiärildännyh vai paltinpalan. Händy tavattih, 52no häi jätti sovan heile käzih da pagei alasti.
Iisus N՚evvokunnan ies
(Matf. 26:57-68; Luk. 22:54-55, 63-71; Iiv. 18:13-14, 19-24)
53Iisussua viedih ylimäzen papin luo, i kai ylimäzet papit, rahvahan vahnimat da zakonanopastajat kerävyttih sinne. 54Palazen peräs Hänele jälles astui Pedri loitombazennu ylimäzen papin taloin keskipihah suate. Häi istuihes käskyläzien joukkoh i lämmittelihes tulen luo.
55Ylimäzet papit da kai N՚evvokundu ečittih tovestustu Iisussua vastah, ku voidas sit tappua Händy, no ei löytty. 56Äijät tyhjiä viäritettih Händy, no viäritändät ei mendy yhteh. 57Sit erähät astuttih edeh, tyhjiä viäritettih Händy da sanottih: 58«Myö kuulimmo, kui Häi sanoi: ‘Minä levitän tämän rahvahan käzil luajitun jumalankoin da kolmes päiväs nostan uvven, kudai ei ole käzil luajittu.’» 59No tälgi kerdua heijän viärityssanat ei käydy yhteh. 60Sit ylimäine pappi nouzi, astui edeh da kyzyi Iisusal: «Etgo vastua nimidä nämih viäritändöih?» 61No Iisus oli vaikkani, ei vastannuh nimidä. Sit ylimäine pappi kyzyi uvvessah: «Sinägo olet Messii, Ylendetyn Poigu?» 62«Minä Olen», vastai Iisus, «i työ roittokseh nägemäh Ristikanzan Poijan istumas Vägevän Jumalan oigiel puolel da tulemas alah taivahan pilvien keskes.» 63Sit ylimäine pappi revitti oman sovan da sanoi: «Kenenbo sanoi meile vie pidäy? 64Kuulittohäi, kui häi pahua pagizou Jumalah näh. Midäbo duumaičetto?» Kaikin oldih yhty mieldy: Häi on viäry, Hänel pidäy kuolta.
65Erähät sylgiettih Häneh, sivottih Hänen silmät, perrettih Händy da sanottih: «Sano, ken löi!» Vardoiččijatgi perrettih Händy.
Pedri kieldävyy Iisusas
(Matf. 26:69-75; Luk. 22:56-62; Iiv. 18:15-18, 25-27)
66Konzu Pedri oli alahan keskipihal, sinne tuli yksi ylimäzen papin käskylästyttö, 67nägi Pedrin lämmittelemäs iččie tulen luo, kačahtih häneh da sanoi: «Sinägi olit tuan Nazariettalazenke, Iisusanke.» 68No Pedri puččiihes. «En tiijä, en ellendä, mih niškoi sinä pagizet», sanoi häi i meni ulgopihale. [Sil aigua lauloi kukoi.] 69Konzu se käskylästyttö nägi Pedrii uvvessah, häi sanoi sie olijoile: «Tai on heijän joukospäi.» 70Myös Pedri puččiihes. No kodvazen olduu, muutgi sie olijois sanottih hänele: «Sinä tottu olet yksi heis, olethäi sinägi galileilaine!» 71Sit Pedri rubei kiistämäh: «Minä pagizen tottu. En tunne sidä miesty! Tazakkah Jumal minule, ku kielastannen.» 72Silkeskie kukoi lauloi toizen kerran. Pedri mustoitti sanat, kudamat Iisus oli hänele sanonuh: «Enne ku kukoi laulau kaksi kerdua, sinä kolmeh kerdah kieldävyt minus.» Häi puhkei itkuh.
Iliyochaguliwa sasa
Marku 14: LIVVI
Kuonyesha
Shirikisha
Nakili
Je, ungependa vivutio vyako vihifadhiwe kwenye vifaa vyako vyote? Jisajili au ingia
(c) Biblienkiännändyinstituuttu, Helsinki 2003
Marku 14
14
IISUSAN KUOLENDU DA KUOLLIELOISNOUZENDU 14-16
Iisussua tahtotah tappua
(Matf. 26:1-5; Luk. 22:1-2; Iiv. 11:45-53)
1Oli kaksi päiviä Äijähpäiväh da Rieskanleivän pruazniekkah. Ylimäzet papit da zakonanopastajat duumaittih, kui olis muanivol suaja Iisussua käzih da tappua Händy. 2«Vai ei pruazniekan aigah», sanottih hyö, «eiga rahvahan keskes voibi nosta häly.»
Iisussua voijellah Vifanies
(Matf. 26:6-13; Iiv. 12:1-8)
3Vifanies eli yksi Simon, kudamas enne oli prokuazu. Konzu Iisus oli hänen luo gostis, sinne tuli naine, kudamal oli alebastruasties puhtastu, ylen kallistu narduvoidu. Häi murendi astien da kuadoi voidiet Iisusan piäh. 4Erähät suututtih da sanottih toine toizele: «Mikse tyhjäh pidiä voidieloi? 5Voinnushäi net myvvä enämbäs ku kolmessuas dinuaras da andua d՚engat köyhile.» I hyö lujasti čakattih naistu. 6No Iisus sanoi: «Jätäkkiä händy rauhah. Mindäh työ pahoitatto hänen mieldy? Häi luadii minule hyvyön. 7Köyhät ollah ainos teijänke, da työ voitto luadie heile hyvytty, konzu vai tahtotto, a minuu teil ei ole ainos. 8Häi luadii, midä voibi. Häi jo ielpäi voideli minun rungan muahpanendah niškoi. 9Toven sanon teile: kogo muailmas, kaikkiel, kus vai ruvetanneh sanelemah jevangeliedu, ruvetah mustamah händygi da sanelemah hänen hyväs ruavos.»
Juudu myöy Iisusan
(Matf. 26:14-16; Luk. 22:3-6)
10Juudu Iskariot, yksi kahtestostu opastujas, meni ylimäzien pappiloin luo, ku andua Iisussua heile käzih. 11Hyö ihastuttih sen tiijustahuu da uskaldettih andua hänele d՚engua. Sit Juudu vuotti vai aigua, konzu vois andua Iisusan heijän käzih.
Äijänpäivän vero
(Matf. 26:17-25; Luk. 22:7-14, 21-23; Iiv. 13:21-30)
12Rieskanleivän pruazniekan enzimäzenny päivänny, konzu iškiettih Äijänpäivän lammas, opastujat kyzyttih Iisusal: «Kui Sinä tahtot? Kunnebo myö menizimmö da valmistazimmo Sinule Äijänpäivän veron?» 13Iisus työndi matkah kaksi opastujua i sanoi heile: «Mengiä linnah. Sie teile vastah tulou mies, kudai kandau veziast՚ettu. Mengiä hänele jälles, 14i kunne häi mennöy, sie sanokkua taloin ižändäle nenga: ‘Opastai kyzyy, kus on se perti, kudamas Häi vois syvvä Äijänpäivän veron opastujienke.’ 15Ižändy ozuttau teile suuren ylähäzen pertin, kus on jo kai varustettu. Valmistakkua sinne meile ildaine.» 16Opastujat lähtiettih matkah da tuldih linnah. Kai oli muga, kui Iisus oli heile sanonuh. Hyö valmistettih Äijänpäivän ildaine.
17Konzu tuli ehty, Iisus kahtentostu opastujanke tuli sinne. 18Konzu hyö oldih illastamas, Iisus sanoi: «Toven sanon teile: yksi teis menettäy minuu, häi on täs syömäs minunke.» 19Opastujile rodih ylen paha mieles i hyö ruvettih kyzelemäh toine toizele jälles: «En taki minä?» 20Iisus vastai heile: «Yksi teis kahtestostu, se, kudai nygöi painau leibiä minunke yhteh astieh. 21Ristikanzan Poigu lähtöy juuri muga, kui Pyhis Kirjutuksis on sanottu Häneh näh, no paha rodieu sille, ken menettäy Ristikanzan Poijan! Parembi ollus sille ristikanzale olla rodiemattah.»
Iisus panou allun pyhien otandale
(Matf. 26:26-29; Luk. 22:15-20; 1 Kor. 11:23-25)
22Konzu hyö oldih syömäs, Iisus otti leivän, kiitti Jumalua, lohkai leivän i andoi opastujile da sanoi: «Otakkua, tämä on minun rungu.» 23Sit Häi otti mal՚l՚an, kiitti Jumalua i andoi mal՚l՚an heile, i kaikin juodih sit. 24Häi sanoi heile: «Tämä on minun veri, sovun veri, kudai valutetah äijis tuači. 25Toven sanon teile: minä en rodei juomah viinumuarjupuun annettuu enne sidä päiviä, kuni en juo uuttu viinua Jumalan valdukunnas.»
Iisus ennustau, ku opastujat hyllätäh Händy
(Matf. 26:30-35; Luk. 22:31-34; Iiv. 13:36-38)
26Malittuvirren pajattahuu hyö lähtiettih Voipuumäile. 27Iisus sanoi heile: «Työ kaikin hylgiättö minuu, onhäi Pyhis Kirjutuksis sanottu: ‘Minä lyön paimoidu, i lambahat levitäh.’ 28No kuollielois nostuu minä enne teidy roimmos Galileis.» 29Sit Pedri sanoi Hänele: «Hos kaikin hyllätänneh Sinuu, no minä en.» 30Iisus vastai hänele: «Toven sanon sinule: tänäpäi, juuri tänyön, enne ku kukoi laulau kaksi kerdua, sinä kolme kerdua kieldävyt minus.» 31No Pedri endisty lujembah sanoi: «Hos pidänöy minul kuolta Sinunke, sitgi minä en kieldävy Sinus.» Nenga sanottih kaikin toizetgi.
Iisus molihes Gefsimanies
(Matf. 26:36-46; Luk. 22:39-46)
32Hyö tuldih Gefsimanii-nimizeh kohtah, i Iisus sanoi opastujile: «Istukkua täs, kuni minä molimmos.» 33Häi otti kerale Pedrin, Juakoin da Iivanan. Varavo da tusku rubei valduamah Händy. 34Häi sanoi heile: «Minun hengi on suuris tuskis, kuolendutuskis: jiägiä täh da olgua jallas.» 35Häi meni vähästy loitombakse, painui muah da moliihes, ku tämä jygei aigu, ku suannou, menis Hänes siiriči. 36Häi sanoi: «Avva, Tuatto, Sinä kai voit. Kanna tämä mal՚l՚u minus siiriči. No anna rodieu ei muga, kui minä tahton, a muga, kui tahtot Sinä.»
37Sit Häi tuli järilleh i tabai opastujat maguamas. Häi sanoi Pedrile: «Simon, maguatgo sinä? Etgo voinnuh ni kodvastu olla jallas? 38Olgua jallas da moliettokseh, ku etto puuttus muanituksih. Hengi tahtos, ga rungu on vähävägine.»
39Häi uvvessah meni loitombakse i moliihes niilöil samazil sanoil. 40Opastujien luo tulduu Häi myös nägi heidy maguamas, uni vedi heijän silmät umbeh. Hyö ei tietty, midä sanuo Hänele. 41Kolmanden kerran tulduu Iisus sanoi heile: «Ainosgo työ maguatto da huogavutto? Rodieu jo! Aigu tuli. Ristikanzan Poigu annetah riähkähizien käzih. 42Noskua, läkkiä minunke! Kačokkua, minun menettäi on jo lähäl.»
Iisussua otetah kiini
(Matf. 26:47-56; Luk. 22:47-53; Iiv. 18:3-12)
43Iisus oli vie pagizemas, tuli sih Juudu, yksi kahtestostu opastujas, i hänenke rahvasjoukko miekoinke da seibähienke. Heidy työttih ylimäzet papit, zakonanopastajat da rahvahan vahnimat. 44Iisusan menettäi jo ielpäi sanoi heile, mih luaduh häi ozuttau, kudai on Iisus: «Kelle minä annan suudu, se on Iisus. Otakkua Händy da hyvin vardoijen viegiä iäre.» 45Sinne tulduu Juudu meni kohti Iisusan luo, sanoi: «Ravvi!» da andoi Hänele suudu. 46Sit Juudanke tulluot mendih Iisussah käzin da otettih Händy kiini. 47Sil aigua yksi lähäl olijois vieldi miekan, iški ylimäzen papin käskylästy da leikkai hänel korvan.
48Iisus kiändyi miesjoukon puoleh da sanoi: «Työ tulitto minuu ottamah miekoinke da seibähienke, ku rozvuo. 49Joga päiviä minä olin teijänke, opastin teidy jumalankois, a työ etto ottanuh minuu kiini. No pidihäi Pyhil Kirjutuksil stuaniekseh.» 50Sit kai opastujat jätettih Händy, a iče pajettih.
51Iisusale jälles astui yksi nuori mies, kudai oli pal՚l՚ahas rungas ymbäri kiärildännyh vai paltinpalan. Händy tavattih, 52no häi jätti sovan heile käzih da pagei alasti.
Iisus N՚evvokunnan ies
(Matf. 26:57-68; Luk. 22:54-55, 63-71; Iiv. 18:13-14, 19-24)
53Iisussua viedih ylimäzen papin luo, i kai ylimäzet papit, rahvahan vahnimat da zakonanopastajat kerävyttih sinne. 54Palazen peräs Hänele jälles astui Pedri loitombazennu ylimäzen papin taloin keskipihah suate. Häi istuihes käskyläzien joukkoh i lämmittelihes tulen luo.
55Ylimäzet papit da kai N՚evvokundu ečittih tovestustu Iisussua vastah, ku voidas sit tappua Händy, no ei löytty. 56Äijät tyhjiä viäritettih Händy, no viäritändät ei mendy yhteh. 57Sit erähät astuttih edeh, tyhjiä viäritettih Händy da sanottih: 58«Myö kuulimmo, kui Häi sanoi: ‘Minä levitän tämän rahvahan käzil luajitun jumalankoin da kolmes päiväs nostan uvven, kudai ei ole käzil luajittu.’» 59No tälgi kerdua heijän viärityssanat ei käydy yhteh. 60Sit ylimäine pappi nouzi, astui edeh da kyzyi Iisusal: «Etgo vastua nimidä nämih viäritändöih?» 61No Iisus oli vaikkani, ei vastannuh nimidä. Sit ylimäine pappi kyzyi uvvessah: «Sinägo olet Messii, Ylendetyn Poigu?» 62«Minä Olen», vastai Iisus, «i työ roittokseh nägemäh Ristikanzan Poijan istumas Vägevän Jumalan oigiel puolel da tulemas alah taivahan pilvien keskes.» 63Sit ylimäine pappi revitti oman sovan da sanoi: «Kenenbo sanoi meile vie pidäy? 64Kuulittohäi, kui häi pahua pagizou Jumalah näh. Midäbo duumaičetto?» Kaikin oldih yhty mieldy: Häi on viäry, Hänel pidäy kuolta.
65Erähät sylgiettih Häneh, sivottih Hänen silmät, perrettih Händy da sanottih: «Sano, ken löi!» Vardoiččijatgi perrettih Händy.
Pedri kieldävyy Iisusas
(Matf. 26:69-75; Luk. 22:56-62; Iiv. 18:15-18, 25-27)
66Konzu Pedri oli alahan keskipihal, sinne tuli yksi ylimäzen papin käskylästyttö, 67nägi Pedrin lämmittelemäs iččie tulen luo, kačahtih häneh da sanoi: «Sinägi olit tuan Nazariettalazenke, Iisusanke.» 68No Pedri puččiihes. «En tiijä, en ellendä, mih niškoi sinä pagizet», sanoi häi i meni ulgopihale. [Sil aigua lauloi kukoi.] 69Konzu se käskylästyttö nägi Pedrii uvvessah, häi sanoi sie olijoile: «Tai on heijän joukospäi.» 70Myös Pedri puččiihes. No kodvazen olduu, muutgi sie olijois sanottih hänele: «Sinä tottu olet yksi heis, olethäi sinägi galileilaine!» 71Sit Pedri rubei kiistämäh: «Minä pagizen tottu. En tunne sidä miesty! Tazakkah Jumal minule, ku kielastannen.» 72Silkeskie kukoi lauloi toizen kerran. Pedri mustoitti sanat, kudamat Iisus oli hänele sanonuh: «Enne ku kukoi laulau kaksi kerdua, sinä kolmeh kerdah kieldävyt minus.» Häi puhkei itkuh.
Iliyochaguliwa sasa
:
Kuonyesha
Shirikisha
Nakili
Je, ungependa vivutio vyako vihifadhiwe kwenye vifaa vyako vyote? Jisajili au ingia
(c) Biblienkiännändyinstituuttu, Helsinki 2003