Mistari Maarufu ya Biblia kutoka انجیل لوقا 18

Shirikisha

عیسی اِشتن شاگردان را ایگله مَثَلیشی بوعَرده تا آمانه کِه اَوه گه زه همیشه دعا بکرنده و هرگز دلسرد مبینده.

آیا خدا اِشتن برگزیدیان که شو و روج چه درگاه دعا کَرنده چَوان داد آنرسه؟ آیا چَوان کمکه را پِر اَره آکره؟ شامانه واجم که اِم زودیان چَوان داد آرسه. امّا اَدَمی که انسان زا آیه، چند نفر تانه گِلِک بینه که واقعا ایمان دارنده؟

عیسی باته: «اَ چی که انسانه را غیر ممکنه، خدا را ممکنه.»

قاضی تا ای مدت اَوِش توجه نِکه. امّا آخَرِ را اِشتنَش باته: ”هر چند که از خداک نترسم و مردمه نی اهمیتی آندَیم، اَمّا چون اِم ویوه زَلیه من آچکسا و ول آنکردریه، چَوه حقه اَرَگیرِم، تا اِشتن اِم شییَن آمیَنِنَه مَن دلو آمکریه!“‌»

حقیقتا شامانه واجم، هر کس خدا پادشاهی خُردنی شوار قبول مَکره، هرگز چَه دله دینیشی.»

امّا عیسی خوردنان اِشتن وَر داد بکردشه و باتشه: «بدا خردوخال چِمَن وَر باینده، چَوان پَرانه مَگیرا، چون خدا پادشاهی کسانی کینه که اِم خردنان شوار بیبینده.

عیسی اَونه باتِه: «اِشته چَشمه بینِنده! اِشته ایمانه تِش شفاه دییش.»

عیسی اَوِک آپرسس: «چیه را منه چاک واتَری؟ هیچکس خدا غیراز چاک نی.