A Słowo ciałem się stało - 14 rozważań na Boże NarodzeniePrzykład

Hope Peyton

Jedną z moich ulubionych angielskich pieśni bożonarodzeniowych jest O come, O come, Emmanuel („Przyjdź, o przyjdź, Emanuelu”).
Częściowo dlatego, że utwór wykorzystuje wiele akordów molowych, a te nadają piosence pewien smutny nastrój — przynajmniej tak nauczyłam się to opisywać jako dziecko. W rzeczywistości chodzi o napięcie między dźwiękami: zamiast idealnej harmonii, jeden z tonów delikatnie interferuje z innym, tworząc smutne napięcie. W muzyce często taki „smutny” akord molowy potrzebuje rozwiązania — i wtedy pojawia się „wesoły” akord durowy, który to napięcie rozładowuje.

Tak jak w muzyce, tak i naród Izraela czekał na rozwiązanie napięcia, jakim było życie bez Zbawiciela. Wiele fragmentów Biblii obiecuje przyjście Zbawiciela — kogoś, kto zakończy cierpienie ludu Bożego. Niektórzy, jak Symeon (Łukasza 2:25), spędzili całe życie, czekając, aż ujrzą Mesjasza. Otrzymał on obietnicę, że nie umrze, zanim nie zobaczy Zbawienia Pana. Gdy ujrzał Jezusa, wypowiedział błogosławieństwa nad Nim oraz nad Maryją i Józefem. Była też prorokini Anna (Łukasza 2:36), która owdowiała młodo i przez ponad 50 lat żyła jako czcicielka Boga w świątyni. Kiedy zobaczyła, jak Symeon błogosławi Jezusa, rozpoznała w Nim Zbawiciela. Pismo mówi, że zaczęła mówić wszystkim, którzy czekali na Boże wybawienie, i świadczyć o Dziecku. Boże rozwiązanie napięcia, w jakim żył Izrael, przyszło na świat jako Dziecko — i rozpoczęło się wybawienie całej ludzkości.

Dziś żyjemy w podobnym napięciu. Czekamy na pełne odkupienie naszych żyć — na koniec cierpienia świata, w którym żyjemy. Kroczymy w wierze, wiedząc, że Jezus to odkupienie przynosi. Ufamy Duchowi, który prowadzi nas każdego dnia — tak jak poprowadził Symeona do świątyni w dniu, gdy przyszli tam Maryja i Józef. Żyjemy pośród napięcia między tym, co wciąż złamane, a tym, co Bóg czyni nowym. Ale mamy nadzieję — wiemy, że nasza nadzieja zakorzeniona jest w tym, co Jezus już rozpoczął przez swoją śmierć i zmartwychwstanie, a Bóg obiecał uczynić wszystko nowe.

Nie żyjemy w tym samym napięciu, co naród Izraela, bo wielu wtedy żyło i umierało, nie wiedząc, co się wydarzy. My żyjemy po przyjściu Zbawiciela — w czasie odnowy, którą Bóg każdego dnia wprowadza na świat. I myślę, że dzięki temu możemy mieć jeszcze większą nadzieję, bo wiemy, że nasz Król, Jezus, przyszedł i odkupił świat.

Tak jak w muzyce — gdzie akord molowy przynosi napięcie, ale utwór nie składa się tylko z molowych akordów — są też akordy durowe, które przynoszą radość i rozwiązują napięcie. Pieśń O come, O come, Emmanuel przypomina o oczekiwaniu, w jakim żył Izrael — a my możemy zrozumieć to pragnienie, czekając na nasze pełne odkupienie.

O przyjdź, o przyjdź, Emanuelu,
Wybaw Izraela w niewoli,
Co wśród tęsknot i niedoli
Czeka, aż Syn Boży przyjdzie.
Raduj się! Raduj się! Emanuel
Przyjdzie wkrótce do ciebie, Izraelu.

Dziękujemy Ci, Jezu, że żyjemy, wiedząc, iż uczynisz wszystko nowe.
Pomóż nam żyć w świetle odkupienia, które przynosisz światu, nawet gdy odczuwamy napięcie wokół nas.
Przypominaj nam, że mamy nadzieję — bo mamy Zbawiciela, który przyszedł.

Pomóż nam dzielić się tą nadzieją z ludźmi wokół nas.
Amen.