Dlaczego boimy się zmian?Przykład

Kto z nas nie chciałby być bohaterem takiej wspaniałej historii sukcesu, jaką miał Abraham? Miał sławę, wielkie bogactwa i

„nazywano go nawet przyjacielem Boga” (Jakuba 2:23).

Lepiej być nie może! Historia Abrahama zaczyna się jednak od słów:

„Przez wiarę Abraham usłuchał, gdy został powołany, aby udać się na miejsce, które miał otrzymać w dziedzictwie. I wyszedł, nie wiedząc, dokąd idzie”.

Jak on to zrobił? Przez wiarę! Dlaczego opieramy się zmianom? Z powodu wątpliwości i strachu! Boimy się osobistej straty. Za każdym razem, gdy zmiana jest nieuchronna, pierwszym pytaniem, które pojawia się w naszych głowach, jest: „Jak to wpłynie na mnie?”. Załóżmy, że podchodzi do ciebie współpracownik i mówi: „Właśnie słyszałem, że szef myśli o zwolnieniu kilku osób”. Czy twoją pierwszą myślą będzie: „Zastanawiam się, jakie warunki rynkowe spowodowały tę decyzję?”. A może: „Założę się, że to musi być dla niego strasznie trudne zadanie!”? Nie, prawdopodobnie twoją pierwszą myślą będzie: „Czy jestem zagrożony?”. Taka jest po prostu ludzka natura. Gdy tylko staniemy w obliczu zmiany, szybko możemy poczuć się samotni i bezradni.

Gdzie możesz znaleźć siłę w takich chwilach? W Bogu! Jego obietnica brzmi:

„Nie porzucę cię ani cię nie opuszczę. Tak więc z ufnością możemy mówić: Pan jest moim wspomożycielem; nie będę się bać. Cóż może mi uczynić człowiek?” (Hebrajczyków 13:5-6).

Zrelaksuj się! To, co jest tobie nieznane, jest w pełni znane Bogu. A Ten, który zawsze się o ciebie troszczył, już poszedł naprzód, aby przygotować drogę (zob. Powtórzonego Prawa 31:8).