Radość dla znużonego świata: rozważania na Adwent 2020Przykład

Wstęp: dziwny czas

Tekst słynnej kolędy „Ta święta noc” może w tym roku wyjątkowo się do ciebie odnosić: „Świat w grzechu grzązł i powstać nie miał siły, aż przyszedł Pan i okazał swą moc”.

Czy rozpoczynasz okres Adwentu, czując, że brak ci sił? Nie ty jeden.

Można nawet powiedzieć, że bycie znużonym i zmęczonym to społecznie akceptowalny sposób wejścia w tegoroczny Adwent. Adwent istnieje przecież po to, by przypominać, że mimo otaczającej nas ciemności i problemów, nadzieja Bożego Narodzenia jest blisko. 

Może się jednak zdawać odległa. W tym roku może ci się nawet wydawać, że nie ma szans na bycie przepełnionym nadzieją. Może straciłeś pracę, albo czujesz się odizolowany od bliskich ci ludzi. Może jesteś w żałobie po stracie bliskiej osoby. 

Być może, gdy rozglądasz się wokoło, nie widzisz niczego poza ciemnością. Gdy mrugając, próbujesz przystosować swoje oczy do ciemności, w dalszym ciągu nie możesz zobaczyć nawet odrobiny światła. Ciężar choroby, śmierci, niesprawiedliwości czy bólu może ci się wydawać nie do udźwignięcia.

A może po prostu jesteś zmęczony. Apatyczny. Najchętniej naciągnąłbyś na głowę kołdrę i poczekałbyś z tą świąteczną radością do przyszłego roku. Nie czuj się winny z tego powodu. Przeciwnie, uznaj istnienie aż nazbyt realnej ciemności tego świata, a twoje oczy będą zdolne ujrzeć Adwent w tym samym świetle, co ludzie oczekujący Mesjasza kilka tysięcy lat temu.

Przez 500 lat od czasów swojego ostatniego proroka – Malachiasza, lud Izraela nie słyszał od Boga niczego na temat Zbawiciela. Naród wybrany wołał do Boga, pytając, jak długo jeszcze mają czekać na swoją nadzieję – nadejście zbawienia. Panowała ciemność, a Bóg zdawał się milczeć. Czy i ty miałeś takie wrażenie w tym roku? 

Choć Bóg mógł wydawać się daleki, to jednak był o wiele bliżej, niż się Jego ludowi wydawało – z miłością planując pojawienie się Jezusa na świecie, w sposób najmniej przez nich oczekiwany.

Przez cztery kolejne dni będziemy rozważać scenę Bożego Narodzenia z perspektywy czterech uczestniczących w niej osób. Gdy pochylisz się nad ich historiami, odkryjesz, czego możesz się nauczyć ze sposobu, w jaki odpowiedziały one Bogu w okolicznościach, które z jednej strony były spektakularne, ale z drugiej dziwne i przerażające.

Pytania do refleksji:

• Czym różni się tegoroczny Adwent od poprzednich?


• Czy tracisz cierpliwość, czekając na spełnienie się Bożych obietnic? Dlaczego tak jest?


• Jakie postacie przychodzą ci do głowy, gdy myślisz o bożonarodzeniowej szopce?