Poszukiwanie skarbu 2

Trzymaj się Bożego planu

The Chosen + Bibleproject | Plan Czytania Do Sezonu 1

Uwolnij się od hazardu

Postaw na miłość!

Poszukiwanie skarbu 3

Jak przestać się martwić?

Zasady zdrowej konfrontacji

Podnoś tych, którzy upadają

Poszukiwanie skarbu 1

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch33" data-usfm="GEN.33">
 <div class="label">33</div><div class="cl">Rodzaju 33</div><div class="s1">Spotkanie Jakuba z Ezawem</div><div class="p"> 1Gdy Jakub podni&#243;s&#322; oczy, zobaczy&#322;, &#380;e nadci&#261;ga Ezaw. By&#322;o z nim czterystu ludzi. Jakub rozdzieli&#322; wi&#281;c dzieci pomi&#281;dzy Le&#281;, Rachel&#281; oraz dwie s&#322;u&#380;&#261;ce. 2S&#322;u&#380;&#261;ce i ich dzieci ustawi&#322; na przedzie, Le&#281; i jej dzieci za nimi, a Rachel&#281; z J&#243;zefem na ko&#324;cu. 3Sam ruszy&#322; przed nimi, a zanim zbli&#380;y&#322; si&#281; do swego brata, pok&#322;oni&#322; mu si&#281; siedem razy.</div><div class="p"> 4Ezaw natomiast wybieg&#322; mu na spotkanie! Obj&#261;&#322; go! Rzuci&#322; mu si&#281; na szyj&#281;! Uca&#322;owa&#322; go! I rozp&#322;akali si&#281; razem. 5Gdy potem Ezaw rozejrza&#322; si&#281; i zobaczy&#322; &#380;ony oraz dzieci, zapyta&#322;: Kim oni s&#261; dla ciebie? Jakub wyja&#347;ni&#322;: To dzieci, kt&#243;rymi B&#243;g &#322;askawie obdarzy&#322; twego s&#322;ug&#281;. 6Wtedy podesz&#322;y s&#322;u&#380;&#261;ce, one i ich dzieci, i pok&#322;oni&#322;y si&#281;. 7Podesz&#322;a te&#380; Lea ze swoimi dzie&#263;mi i pok&#322;onili si&#281;. Na ko&#324;cu podszed&#322; J&#243;zef oraz Rachela i te&#380; si&#281; pok&#322;onili.</div><div class="p"> 8A co ma wsp&#243;lnego z tob&#261; ten ca&#322;y ob&#243;z, kt&#243;ry wcze&#347;niej spotka&#322;em? &#8212; zapyta&#322; Ezaw. Pos&#322;a&#322;em go, aby znale&#378;&#263; &#322;ask&#281; w oczach mego pana &#8212; odpar&#322; Jakub. 9Ezaw na to: Ja mam dosy&#263;, m&#243;j bracie. Zatrzymaj dla siebie, co twoje. 10O, nie! &#8212; powiedzia&#322; Jakub. &#8212; Prosz&#281;, je&#347;li znalaz&#322;em &#322;ask&#281; w twoich oczach, przyjmij ten dar z mojej r&#281;ki, szczeg&#243;lnie &#380;e ogl&#261;da&#322;em twoje oblicze, jakbym ogl&#261;da&#322; oblicze Boga &#8212; i przyj&#261;&#322;e&#347; mnie &#380;yczliwie. 11Przyjmij, prosz&#281;, to moje b&#322;ogos&#322;awie&#324;stwo, kt&#243;re ci pos&#322;a&#322;em, gdy&#380; B&#243;g by&#322; mi &#322;askawy, tak &#380;e mam wszystko! Gdy tak nalega&#322;, Ezaw przyj&#261;&#322; jego dar.</div><div class="p"> 12W ko&#324;cu Ezaw wezwa&#322;: Ruszajmy! Ja p&#243;jd&#281; przed tob&#261;. 13Jakub jednak zauwa&#380;y&#322;: M&#243;j pan wie, &#380;e moje dzieci s&#261; wci&#261;&#380; ma&#322;o wytrzyma&#322;e. Musz&#281; te&#380; uwa&#380;a&#263; na owce i krowy, kt&#243;re karmi&#261; swoje m&#322;ode. Je&#347;li przez jeden dzie&#324; zmusi si&#281; je do zbyt wielkiego wysi&#322;ku, trzeba si&#281; liczy&#263; z tym, &#380;e padnie ca&#322;e stado. 14Niech m&#243;j pan rusza przodem przed swym s&#322;ug&#261;. Ja poci&#261;gn&#281; powoli, w tempie stad oraz dzieci, kt&#243;re mam ze sob&#261;, a&#380; dotr&#281; do mojego pana do Seir.</div><div class="p"> 15Pozw&#243;l wi&#281;c &#8212; zaproponowa&#322; Ezaw &#8212; &#380;e zostawi&#281; z tob&#261; kilku moich ludzi. Lecz Jakub odpar&#322;: Nie ma potrzeby. Wa&#380;ne, &#380;e znalaz&#322;em &#322;ask&#281; w oczach mego pana. 16Tego zatem dnia Ezaw ruszy&#322; w drog&#281; powrotn&#261; do Seir. 17Jakub natomiast uda&#322; si&#281; do Sukkot. Tam zbudowa&#322; sobie dom, a dobytek rozmie&#347;ci&#322; w sza&#322;asach. W&#322;a&#347;nie dlatego miejscu temu nadano nazw&#281; Sukkot.</div><div class="p"> 18W ko&#324;cu, ci&#261;gn&#261;c z Padan-Aram, Jakub dotar&#322; do Szalem,#33:18 Szalem, hbr. &#1513;&#1464;&#1473;&#1500;&#1461;&#1501; (szalem), lub: bezpiecznie, podobnie G, gr. &#931;&#945;&#955;&#951;&#956;; wg PS w pokoju, hbr. &#1513;&#1473;&#1500;&#1493;&#1501;. miasta Sychema w ziemi Kanaan, i roz&#322;o&#380;y&#322; si&#281; naprzeciw miasta. 19Od syn&#243;w Chamora, ojca Sychema, naby&#322; za sto kesit#33:19 Lub: (1) za sto owiecG; (2) za [sto owiec, czyli] kesit&#281;, tj. 1,43 kg, por. Jb 42:11. cz&#281;&#347;&#263; pola, na kt&#243;rym rozbi&#322; sw&#243;j namiot. 20Nast&#281;pnie wzni&#243;s&#322; tam o&#322;tarz i nazwa&#322; go: B&#243;g Bogiem Izraela.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch34" data-usfm="GEN.34">
 <div class="label">34</div><div class="cl">Rodzaju 34</div><div class="s1">Tragedia Diny</div><div class="p"> 1Po pewnym czasie Dina, c&#243;rka Lei, kt&#243;r&#261; urodzi&#322;a ona Jakubowi, wysz&#322;a, aby zapozna&#263; si&#281; z dziewcz&#281;tami tego kraju. 2Gdy zobaczy&#322; j&#261; Sychem, syn Chiwity Chamora, ksi&#281;cia tego kraju, porwa&#322; j&#261; i zgwa&#322;ci&#322;. 3Ca&#322;ym sercem przylgn&#261;&#322; jednak do Diny, c&#243;rki Jakuba, pokocha&#322; t&#281; dziewczyn&#281; i okazywa&#322; jej czu&#322;o&#347;&#263;.#34:3 Lub: zapewnia&#322; j&#261; o swym uczuciu, pociesza&#322; j&#261;, rozmawia&#322; z ni&#261; pojednawczo. 4Powiedzia&#322; te&#380; Sychem do swego ojca Chamora: We&#378; mi t&#281; dziewczyn&#281; za &#380;on&#281;.</div><div class="p"> 5Jakub us&#322;ysza&#322;, &#380;e Sychem zha&#324;bi&#322; jego c&#243;rk&#281; Din&#281;, ale poniewa&#380; jego synowie byli przy stadach na polu, milcza&#322; do czasu ich przyj&#347;cia.</div><div class="p"> 6Wtedy Chamor, ojciec Sychema, przyszed&#322; do Jakuba, aby z nim porozmawia&#263;.</div><div class="p"> 7Synowie Jakuba przyszli z pola, gdy tylko dowiedzieli si&#281; o wszystkim. M&#281;&#380;czyzn tych przepe&#322;nia&#322; gniew na Sychema, kt&#243;ry post&#261;pi&#322; wobec Izraela tak podle i bezmy&#347;lnie, ha&#324;bi&#261;c c&#243;rk&#281; Jakuba &#8212; czego si&#281; nie robi!</div><div class="p"> 8Chamor za&#347; rozmawia&#322; z nimi tak: Sychem, m&#243;j syn, zakocha&#322; si&#281; w waszej c&#243;rce bez reszty. Dajcie mu j&#261;, prosz&#281;, za &#380;on&#281;. 9Spowinowa&#263;cie si&#281; te&#380; z nami. Dawajcie nam wasze c&#243;rki za &#380;ony i &#380;e&#324;cie si&#281; z naszymi c&#243;rkami. 10Mieszkajcie te&#380; z nami. Ziemia sta&#263; b&#281;dzie przed wami otworem. Osiedlajcie si&#281;, poruszajcie si&#281; po niej bez przeszk&#243;d#34:10 Lub: handlujcie w niej. i nabywajcie j&#261; sobie na w&#322;asno&#347;&#263;.</div><div class="p"> 11Ponadto Sychem prosi&#322; ojca i braci Diny: Oka&#380;cie mi &#322;ask&#281;. Dam wam, czegokolwiek za&#380;&#261;dacie. 12Wyznaczcie cho&#263;by najwi&#281;ksze wiano albo dar, zap&#322;ac&#281;, ile chcecie, tylko dajcie mi t&#281; dziewczyn&#281; za &#380;on&#281;.</div><div class="p"> 13Synowie Jakuba odpowiedzieli Sychemowi i Chamorowi, jego ojcu, podst&#281;pnie, poniewa&#380; zha&#324;bi&#322; ich siostr&#281; Din&#281;: 14Nie mo&#380;emy wyda&#263; naszej siostry za m&#281;&#380;czyzn&#281;, kt&#243;ry jest nieobrzezany. By&#322;oby to dla nas ha&#324;b&#261;! 15Jednak mogliby&#347;my si&#281; zgodzi&#263; pod warunkiem, &#380;e staliby&#347;cie si&#281; jak my, to znaczy obrzezaliby&#347;cie u siebie ka&#380;dego m&#281;&#380;czyzn&#281;. 16Wtedy mogliby&#347;my wydawa&#263; za was nasze c&#243;rki, &#380;eni&#263; si&#281; z waszymi, mieszka&#263; razem z wami i sta&#263; si&#281; jednym ludem. 17Je&#347;li tego warunku nie spe&#322;nicie, to znaczy nie obrzezacie si&#281;, zabierzemy nasz&#261; c&#243;rk&#281; i odejdziemy.</div><div class="p"> 18S&#322;owa te spodoba&#322;y si&#281; Chamorowi i jego synowi Sychemowi. 19M&#322;ody cz&#322;owiek nie zwleka&#322; z podj&#281;ciem odpowiednich krok&#243;w, gdy&#380; rozkocha&#322; si&#281; w c&#243;rce Jakuba, a cieszy&#322; si&#281; on najwi&#281;kszym powa&#380;aniem w rodzie swego ojca.</div><div class="p"> 20Chamor i Sychem, jego syn, przyszli zatem do bramy swego miasta i przekazali zgromadzonym: 21Ludzie ci s&#261; wobec nas pokojowo usposobieni. Pozw&#243;lmy im zamieszka&#263; wsp&#243;lnie z nami w tym kraju. Niech w&#347;r&#243;d nas &#380;yj&#261; i pracuj&#261;. Ziemi wystarczy tak&#380;e dla nich. B&#281;dziemy mogli &#380;eni&#263; si&#281; z ich c&#243;rkami, a nasze wydawa&#263; za nich. 22Lecz ci ludzie zgadzaj&#261; si&#281; zamieszka&#263; w&#347;r&#243;d nas i by&#263; z nami jednym ludem tylko pod warunkiem, &#380;e obrzezamy u nas ka&#380;dego m&#281;&#380;czyzn&#281;, tak jak oni s&#261; obrzezani. 23Czy jednak ich dobytek i mienie, i ca&#322;e ich byd&#322;o nie stanie si&#281; przez to nasze? Tylko wyra&#378;my zgod&#281; i niech zamieszkaj&#261; w&#347;r&#243;d nas.</div><div class="p"> 24Zgromadzeni w bramie miasta pos&#322;uchali Chamora i Sychema, jego syna, i obrzezali wszystkich m&#281;&#380;czyzn, wszystkich bior&#261;cych udzia&#322; w zgromadzeniach w bramie ich miasta.</div><div class="p"> 25Jednak trzeciego dnia, gdy wci&#261;&#380; byli obolali, dwaj synowie Jakuba, Symeon i Lewi, bracia Diny, wzi&#281;li ka&#380;dy sw&#243;j miecz, napadli na niczego nie przeczuwaj&#261;cych mieszka&#324;c&#243;w i wybili wszystkich m&#281;&#380;czyzn. 26Zabili przy tym tak&#380;e Chamora i Sychema, jego syna, zabrali Din&#281; z domu Sychema &#8212; i odeszli. 27Potem synowie Jakuba ruszyli na pobitych i, poniewa&#380; zha&#324;biono ich siostr&#281;, z&#322;upili miasto. 28Zabrali ich owce, byd&#322;o, os&#322;y, to, co by&#322;o w mie&#347;cie, i to, co by&#322;o na polach. 29Zagarn&#281;li te&#380; ca&#322;e ich bogactwo, uprowadzili wszystkie ich dzieci i wszystkie ich kobiety &#8212; z&#322;upili wszystko, co znale&#378;li w ich domach.</div><div class="p"> 30Wtedy Jakub wyrzuci&#322; Symeonowi i Lewiemu: Narobili&#347;cie mi k&#322;opot&#243;w i obrzydzili&#347;cie mnie mieszka&#324;com tej ziemi, Kananejczykom i Peryzytom. Ja nie mam tylu ludzi, co oni. Je&#347;li zbior&#261; si&#281; przeciwko mnie, przegram i zgin&#281; ja oraz moja rodzina. 31Synowie jednak odparli: A czy on mia&#322; prawo potraktowa&#263; nasz&#261; siostr&#281; jak nierz&#261;dnic&#281;?</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch35" data-usfm="GEN.35">
 <div class="label">35</div><div class="cl">Rodzaju 35</div><div class="s1">Jakub w Betel</div><div class="p"> 1Potem B&#243;g wezwa&#322; Jakuba: Wsta&#324;, udaj si&#281; do Betel. Zamieszkaj tam i wznie&#347; tam o&#322;tarz po&#347;wi&#281;cony Bogu, kt&#243;ry ukaza&#322; ci si&#281;, gdy ucieka&#322;e&#347; przed swoim bratem, Ezawem.</div><div class="p"> 2Wtedy Jakub poleci&#322; swoim domownikom i wszystkim, kt&#243;rzy z nim byli: Usu&#324;cie obce b&#243;stwa, kt&#243;re macie u siebie, oczy&#347;&#263;cie si&#281;, zmie&#324;cie swoje szaty! 3Bo wkr&#243;tce wyruszamy w g&#243;r&#281;, do Betel, gdzie zamierzam wznie&#347;&#263; o&#322;tarz po&#347;wi&#281;cony Bogu, Temu, kt&#243;ry mi odpowiedzia&#322; w dniu mojej niedoli i by&#322; ze mn&#261; na moich drogach.</div><div class="p"> 4Oddano zatem Jakubowi wszystkie obce b&#243;stwa, kt&#243;re by&#322;y w ich posiadaniu, oraz kolczyki, kt&#243;re mieli w uszach, a Jakub zakopa&#322; je pod d&#281;bem niedaleko Sychem.</div><div class="p"> 5A kiedy wyruszyli, B&#243;g dotkn&#261;&#322; strachem okoliczne miasta, tak &#380;e nikt nie &#347;ciga&#322; syn&#243;w Jakuba. 6Jakub tymczasem przyby&#322; do Luz w ziemi Kanaan, to jest do Betel. Przyby&#322; tam on oraz ca&#322;y lud, kt&#243;ry mu towarzyszy&#322;. 7Tam zbudowa&#322; o&#322;tarz, a samo miejsce nazwa&#322; El-Betel,#35:7 El-Betel, hbr. &#1488;&#1461;&#1500; &#1489;&#1461;&#1468;&#1497;&#1514;&#1470;&#1488;&#1461;&#1500;, czyli: B&#243;g domu Bo&#380;ego. poniewa&#380; tam, gdy ucieka&#322; przed bratem, objawi&#322; mu si&#281; B&#243;g.</div><div class="s1">&#346;mier&#263; Debory</div><div class="p"> 8W tym czasie zmar&#322;a Debora, mamka Rebeki, i zosta&#322;a pochowana poni&#380;ej Betel pod d&#281;bem. D&#261;b ten nazwano D&#281;bem P&#322;aczu.#35:8 D&#281;bem P&#322;aczu, hbr. &#1488;&#1463;&#1500;&#1468;&#1493;&#1465;&#1503; &#1489;&#1464;&#1468;&#1499;&#1493;&#1468;&#1514; (&#8217;allon bachut), lub: Alon-Bakut.</div><div class="s1">Potwierdzenie obietnicy</div><div class="p"> 9Po przybyciu Jakuba z Padan-Aram B&#243;g ukaza&#322; mu si&#281; ponownie. Pob&#322;ogos&#322;awi&#322; go. 10Najpierw powiedzia&#322;: Masz na imi&#281; Jakub, ale nie b&#281;dziesz si&#281; ju&#380; tak nazywa&#322;. Twoje imi&#281; brzmie&#263; b&#281;dzie Izrael. Takim w&#322;a&#347;nie imieniem go nazwa&#322;. 11Potem o&#347;wiadczy&#322;: Ja jestem Bogiem Wszechmocnym.#35:11 Bogiem Wszechmocnym, hbr. &#1488;&#1461;&#1500; &#1513;&#1463;&#1473;&#1491;&#1463;&#1468;&#1497;. Mn&#243;&#380; si&#281; i rozrastaj. Powstanie z ciebie nar&#243;d, a nawet zgromadzenie narod&#243;w. B&#281;d&#261; od ciebie pochodzi&#263; kr&#243;lowie. 12A t&#281; ziemi&#281;, kt&#243;r&#261; da&#322;em Abrahamowi i Izaakowi, dam tobie i twojemu potomstwu po tobie.</div><div class="p"> 13Potem B&#243;g wzni&#243;s&#322; si&#281; w g&#243;r&#281; z miejsca, gdzie rozmawia&#322; z Jakubem. 14A Jakub postawi&#322; tam pomnik z kamienia, wyla&#322; na niego ofiar&#281; z p&#322;yn&#243;w, a tak&#380;e pola&#322; oliw&#261;. 15Miejscu za&#347;, w kt&#243;rym rozmawia&#322; z nim B&#243;g, Jakub nada&#322; nazw&#281; Betel.</div><div class="s1">Narodziny Beniamina i &#347;mier&#263; Racheli</div><div class="p"> 16Potem wyruszyli z Betel i gdy mieli jeszcze kawa&#322;ek#35:16 By&#263; mo&#380;e: dwie godziny, czyli ok. 11 km. drogi do Efraty, Rachela zacz&#281;&#322;a rodzi&#263;. Por&#243;d okaza&#322; si&#281; ci&#281;&#380;ki. 17W najtrudniejszej jego chwili po&#322;o&#380;na og&#322;osi&#322;a: Nie b&#243;j si&#281;! Tym razem te&#380; masz syna! 18Z Racheli jednak uchodzi&#322;o &#380;ycie. Umieraj&#261;c, nada&#322;a synowi imi&#281; Ben-Oni.#35:18 Ben-Oni, hbr. &#1489;&#1462;&#1468;&#1503;&#1470;&#1488;&#1493;&#1465;&#1504;&#1460;&#1497; (ben-&#8217;oni), czyli: syn mojego b&#243;lu. Ojciec jednak nazwa&#322; go Beniamin.#35:18 Beniamin, hbr. &#1489;&#1460;&#1468;&#1504;&#1456;&#1497;&#1464;&#1502;&#1460;&#1497;&#1503; (binjamin), czyli: syn mojej prawej r&#281;ki.</div><div class="p"> 19Tak Rachela umar&#322;a. Pochowano j&#261; w drodze do Efraty, czyli do Betlejem. 20Jakub postawi&#322; na jej grobie pomnik, kt&#243;ry do dzi&#347; jest znany jako pomnik grobu Racheli.</div><div class="s1">Wyst&#281;pek Rubena</div><div class="p"> 21Izrael ruszy&#322; w drog&#281; ponownie. Tym razem rozbi&#322; sw&#243;j namiot powy&#380;ej Migdal-Eder.#35:21 Lub: (1) powy&#380;ej wie&#380;y Eder; (2) wie&#380;y stada.</div><div class="p"> 22Gdy Izrael mieszka&#322; w tej ziemi, mi&#281;dzy Rubenem a Bilh&#261;, na&#322;o&#380;nic&#261; jego ojca, dosz&#322;o do zbli&#380;enia &#8212; i Izrael dowiedzia&#322; si&#281; o tym.#35:22 G dodaje: i uzna&#322; to za z&#322;e w swoich oczach.</div><div class="s1">Synowie Jakuba</div><div class="p">Syn&#243;w Jakuba by&#322;o dwunastu.</div><div class="p"> 23Oto synowie Lei: pierworodny Jakuba Ruben, nast&#281;pnie Symeon, Lewi, Juda, Issachar i Zebulon.</div><div class="p"> 24Synowie Racheli to J&#243;zef i Beniamin.</div><div class="p"> 25Synowie Bilhy, s&#322;u&#380;&#261;cej Racheli, to Dan i Naftali.</div><div class="p"> 26Synowie Zilpy, s&#322;u&#380;&#261;cej Lei, to Gad i Aszer.</div><div class="p">Ci synowie Jakuba urodzili mu si&#281; w Padan-Aram.</div><div class="s1">&#346;mier&#263; Izaaka</div><div class="p"> 27Potem Jakub przyby&#322; do Izaaka, swego ojca, do Mamre, do Kiriat-Arba, to jest Hebronu. Tam jako cudzoziemiec mieszka&#322; zar&#243;wno Abraham, jak i Izaak.</div><div class="p"> 28Izaak prze&#380;y&#322; sto osiemdziesi&#261;t lat. 29W ko&#324;cu jego &#380;ycie usta&#322;o, umar&#322; i po&#322;&#261;czy&#322; si&#281; ze swoimi przodkami, stary i syty dni. Pochowali go jego synowie Ezaw oraz Jakub.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch36" data-usfm="GEN.36">
 <div class="label">36</div><div class="cl">Rodzaju 36</div><div class="s1">Dzieje potomk&#243;w Ezawa</div><div class="p"> 1Oto dzieje rodu Ezawa, czyli Edomu.</div><div class="p"> 2Ezaw poj&#261;&#322; za &#380;ony kobiety nale&#380;&#261;ce do plemion kananejskich: Ad&#281;, c&#243;rk&#281; Chetyty Elona, Oholibam&#281;, c&#243;rk&#281; Any, syna#36:2 Za PS G S, zob. ww. 24, 25; wg MT: c&#243;rki. Chiwity Sibona, 3i Basemat,#36:3 Wg PS w Rdz 36:3, 4, 10, 13, 17: Machalat, hbr. &#1502;&#1463;&#1495;&#1458;&#1500;&#1463;&#1514;, por. Rdz 28:9. c&#243;rk&#281; Ismaela, a siostr&#281; Nebajota.</div><div class="p"> 4Ada urodzi&#322;a Ezawowi Elifaza, Basemat Reuela, 5a Oholibama Jeusza, Jalama i Koracha. Byli oni synami Ezawa, kt&#243;rzy urodzili mu si&#281; w ziemi kananejskiej.</div><div class="p"> 6Ezaw zabra&#322; swoje &#380;ony, syn&#243;w, swoje c&#243;rki i wszystkich swoich domownik&#243;w, swoje stada &#8212; ca&#322;e swoje byd&#322;o i wszystko, czego si&#281; dorobi&#322; w ziemi kananejskiej, i przeni&#243;s&#322; si&#281; w okolice bardziej oddalone od tych, kt&#243;re zajmowa&#322; jego brat Jakub. 7Ich dobytek by&#322; zbyt wielki, aby mogli mieszka&#263; razem. W&#322;a&#347;nie ze wzgl&#281;du na wielko&#347;&#263; ich dobytku ziemia nie by&#322;a w stanie zapewni&#263; im wystarczaj&#261;co du&#380;ego obszaru na mieszkanie. 8Ezaw osiedli&#322; si&#281; zatem na pog&#243;rzu Seir. Okolice zaj&#281;te przez Ezawa nazywa si&#281; te&#380; Edomem.</div><div class="p"> 9Oto rodowody potomk&#243;w Ezawa, praojca Edomu na pog&#243;rzu Seir.</div><div class="p"> 10Synami Ezawa byli: Elifaz, syn Ady, i Reuel, syn Basemat, &#380;on Ezawa.</div><div class="p"> 11Synami Elifaza byli: Teman, Omar, Sefo, Gatam i Kenaz.</div><div class="p"> 12Timna za&#347; by&#322;a na&#322;o&#380;nic&#261; Elifaza, syna Ezawa. Urodzi&#322;a ona Elifazowi Amaleka. Ci wi&#281;c byli potomkami Ady, &#380;ony Ezawa.</div><div class="p"> 13Je&#347;li chodzi o Reuela, to jego synami byli: Nachat i Zerach, Szama i Miza. Byli oni synami &#380;ony Ezawa, Basemat.</div><div class="p"> 14Ci natomiast byli synami &#380;ony Ezawa, Oholibamy. By&#322;a ona c&#243;rk&#261; Any i wnuczk&#261; Sibona. Urodzi&#322;a Ezawowi Jeusza, Jalama i Koracha.#36:14 W PS brak imienia Koracha.</div><div class="p"> 15Naczelnikami rod&#243;w Ezawa po linii jego pierworodnego Elifaza byli: Teman, Omar, Sefo, Kenaz, 16Korach, Gatam i Amalek. Byli oni potomkami Ady i naczelnikami rod&#243;w Elifaza w ziemi edomskiej.</div><div class="p"> 17W&#347;r&#243;d syn&#243;w Reuela, syna Ezawa, naczelnikami byli: Nachat, Zerach, Szama i Miza. Byli oni potomkami &#380;ony Ezawa Basemat i naczelnikami w ziemi edomskiej.</div><div class="p"> 18Co do syn&#243;w &#380;ony Ezawa, Oholibamy, byli nimi naczelnicy: Jeusz, Jalam i Korach. Byli oni naczelnikami pochodz&#261;cymi od &#380;ony Ezawa, Oholibamy, c&#243;rki Any.</div><div class="p"> 19Wymienieni byli synami Ezawa, a te&#380; naczelnikami pochodz&#261;cych od niego rod&#243;w, kt&#243;re tworzy&#322;y Edom.</div><div class="s1">Potomkowie Seira</div><div class="p"> 20Ci natomiast byli synami Choryty Seira i zamieszkiwali t&#281; ziemi&#281;: Lotan, Szobal, Sibon, Ana, 21Diszon, Eser i Diszan. Byli oni naczelnikami Choryt&#243;w, syn&#243;w Seira w ziemi edomskiej.</div><div class="p"> 22Synami Lotana byli Chori i Hemam, a siostr&#261; Lotana by&#322;a Timna.</div><div class="p"> 23Ci z kolei byli synami Szobala: Alwan, Manachat, Ebal, Szefo i Onam.</div><div class="p"> 24Co do syn&#243;w Sibona, byli nimi Aja i Ana &#8212; chodzi o tego An&#281;, kt&#243;ry w czasie, gdy pas&#322; os&#322;y swego ojca, Sibona, natrafi&#322; na pustyni na gor&#261;ce &#378;r&#243;d&#322;a.</div><div class="p"> 25Synem Any by&#322; Diszon, a jego c&#243;rk&#261; &#8212; Oholibama.</div><div class="p"> 26Synami Diszona z kolei byli Chemdan, Eszban, Jitran i Keran.</div><div class="p"> 27Co do Esera, jego synami byli Bilhan, Zaawan i Akan.</div><div class="p"> 28I w ko&#324;cu synowie Diszana to Us i Aran.</div><div class="p"> 29Naczelnikami Choryt&#243;w byli zatem: Lotan, Szobal, Sibon, Ana, 30Diszon, Eser i Diszan. Oni byli naczelnikami Choryt&#243;w w ziemi Seir wed&#322;ug okr&#281;g&#243;w, nad kt&#243;rymi sprawowali w&#322;adz&#281;.</div><div class="s1">Kr&#243;lowie Edomu</div><div class="p"> 31Oto kr&#243;lowie, kt&#243;rzy panowali w ziemi edomskiej, jeszcze zanim kr&#243;l zapanowa&#322; nad synami Izraela.</div><div class="p"> 32Ot&#243;&#380; panowa&#322; w Edomie Bela, syn Beora. Jego miasto nosi&#322;o nazw&#281; Dinhaba.</div><div class="p"> 33Gdy Bela umar&#322;, zapanowa&#322; po nim Jobab, syn Zeracha z Bosry.</div><div class="p"> 34Gdy umar&#322; Jobab, zapanowa&#322; po nim Chuszam, z ziemi Temanit&#243;w.</div><div class="p"> 35Gdy umar&#322; Chuszam, zapanowa&#322; po nim Hadad, syn Bedada, pogromca Midianit&#243;w na polu moabskim. Jego miasto nosi&#322;o nazw&#281; Awit.</div><div class="p"> 36Gdy umar&#322; Hadad, zapanowa&#322; po nim Samla z Masreki.</div><div class="p"> 37Gdy umar&#322; Samla, zapanowa&#322; po nim Saul z Rechobot nad rzek&#261; [Eufrat].</div><div class="p"> 38Gdy umar&#322; Saul, zapanowa&#322; po nim Baal-Chanan, syn Achbora.</div><div class="p"> 39Gdy umar&#322; Baal-Chanan, syn Achbora, zapanowa&#322; po nim Hadar, kt&#243;rego miasto nosi&#322;o nazw&#281; Pau.#36:39 Wg 1Krn 1:50: Pai. Jego &#380;ona mia&#322;a na imi&#281; Mehetabel, a by&#322;a c&#243;rk&#261; Matred i wnuczk&#261; Me-Zahaba.</div><div class="p"> 40Oto imiona naczelnik&#243;w rod&#243;w Ezawa wed&#322;ug ich miejscowo&#347;ci: Timna, Alwa, Jetet, 41Oholibama, Ela, Pinon, 42Kenaz, Teman, Mibsar, 43Magdiel i Iram. To s&#261; naczelnicy Edomu wed&#322;ug ich siedzib w ziemi, kt&#243;r&#261; posiedli. To dzieje Ezawa, praojca Edomit&#243;w.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkJHN">
 <div class="chapter ch18" data-usfm="JHN.18">
 <div class="label">18</div><div class="cl">Jana 18</div><div class="s1">PROCES I UKRZY&#379;OWANIE JEZUSA Aresztowanie</div><div class="p"> 1Po tych s&#322;owach Jezus wraz ze swoimi uczniami uda&#322; si&#281; na drug&#261; stron&#281; potoku Cedron. By&#322; tam ogr&#243;d, do kt&#243;rego wszed&#322; On i Jego uczniowie. 2Judasz, kt&#243;ry Go wyda&#322;, r&#243;wnie&#380; wiedzia&#322; o tym miejscu, gdy&#380; Jezus cz&#281;sto schodzi&#322; si&#281; tam ze swoimi uczniami. 3Judasz zatem wzi&#261;&#322; oddzia&#322; &#380;o&#322;nierzy oraz stra&#380; podleg&#322;&#261; arcykap&#322;anom i faryzeuszom, i przyszed&#322; tam z pochodniami, z lampami i z broni&#261;. 4Jezus natomiast, &#347;wiadom wszystkiego, co mia&#322;o Go spotka&#263;, wyszed&#322; do nich i zapyta&#322;: Kogo szukacie? 5Odpowiedzieli Mu: Jezusa z Nazaretu. Jezus na to: To Ja jestem. A sta&#322; z nimi Judasz, kt&#243;ry Go wyda&#322;. 6Gdy zatem powiedzia&#322; im: Ja jestem, cofn&#281;li si&#281; i padli na ziemi&#281;. 7Zn&#243;w wi&#281;c zapyta&#322; ich: Kogo szukacie? A oni powt&#243;rzyli: Jezusa z Nazaretu. 8Wtedy Jezus odpowiedzia&#322;: Powiedzia&#322;em wam, &#380;e to Ja jestem. Je&#347;li wi&#281;c Mnie szukacie, pozw&#243;lcie tym ludziom odej&#347;&#263;. 9W ten spos&#243;b spe&#322;ni&#322;y si&#281; Jego s&#322;owa: Nie utraci&#322;em &#380;adnego z tych, kt&#243;rych Mi da&#322;e&#347;. 10Szymon Piotr, poniewa&#380; mia&#322; miecz, wyci&#261;gn&#261;&#322; go, uderzy&#322; s&#322;ug&#281; arcykap&#322;ana i odci&#261;&#322; mu prawe ucho. S&#322;udze temu by&#322;o na imi&#281; Malchos. 11W&#243;wczas Jezus zwr&#243;ci&#322; si&#281; do Piotra: W&#322;&#243;&#380; miecz do pochwy. Czy nie mam pi&#263; z kielicha, kt&#243;ry da&#322; mi Ojciec?</div><div class="s1">Jezus przed Annaszem</div><div class="p"> 12W ten spos&#243;b oddzia&#322; wraz z dow&#243;dc&#261; oraz stra&#380; &#380;ydowska schwytali Jezusa, zwi&#261;zali Go 13i najpierw zaprowadzili do Annasza. By&#322; on bowiem te&#347;ciem Kajfasza, kt&#243;ry tego roku sprawowa&#322; urz&#261;d arcykap&#322;ana. 14To w&#322;a&#347;nie Kajfasz swego czasu doradzi&#322; &#379;ydom, &#380;e lepiej, aby jeden cz&#322;owiek umar&#322; za lud.</div><div class="s1">Pierwsza pora&#380;ka Piotra</div><div class="p"> 15Szli za&#347; za Jezusem Szymon Piotr oraz inny ucze&#324;. Ucze&#324; ten by&#322; znany arcykap&#322;anowi, dlatego wszed&#322; wraz z Jezusem na dziedziniec arcykap&#322;ana. 16Piotr natomiast sta&#322; przy bramie na zewn&#261;trz. Wyszed&#322; wi&#281;c ten inny ucze&#324;, znajomy arcykap&#322;ana, porozmawia&#322; z od&#378;wiern&#261; i wprowadzi&#322; Piotra. 17Wtedy od&#378;wierna zapyta&#322;a Piotra: Czy ty te&#380; jeste&#347; jednym z uczni&#243;w tego cz&#322;owieka? Odpowiedzia&#322;: Nie jestem. 18A stali tam s&#322;u&#380;&#261;cy i stra&#380;nicy. Rozpalili oni ognisko i grzali si&#281; przy nim, poniewa&#380; by&#322;o zimno. R&#243;wnie&#380; Piotr sta&#322; i grza&#322; si&#281; w ich towarzystwie.</div><div class="s1">Przes&#322;uchanie Jezusa przez Annasza</div><div class="p"> 19Tymczasem arcykap&#322;an zapyta&#322; Jezusa o Jego uczni&#243;w i o Jego nauk&#281;. 20Jezus mu odpowiedzia&#322;: Ja otwarcie przemawia&#322;em do &#347;wiata. Zawsze uczy&#322;em w synagodze i w &#347;wi&#261;tyni, gdzie schodz&#261; si&#281; wszyscy &#379;ydzi. Potajemnie nic nie m&#243;wi&#322;em. 21Dlaczego wi&#281;c Mnie pytasz? Zapytaj tych, kt&#243;rzy s&#322;uchali moich s&#322;&#243;w. Oni wiedz&#261;, co powiedzia&#322;em. 22Po tych Jego s&#322;owach jeden ze stoj&#261;cych tam stra&#380;nik&#243;w wymierzy&#322; Jezusowi policzek, m&#243;wi&#261;c przy tym: Tak odpowiadasz arcykap&#322;anowi? 23Jezus na to: Je&#380;eli uwa&#380;asz, &#380;e odpowiedzia&#322;em niew&#322;a&#347;ciwie, uzasadnij to, a je&#380;eli w&#322;a&#347;ciwie, to dlaczego Mnie bijesz? 24Nast&#281;pnie Annasz odes&#322;a&#322; Go zwi&#261;zanego do arcykap&#322;ana Kajfasza.</div><div class="s1">Kolejne pora&#380;ki Piotra</div><div class="p"> 25Szymon Piotr sta&#322; za&#347; i grza&#322; si&#281;. W&#243;wczas go zagadn&#281;li: Czy ty te&#380; jeste&#347; jednym z Jego uczni&#243;w? Lecz on wypar&#322; si&#281;: Nie jestem. 26Wtedy jeden ze s&#322;ug arcykap&#322;ana, krewny tego, kt&#243;remu Piotr odci&#261;&#322; ucho, zapyta&#322;: Czy nie ciebie widzia&#322;em z Nim w ogrodzie? 27Piotr wypar&#322; si&#281; ponownie &#8212; i zaraz zapia&#322; kogut.</div><div class="s1">Proces Jezusa przed Pi&#322;atem</div><div class="p"> 28Nast&#281;pnie od Kajfasza poprowadzili Jezusa do pa&#322;acu namiestnika. By&#322;o to wczesnym rankiem. Sami jednak nie weszli do &#347;rodka, aby zachowa&#263; czysto&#347;&#263; i m&#243;c spo&#380;y&#263; Pasch&#281;.</div><div class="p"> 29W&#243;wczas Pi&#322;at wyszed&#322; do nich i zapyta&#322;: Jaki zarzut stawiacie temu cz&#322;owiekowi? 30Gdyby On nie by&#322; przest&#281;pc&#261; &#8212; odpowiedzieli &#8212; nie wydaliby&#347;my Go tobie. 31Wtedy Pi&#322;at powiedzia&#322;: We&#378;cie Go wy i os&#261;d&#378;cie zgodnie z waszym Prawem. &#379;ydzi na to: Nam nie wolno nikogo kara&#263; &#347;mierci&#261;. 32Tak mia&#322;a si&#281; wype&#322;ni&#263; zapowied&#378; Jezusa, w kt&#243;rej zaznaczy&#322;, jak&#261; &#347;mierci&#261; ma umrze&#263;.</div><div class="p"> 33Pi&#322;at wszed&#322; wi&#281;c zn&#243;w do pa&#322;acu, przywo&#322;a&#322; Jezusa i zapyta&#322;: Czy Ty jeste&#347; kr&#243;lem &#379;yd&#243;w? 34Jezus odpowiedzia&#322;: Sam od siebie to m&#243;wisz, czy te&#380; inni powiedzieli ci o Mnie? 35Pi&#322;at na to: Czy ja jestem &#379;ydem? Tw&#243;j nar&#243;d i arcykap&#322;ani wydali mi Ciebie. Co zrobi&#322;e&#347;? 36Wtedy Jezus powiedzia&#322;: Moje Kr&#243;lestwo nie jest z tego &#347;wiata. Gdyby moje Kr&#243;lestwo by&#322;o z tego &#347;wiata, moi s&#322;udzy walczyliby, abym nie zosta&#322; wydany &#379;ydom. Teraz jednak moje Kr&#243;lestwo nie jest st&#261;d. 37Pi&#322;at zauwa&#380;y&#322;: A zatem jeste&#347; kr&#243;lem? Jezus na to: Masz s&#322;uszno&#347;&#263;, jestem kr&#243;lem. Ja po to si&#281; urodzi&#322;em i po to przyszed&#322;em na &#347;wiat, aby z&#322;o&#380;y&#263; &#347;wiadectwo prawdzie. Ka&#380;dy, komu bliska jest prawda, s&#322;ucha mojego g&#322;osu. 38Wtedy Pi&#322;at powiedzia&#322;: Co to jest prawda?</div><div class="p">Po tych s&#322;owach zn&#243;w wyszed&#322; do &#379;yd&#243;w i stwierdzi&#322;: Ja w Nim nie znajduj&#281; &#380;adnej winy. 39Uzgodnili&#347;my jednak, &#380;e wypuszczam wam na Pasch&#281; jednego wi&#281;&#378;nia. Czy chcecie wi&#281;c, abym wam uwolni&#322; kr&#243;la &#379;yd&#243;w? 40W odpowiedzi zawo&#322;ali: Nie tego, tylko Barabasza! Barabasz natomiast by&#322; przest&#281;pc&#261;.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkJHN">
 <div class="chapter ch19" data-usfm="JHN.19">
 <div class="label">19</div><div class="cl">Jana 19</div><div class="p"> 1W&#243;wczas Pi&#322;at kaza&#322; odprowadzi&#263; Jezusa i ubiczowa&#263;. 2A &#380;o&#322;nierze upletli koron&#281; z cierni, w&#322;o&#380;yli Mu na g&#322;ow&#281; i okryli Go p&#322;aszczem z purpury. 3Nast&#281;pnie podchodzili do Niego z drwinami: Witaj, kr&#243;lu &#379;yd&#243;w! I policzkowali Go. 4Potem Pi&#322;at zn&#243;w wyszed&#322; na zewn&#261;trz i zwr&#243;ci&#322; si&#281; do &#379;yd&#243;w: Wyprowadzam wam Go. Chc&#281;, by&#347;cie wiedzieli, &#380;e nie znajduj&#281; w Nim &#380;adnej winy. 5Wtedy Jezus wyszed&#322; do nich w cierniowej koronie i w p&#322;aszczu z purpury. Oto cz&#322;owiek! &#8212; powiedzia&#322; Pi&#322;at.</div><div class="p"> 6Na Jego widok arcykap&#322;ani i stra&#380; zawo&#322;ali: Na krzy&#380;! Na krzy&#380;! Pi&#322;at powiedzia&#322;: We&#378;cie Go wy i ukrzy&#380;ujcie, ja bowiem nie znajduj&#281; w Nim winy. 7&#379;ydzi odpowiedzieli: My mamy Prawo, a wed&#322;ug Prawa powinien umrze&#263;, gdy&#380; czyni&#322; si&#281; Synem Boga. 8S&#322;owa te jeszcze bardziej zaniepokoi&#322;y Pi&#322;ata. 9Wszed&#322; wi&#281;c ponownie do pa&#322;acu i zapyta&#322; Jezusa: Sk&#261;d jeste&#347;? Ale Jezus nie da&#322; mu odpowiedzi. 10Wtedy Pi&#322;at powiedzia&#322;: Ze mn&#261; nie chcesz rozmawia&#263;? Czy&#380;by&#347; nie wiedzia&#322;, &#380;e mam w&#322;adz&#281; Ci&#281; wypu&#347;ci&#263; i mam w&#322;adz&#281; Ci&#281; ukrzy&#380;owa&#263;? 11Jezus odpowiedzia&#322;: Nie mia&#322;by&#347; &#380;adnej w&#322;adzy nade Mn&#261;, gdyby ci to nie zosta&#322;o dane z g&#243;ry. Dlatego wi&#281;kszy grzech ma ten, kt&#243;ry Mnie tobie wyda&#322;. 12Odt&#261;d Pi&#322;at stara&#322; si&#281; Go wypu&#347;ci&#263;, ale &#379;ydzi wo&#322;ali: Je&#347;li Go wypu&#347;cisz, nie jeste&#347; przyjacielem cesarza. Ka&#380;dy bowiem, kto czyni si&#281; kr&#243;lem, przeciwstawia si&#281; cesarzowi. 13Gdy wi&#281;c Pi&#322;at us&#322;ysza&#322; te s&#322;owa, wyprowadzi&#322; Jezusa i zasiad&#322; na krze&#347;le s&#281;dziowskim, w miejscu zwanym Litostratos,#19:13 Lub: zwanym Kamienny bruk, a po hebrajsku Wzniesienie. a po hebrajsku Gabbata. 14A by&#322;o to w Dniu Przygotowania Paschy, oko&#322;o po&#322;udnia.#19:14 Tj. oko&#322;o godziny sz&#243;stej wg &#243;wczesnej rachuby czasu. Wtedy powiedzia&#322; do &#379;yd&#243;w: Oto wasz kr&#243;l! 15A oni zawo&#322;ali: Precz! Precz! Na krzy&#380; z Nim! Pi&#322;at zapyta&#322;: Mam ukrzy&#380;owa&#263; waszego kr&#243;la? Arcykap&#322;ani na to: Poza cesarzem nie mamy innego kr&#243;la!</div><div class="s1">Ukrzy&#380;owanie Jezusa</div><div class="p"> 16Wtedy wyda&#322; im Go na ukrzy&#380;owanie. Wzi&#281;li wi&#281;c Jezusa, 17a On d&#378;wigaj&#261;c w&#322;asny krzy&#380; szed&#322; na tak zwane Miejsce Czaszki, okre&#347;lane po hebrajsku Golgot&#261;. 18Tam Go ukrzy&#380;owali. Wraz z Nim ukrzy&#380;owali te&#380; dw&#243;ch innych, po jednej i po drugiej stronie, Jezusa za&#347; po&#347;rodku. 19Pi&#322;at kaza&#322; ponadto sporz&#261;dzi&#263; i umie&#347;ci&#263; nad krzy&#380;em napis. G&#322;osi&#322; on: Jezus z Nazaretu, kr&#243;l &#379;yd&#243;w. 20S&#322;owa te przeczyta&#322;o wielu &#379;yd&#243;w, gdy&#380; miejsce, w kt&#243;rym Jezus zosta&#322; ukrzy&#380;owany, znajdowa&#322;o si&#281; blisko miasta, a sam napis sporz&#261;dzony by&#322; po hebrajsku, po &#322;acinie i po grecku. 21Arcykap&#322;ani &#380;ydowscy zwracali si&#281; w tej sprawie do Pi&#322;ata: Nie pisz &#8212; prosili &#8212; kr&#243;l &#379;yd&#243;w, napisz raczej, &#380;e to On sam powiedzia&#322;: Jestem kr&#243;lem &#379;yd&#243;w. 22Ale Pi&#322;at odpowiedzia&#322;: Co napisa&#322;em, to napisa&#322;em.</div><div class="p"> 23Tymczasem, gdy &#380;o&#322;nierze ukrzy&#380;owali Jezusa, wzi&#281;li Jego szaty i podzielili je na cztery cz&#281;&#347;ci, dla ka&#380;dego &#380;o&#322;nierza po jednej. Wzi&#281;li te&#380; tunik&#281;. Tunika jednak nie by&#322;a szyta, ale ca&#322;a od g&#243;ry tkana. 24Ustalili zatem: Nie rozcinajmy jej. Losujmy, czyja ma by&#263;. Tak wype&#322;ni&#322;o si&#281; Pismo, kt&#243;re m&#243;wi:</div><div class="q"> Rozdzielili mi&#281;dzy siebie moje szaty,</div><div class="q"> a o moj&#261; tunik&#281; rzucali losy. #19:24 Cytat za G.</div><div class="q">Tak w&#322;a&#347;nie post&#261;pili &#380;o&#322;nierze.</div><div class="p"> 25A blisko krzy&#380;a Jezusa sta&#322;y: Jego matka i siostra Jego matki, Maria, &#380;ona Klopasa, i Maria Magdalena. 26Gdy Jezus zobaczy&#322; swoj&#261; matk&#281; i stoj&#261;cego przy niej ukochanego ucznia, zwr&#243;ci&#322; si&#281; do matki: Kobieto, oto tw&#243;j syn! 27Nast&#281;pnie powiedzia&#322; do ucznia: Oto twoja matka! I od tej pory ten ucze&#324; wzi&#261;&#322; j&#261; do siebie.</div><div class="s1">Wykona&#322;o si&#281;!</div><div class="p"> 28Nast&#281;pnie Jezus, &#347;wiadomy, &#380;e si&#281; ju&#380; wszystko wykona&#322;o, powiedzia&#322;: Chc&#281; pi&#263;. I tak wype&#322;ni&#322;y si&#281; s&#322;owa Pisma. 29Sta&#322;o tam za&#347; naczynie pe&#322;ne winnego octu. Owin&#281;li zatem hizop g&#261;bk&#261; nas&#261;czon&#261; winnym octem i podali Mu do ust. 30A gdy Jezus spr&#243;bowa&#322; octu, powiedzia&#322;: Wykona&#322;o si&#281;! Po czym sk&#322;oni&#322; g&#322;ow&#281; i odda&#322; ducha.</div><div class="s1">Okoliczno&#347;ci &#347;mierci Jezusa</div><div class="p"> 31W zwi&#261;zku z tym, &#380;e by&#322; to Dzie&#324; Przygotowania Paschy i chodzi&#322;o o to, aby cia&#322;a nie pozosta&#322;y przez szabat na krzy&#380;u &#8212; dzie&#324; tego szabatu by&#322; bowiem bardzo uroczysty &#8212; &#379;ydzi prosili Pi&#322;ata, aby skaza&#324;com po&#322;amano podudzia i usuni&#281;to ich cia&#322;a. 32Przyszli wi&#281;c &#380;o&#322;nierze i z&#322;amali podudzia pierwszemu oraz drugiemu ukrzy&#380;owanemu wraz z Nim. 33Gdy jednak podeszli do Jezusa i zobaczyli, &#380;e ju&#380; umar&#322;, nie z&#322;amali Jego podudzi, 34za to jeden z &#380;o&#322;nierzy przebi&#322; w&#322;&#243;czni&#261; Jego bok i natychmiast wyp&#322;yn&#281;&#322;a krew i woda. 35Potwierdza to naoczny &#347;wiadek. Jego &#347;wiadectwo jest zgodne z prawd&#261;. Jest on przekonany, &#380;e m&#243;wi prawd&#281;, aby&#347;cie i wy uwierzyli. 36To bowiem, co si&#281; sta&#322;o, by&#322;o wype&#322;nieniem Pisma: Ko&#347;&#263; Jego nie b&#281;dzie z&#322;amana, 37oraz s&#322;&#243;w innego fragmentu: B&#281;d&#261; patrze&#263; na tego, kt&#243;rego przebili.</div><div class="s1">Pogrzeb Jezusa</div><div class="p"> 38Potem J&#243;zef z Arymatei, kt&#243;ry z obawy przed &#379;ydami potajemnie by&#322; uczniem Pana, poprosi&#322; Pi&#322;ata, aby pozwoli&#322; mu zabra&#263; cia&#322;o Jezusa. I Pi&#322;at wyrazi&#322; zgod&#281;. Poszed&#322; wi&#281;c i zabra&#322; Jego cia&#322;o. 39Przyszed&#322; te&#380; Nikodem, kt&#243;ry kiedy&#347; przyby&#322; do Jezusa noc&#261;, i przyni&#243;s&#322; oko&#322;o stu funt&#243;w#19:39 Tj. litr, 11 kg lub 33 kg. mieszaniny mirry i aloesu. 40Wzi&#281;li wi&#281;c cia&#322;o Jezusa i wraz z wonno&#347;ciami owin&#281;li je w p&#322;&#243;tna, zgodnie z &#380;ydowskim zwyczajem grzebalnym. 41W miejscu za&#347;, gdzie zosta&#322; ukrzy&#380;owany, by&#322; ogr&#243;d, a w ogrodzie nowy grobowiec, w kt&#243;rym jeszcze nikt nie by&#322; z&#322;o&#380;ony. 42Poniewa&#380; grobowiec ten by&#322; blisko, a Dzie&#324; Przygotowania chyli&#322; si&#281; ku ko&#324;cowi, tam w&#322;a&#347;nie po&#322;o&#380;yli Jezusa.</div>
 </div>
 </div>
</div>

To The Word 2020Przykład

Pismo Święte

O tym planie

Podobne plany