2 Kronik 18
18
Stosunki Jehoszafata z Achabem i wyprawa na Ramot Gileadzkie
(1Krl 22:1-5)
1Gdy Jehoszafat#18:1 Jehoszafat, יְהוֹשָׁפָט, czyli: JHWHosądził, 871-849 r. p. Chr., być może współrządził z Asą przez trzy lata, w okresie choroby ojca (zob. 2Krl 3:1; 8:16; 2Krn 20:31). doszedł do wielkiego bogactwa i chwały, spowinowacił się#18:1 Chodzi o Atalię, córkę Achaba, żonę Jehoszafata, zob. 2Krn 21:6. z Achabem.#18:1 Achab, אַחְאָב, czyli: brat ojca, tj. jak ojciec, podobny do ojca, partner ojca, 875/874-853 r. p. Chr., zob. 1Krl 16:29-17:1; 18:1-19:3; 20:1-22:40. 2Po [kilku] latach zjechał do Achaba do Samarii, a Achab ubił#18:2 Lub: zarżnął. dla niego i ludzi, którzy byli z nim, wiele owiec i bydła, a też namówił go do wyruszenia na Ramot Gileadzkie.#18:2 Tj. zdobyte za rządów Ben-Hadada (860-843 r. p. Chr.). 3Achab, król Izraela, zapytał Jehoszafata, króla Judy: Czy pójdziesz ze mną na Ramot Gileadzkie? A [on] mu odpowiedział: Ja [zrobię] tak, jak ty; jak twój lud, [zrobi] mój lud – będziemy z tobą w bitwie. 4Lecz Jehoszafat powiedział do króla Izraela: Dowiedz się jednak, proszę, najpierw#18:4 najpierw, כַיּוֹם. o Słowo JHWH.
Zapowiedź klęski
(1Krl 22:6-28)
5Król Izraela zgromadził więc proroków, czterystu#18:5 czterystu, אַרְבַּע מֵאוֹת, lub: cztery setki. ludzi,#1Krl 18:22, 25 i zapytał ich: Czy mam wyruszyć na wojnę o Ramot Gileadzkie, czy mam tego zaniechać? A oni odpowiedzieli: Wyrusz, a Bóg wyda je w rękę króla. 6Jednak Jehoszafat zapytał: Czy nie ma tu jeszcze jakiegoś proroka JHWH, abyśmy i jego zapytali?#2Krl 3:11 7Król Izraela odpowiedział Jehoszafatowi: Jest jeszcze jeden człowiek, przez którego moglibyśmy zapytać JHWH, lecz ja go nienawidzę, gdyż on mi nigdy nie prorokuje niczego dobrego, lecz przez wszystkie swoje dni to, co złe. To Micheasz,#18:7 Micheasz, מִיכָיְהוּ, czyli: któż jest jak JHWH. syn Jimli.#18:7 Jimli, יִמְלָא, czyli: niech (JHWH) wypełni. A Jehoszafat na to: Niech król tak nie mówi. 8Wtedy król Izraela przywołał jednego z urzędników#18:8 urzędników, סָרִיס, lub: eunuchów. i powiedział: Sprowadź tu szybko Micheasza, syna Jimli.
9Król Izraela zaś i Jehoszafat, król Judy, siedzieli każdy na swoim tronie odziani w [królewskie] szaty, a siedzieli na klepisku u wejścia do bramy Samarii, wszyscy zaś prorocy prorokowali#18:9 prorokowali, מִתְנַבְּאִים, hitp, który może mieć znaczenie zwrotne, jak w przypadku: produkowali się. przed nimi. 10Sedekiasz, syn Kenaany, zrobił sobie nawet żelazne rogi i powiedział: Tak mówi JHWH: Takimi [rogami] będziesz bódł Aramejczyków aż do ich wytępienia. 11A pozostali prorocy prorokowali podobnie: Wyrusz na Ramot Gileadzkie, a poszczęści ci się i JHWH wyda je w rękę króla.
12A posłaniec, który poszedł przywołać Micheasza, oświadczył mu: Oto wszystkie słowa proroków, jak jedne usta, są dla króla pomyślne. Niech, proszę, twoje słowo będzie jak słowo jednego z nich – i zapowiadaj to, co dobre. 13Micheasz odpowiedział: Jak żyje JHWH, że będę głosił tylko to, co powie mi mój Bóg.
14Gdy przyszedł do króla, król powiedział do niego: Micheaszu, czy mamy wyruszyć na wojnę o Ramot Gileadzkie, czy mamy tego zaniechać? A on odpowiedział: Wyruszcie, a poszczęści się wam i zostaną wydani w wasze ręce.#18:14 Bez intonacji nie sposób byłoby ocenić wartości tych słów. Widocznie zostały wypowiedziane one w taki sposób, że król wyczuł w nich ironię. 15Wówczas król powiedział do niego: Ileż to razy mam ja cię zaprzysięgać, abyś nie mówił mi [nic innego], jak tylko prawdę w imieniu JHWH? 16Wtedy powiedział: Widziałem całego Izraela rozproszonego po górach jak owce, którym brak pasterza.#Lb 27:16-17; Iz 13:14; Za 10:2; 13:7; Mt 9:36 A JHWH powiedział: Ci nie mają pana.#18:16 pana, אֲדֹנִים, lm. Niech wracają w pokoju, każdy do swojego domu.
17Wtedy król Izraela powiedział do Jehoszafata: Czy nie mówiłem ci: Nie prorokuje mi#18:17 Lub: nade mną. nic dobrego, a tylko to, co złe?
18A [on jeszcze] dodał: Dlatego słuchajcie Słowa JHWH: Widziałem#18:18 Na temat fragmentu 1Krl 22:15-23 i 2Krn 18:15-22 można powiedzieć m.in.: (1) Wypowiedź ta mieści się w konwencji wypowiedzi prorockich. Przypomina przypowieści Jezusa (Mt 13). Micheasz przedstawia obraz sytuacji mający służyć skutecznemu zakomunikowaniu jakiegoś stanu rzeczy. W tym wypadku: Ja przekazuję przesłanie, które się sprawdzi, wasze się nie sprawdzi, bo za sprawą JHWH zostaliście zwiedzeni. Podobnymi podobieństwami posługiwali się inni prorocy. (2) Za tym, że jest to podobieństwo, przemawia: (a) sytuacja przedstawia radę wojenną, gdzie wódz naczelny nie ma jeszcze pewności co do sposobu rozegrania bitwy, a przecież Bóg wie, co ma robić; (b) Duch przedstawiony jest w kategoriach wojownika; (c) wykorzystanie zbieżności znaczeniowej słów Duch i tchnienie, tzn. Duch (הָרוּחַ) staje się duchem (רוּחַ) kłamliwym. (3) Od strony moralnej historia ta nie jest, w kontekście pism tamtego czasu, gorsząca: od JHWH może pochodzić Duch utrapienia (1Sm 16:14), kłamstwo może skutecznie służyć osiąganiu względnie korzystnych celów (np. Joz 2). Tego typu słownictwo łączone jest z JHWH np. w Jr 20:7, 10; Ez 14:9. (4) W relacjach między Bogiem a człowiekiem jest miejsce naprawo łaski i na prawo odpłaty. W ramach tego ostatniego Bóg z przewrotnymi postępuje przewrotnie (np. Ps 18:27). JHWH siedzącego na swoim tronie, a cały zastęp niebios stał przy Nim, z Jego prawej i lewej strony. 19JHWH zapytał: Kto zwiedzie#18:19 zwiedzie, פָּתָה, lub: zwabi, znęci. Achaba, króla Izraela, aby wyruszył i poległ pod Ramot Gileadzkim? I ten mówił to, a tamten mówił tamto. 20Wtedy wyszedł Duch,#18:20 Duch, הָרוּחַ, lub: duch; łączenie tego Ducha z Duchem Świętym NP jest wątpliwe. stanął przed JHWH i powiedział: Ja go zwiodę. A JHWH go zapytał: Przez co? 21I odpowiedział: Wyjdę i stanę się duchem kłamliwym w ustach wszystkich jego proroków. A [On] na to: Zwiedziesz – i nawet zdołasz.#18:21 Zwiedziesz – i nawet zdołasz, תְּפַתֶּה וְגַם־תּוּכָל, lub: zwiedziesz, a też jesteś w stanie [tego dokonać] lub: [jego] przemóc, pod. G: zwiedziesz i [to] potrafisz, ἀπατήσεις καί γε δυνήσει. Wyjdź i uczyń tak! 22I oto teraz JHWH włożył ducha kłamliwego w usta tych wszystkich twoich proroków, lecz JHWH zapowiedział ci nieszczęście.
23Wtedy podszedł Sedekiasz, syn Kenaana, uderzył Micheasza w policzek i powiedział: Jakim to sposobem Duch JHWH przeszedł ode mnie, by przemawiać przez ciebie? 24A Micheasz odpowiedział: Oto sam to zobaczysz w tym dniu, kiedy wejdziesz do komnaty w komnacie, aby się ukryć.
25Wówczas król Izraela powiedział: Weźcie Micheasza i zaprowadźcie go z powrotem do Amona, księcia miasta, i do Joasza, syna królewskiego, 26i powiedzcie: Tak mówi król: Osadźcie tego w domu więziennym#18:26 dom więzienny, בֵּית הַכֶּלֶא. i żywcie chlebem ucisku i wodą ucisku,#18:26 chlebem ucisku i wodą ucisku, לֶחֶם לַחַץ וּמַיִם לַחַץ, idiom: skąpo chlebem i wodą; w G: ἄρτον θλίψεως καὶ ὕδωρ θλίψεως. aż wrócę w pokoju.#18:26 Lub: szczęśliwie, cało. 27Wtedy Micheasz powiedział: Jeśli rzeczywiście wrócisz w pokoju, to JHWH przeze mnie nie przemawiał. I powiedział: Słuchajcie [tego] wszyscy ludzie!
Klęska pod Ramot Gileadzkim
(1Krl 22:29-36)
28Wyruszył więc król Izraela oraz Jehoszafat, król Judy, na Ramot Gileadzkie. 29Lecz król Izraela powiedział do Jehoszafata: Przebiorę się i wkroczę do bitwy, a ty pozostań w swoich szatach. I król Izraela przebrał się i wkroczył do bitwy.
30Tymczasem król Aramu nakazał dowódcom rydwanów, których miał: Nie walczcie z małym ani z wielkim, tylko z samym królem Izraela. 31Gdy więc dowódcy rydwanów zobaczyli Jehoszafata, powiedzieli [sobie]: To jest król Izraela! I otoczyli go, aby z nim walczyć. Wtedy Jehoszafat wydał okrzyk, a JHWH go wspomógł i odciągnął ich Bóg od niego. 32Gdy bowiem dowódcy rydwanów spostrzegli, że to nie jest król Izraela, zawrócili od niego.
33A jakiś wojownik#18:33 jakiś wojownik: w Tg: Naaman, ונעמן. przy [całej] swej celności#18:33 przy swej celności, לְתֻמּוֹ, lub: (1) w swej prostocie; (2) bez konkretnego celu, zob. 2Krn 18:33. naciągnął łuk i trafił króla Izraela między spojenia i pancerz, tak że [król] powiedział do woźnicy: Zawróć swą ręką i wywieź mnie z pola bitwy,#18:33 z pola bitwy, מִן־הַמַּחֲנֶה, lub: z obozu; wg G: z bitwy, ἐκ τοῦ πολέμου. bo jestem ranny. 34Bitwa jednak wzmogła się tego dnia tak, że król Izraela musiał stać w rydwanie naprzeciw Aramejczyków aż do wieczora – i zmarł w czasie zachodu słońca.
Obecnie wybrane:
2 Kronik 18: SNPD4
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej