Het LoofhuttenfeestVoorbeeld

We zien in Johannes 1:14 dat het Woord vlees geworden is en onder ons heeft gewoond. In termen van het Joodse feesten kan dat begrip “tabernakelen” — wonen in een tent of tijdelijke woning — een krachtige symboliek zijn. Terwijl Israël in de woestijn in tenten woonde, was God bij hen in een tent der samenkomst. Jesjoea kiest ervoor om in ons midden te komen wonen, als het Woord zelf.

Het Loofhuttenfeest herinnert ons aan onze tijdelijke woonplaats hier op aarde — we zijn reizigers, niet definitieve bewoners. Het accent op “wonen in loofhutten” is dus geen nadeel, maar een getuigenis van vertrouwen. Net als hoe de Israëlieten in de woestijn mochten leven door geloof, zo mogen wij leven in de realiteit van geloof, gedragen door Gods aanwezigheid.

Een uitdaging: als we vaak gewend zijn aan comfortabel, stabiel wonen, verliezen we soms de afhankelijkheid. Maar het wonder blijft: God wilde tabernakelen met ons. En dat verandert hoe we leven — niet met arrogantie, maar met verwachting en nederigheid.

Reflectie:
Hoe ervaar jij je “tent‑woning” in deze wereld? Waar mag Gods aanwezigheid merkbaar zijn in je leven, ook als alles tijdelijk is?

Gebed:
Vader, dank U dat het Woord vlees is geworden en onder ons gewoond heeft. Help mij te leven in afhankelijkheid, in verwachting, met een hart dat zoekt naar Uw nabijheid. Laat Uw Woord mijn woning zijn. Amen.