Het LoofhuttenfeestVoorbeeld

Tijdens Soekot werden de Israëlieten door God opgedragen om in hutten te wonen. Geen stevige huizen, maar tijdelijke onderkomens. Kwetsbare bouwsels. Het herinnert aan hun tocht door de woestijn, waar JHWH hun enige zekerheid was. “Opdat jullie nageslacht weet dat Ik de Israëlieten in hutten liet wonen toen Ik hen uit Egypte leidde” (naar Leviticus 23:43).

Maar dit gaat dieper dan geschiedenis. De hut spreekt van het tijdelijke karakter van ons aardse bestaan. Zoals Paulus het noemt: “Ons aardse huis, een tent, wordt afgebroken…” Wij leven ook ‘in tenten’, op weg naar een eeuwige woning bij JHWH. Soekot nodigt ons uit om niet vast te houden aan wat vergankelijk is, maar te richten op het eeuwige.

De hut staat ook symbool voor bescherming. In Jesaja 4 lezen we dat JHWH Zelf een hut zal zijn: “tot schaduw overdag tegen de hitte, en als toevlucht en schuilplaats tegen de storm en regen.” In onze kwetsbaarheid is Hij onze beschutting.

Soekot daagt ons uit: leef jij alsof je hier blijft, of ben je op reis? Bouw je op tijdelijke dingen, of vertrouw je op de Eeuwige?

Reflectie:
Wat zijn de 'stenen huizen' waar jij op vertrouwt? Waarin zoek jij veiligheid, en durf je dat tijdelijk los te laten om in JHWH’s beschutting te leven?

Gebed:
Vader, leer mij leven in afhankelijkheid van U. Breek mijn zelfgebouwde zekerheden af en laat mij rust vinden in Uw schuilplaats. Amen.