Door het boek Handelingen 2 met Paul Visser (Deel 1)Voorbeeld

Handelingen 2:13

We hoorden van het wonder van de taal. Dat er door de Geest op een verrassende manier gezorgd werd voor aansluiting. Discipelen die in tongentaal de grote werken van God verkondigen, en mensen die het in hun moedertaal horen. De Geest als de grote tolk van God, die ervoor zorgt dat er geen enkele ruis tussen zit. En dat het direct gehoord wordt, in je eigen dialect, je eigen tongval.

Maar er zijn ook anderen die hetzelfde meemaken, maar totaal anders reageren. Hoor maar, het staat in het dertiende vers.

'Anderen zeiden spottend: Zij zijn vol zoete wijn.'
(Handelingen 2:13, HSV)

Met andere woorden: wat een bezopen gedoe. Zoiets hè? Apart hoor, vooral als je bedenkt dat dit om serieuze mensen ging. Want ja, het waren mensen die naar het tempelplein waren gekomen. Het waren mensen die naar het Pinksterfeest waren gekomen om dat te vieren. Dus niet zomaar mensen.

En toch, nu ze iets meemaken wat ze niet kunnen volgen, zijn ze er gauw mee klaar. “Ze hebben een slok te veel op. Wat een bezopen gedoe. Ik maak het niet mee. Moet dat van God zijn? Nee.” Zoiets.

Het lijkt ver weg, maar is het ook niet heel dichtbij? Deze reactie. Als je iets meemaakt waar je niet bij bent opgevoed. Als er heilige huisjes omver gaan. Als het anders blijkt te zijn dan jij altijd had gedacht. Het kan zijn dat je zo vastzit in je eigen gelijk, je eigen patroon, dat je er niet voor openstaat. Het gelijk wegwuift. Het zelfs belachelijk maakt. Of de ander verdenkt van bedrog.

Vraag jezelf af: hoe ga ik daar nu mee om? Als de Geest voorbij komt en iets openlegt wat ik nog niet zo had bedacht. Of wat nieuw is en vreemd. Wijs ik het dan gelijk af? Of ben ik er open voor om me af te vragen: Wat is dit? En te ontdekken dat het iets van God is, ook al is het totaal anders dan ik tot nu toe begrepen had. Al is het iets nieuws, waar ik misschien ook niet gelijk op zat te wachten, maar toch.

Als het van God is, kun je het toch niet zomaar afwijzen, wegzetten als bezopen? Dat zou echt zonde zijn.

Ik zou je willen vragen wat alerter te worden, en misschien gewoon maar te bidden:

"Help mij, door uw Geest, te zien wat van uw Geest is."